- علمی
- سلامت
- گوناگون
- اجتماعی
- احکام اسلامی
- دین و مذهب
- اخلاق اهل بیت
- مباحث زناشوئی
- کودک و خانواده
- آشپزی و آشپزخانه
- گردشگری و تفریحی
- روانشناسی و مشاوره
- الگو سازی و سبک زندگی
- تکنولوژی و فناوری اطلاعات
شیعه نیوز:
پرسش
با سلام؛ آیا در منابع اسلامی راه‌هایی برای جلوگیری از بارداری وارد شده است. توصیه معصومان( علیه السلام ) در این زمینه چیست؟ با توجه به این‌که از حقوق زن همبستری کردن در چهار ماه می‌باشد و در زمانی که معذوریت از باردار شدن وجود داشته باشد، حکم این مسئله چگونه است؟
پاسخ اجمالی
بر اساس آموزه‌های دینی، سفارش و تشویق بر تولید نسل و ازدیاد جمعیت است، اما در شرایط خاص می‌توان با روشهایی از فرزندآوری خودداری کرد. در این زمینه روایاتی نیز وجود دارد که به برخی از آنها اشاره می‌شود:
1. «قُلْتُ لِأَبِی جَعْفَرٍ ع الرَّجُلُ تَکُونُ تَحْتَهُ الْحُرَّةُ أَ یَعْزِلُ عَنْهَا قَالَ ذَاکَ إِلَیْهِ إِنْ شَاءَ عَزَلَ وَ إِنْ شَاءَ لَمْ یَعْزِلْ»؛[1] راوی می‌گوید به امام باقر( علیه السلام ) گفتم؛ آیا مرد می‌تواند از بارداری همسرش جلوگیری کند، امام فرمود: این مسئله بستگی خودش دارد، خواست جلوگیری کند، نخواست نکند.
2. «عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: قُلْتُ لَهُ مَا تَقُولُ فِی الْعَزْلِ فَقَالَ کَانَ عَلِیٌّ ع لَا یَعْزِلُ وَ أَمَّا أَنَا فَأَعْزِل»؛[2] روای می‌گوید به امام صادق( علیه السلام ) گفتم نظر شما در مورد جلوگیری از بارداری چیست؟ آن‌حضرت فرمود علی( علیه السلام ) این کار را نمی‌کرد، اما من گاه جلوگیری می‌کنم.
3. «عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع قَالَ: لَا بَأْسَ بِالْعَزْلِ عَنِ الْمَرْأَةِ الْحُرَّةِ إِنْ أَحَبَّ صَاحِبُهَا وَ إِنْ کَرِهَتْ لَیْسَ لَهَا مِنَ الْأَمْرِ شَیْءٌ»؛[3] مرد می‌تواند از بارداری همسر دائمی خود جلوگیری کند، هرچند زن راضی نباشد.
در نهایت می‌توان نتیجه گرفت که بهتر است جلوگیری از بارداری با هماهنگی زن و شوهر باشد، زیرا اگر زن با وجود عدم تمایل، باردار شود، در تربیت فرزندش کوشا نخواهد بود و اگر تمایل به بچه‌دار شدن داشت و شوهرش مانع شد، نوعی دلسردی از زندگی در او به وجود خواهد آمد.
[1]. فیض کاشانى، محمد محسن، الوافی، ج 22، ص 754، اصفهان، کتابخانه امام أمیر المؤمنین على علیه السلام، چاپ اول، 1406.ق
[2]. شیخ حرّ عاملی، وسائل الشیعة، ج 20، ص 150، قم، مؤسسه آل البیت( علیه السلام )، چاپ اول، 1409ق.
[3]. کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، ج 5، ص 504، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق.
T
