پیامبر اسلام( صلی الله علیه و آله و سلم ) دارای چه لقب‌هایی است؟

شیعه نیوز:
پاسخ اجمالی
پیامبر گرامی اسلام( صلی الله علیه و آله و سلم ) جامع تمام صفات نیک بودند. به همین دلیل، در قرآن کریم و روایات، القاب و صفات زیادی برای حضرتشان ذکر شده است که به برخی از آنها اشاره می‌شود:
1. «رَسولُ الله».[1]
2. «خاتَمَ النَّبِیِّینَ».[2]
3. «رَؤُفٌ رَحیم».[3]
4. «مُنذِر».[4]
5. «نَجم»: از امام صادق( علیه السلام ) درباره آیه «وَ عَلاماتٍ وَ بِالنَّجْمِ هُمْ یَهْتَدُون‏»،[5] پرسیده شد و آن‌حضرت فرمود: «ستاره، رسول خدا( صلی الله علیه و آله و سلم ) است و علامات ائمه( علیه السلام ) می‌باشند».‏[6]
۶. «امین»؛[7] یعنی کسی که در امانت خیانت نکرده و مورد اطمینان و اعتماد مردم است.[8]
۷. «بَشیر»(بشارت‌دهنده)؛ در روایتی می‌خوانیم وقتی از پیامبر اکرم( صلی الله علیه و آله و سلم ) علت لقب «بشیر» پرسیده شد، آن‌حضرت فرمود: «[برای این‌که] کسی که از خدا اطاعت کند، به او بهشت را بشارت می‌دهم».[9]
۸. «سید المرسلین»؛[10] امام سجاد( علیه السلام ) در دعایی با ذکر این لقب بر پیامبر( صلی الله علیه و آله و سلم ) درود می‌فرستد: «اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ خَاتَمِ النَّبِیِّینَ وَ سَیِّدِ الْمُرْسَلِین».[11]‏
القاب و صفات دیگری نیز برای پیامبر اسلام( صلی الله علیه و آله و سلم ) ذکر شده است؛[12] مانند این‌که در روایتی رسول خدا( صلی الله علیه و آله و سلم ) نام‌ها و القاب خود را این‌گونه بیان می‌فرماید: «محمد»، «احمد»، «ماحى» که خداوند به‌وسیله من کفر را محو می‌فرماید،[13] «حاشر» که پروردگار [در قیامت] مردم را مقابل من جمع خواهد کرد، «عاقب» که پس از من رسول و پیغمبرى نخواهد بود».[14]

[1]. مانند: اعراف، 158؛ توبه 120؛ احزاب، 21 و 40.
[2]. احزاب، 40.
[3]. توبه، 128.
[4]. رعد، 7. ر.ک: طبرسی، فضل بن حسن، اعلام الوری بأعلام الهدی، ج ‏1، ص 47 – 48، قم، مؤسسه آل البیت( علیه السلام )‏، چاپ اول، 1417ق.
[5]. «و [نیز] علاماتى قرار داد و [شب هنگام] به وسیله ستارگان هدایت مى‏شوند»؛ نحل، 16.
[6]. کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج ‏1، ص 206، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق.
[7]. قطب الدین راوندی، سعید بن عبدالله، الخرائج و الجرائح، ج ‏1، ص 126، قم، مؤسسه امام مهدی(عج)، قم، چاپ اول، 1409ق؛ بیهقی، ابو بکر احمد بن حسین، دلائل النبوة و معرفة أحوال صاحب الشریعة، ج ‏1، ص 90، بیروت، دار الکتب العلمیة، چاپ اول، 1405ق.
[8]. ر.ک: «محمد امین»، سؤال 12721.
[9]. قمی، علی بن ابراهیم، تفسیر القمی، ج ‏2، ص 365، قم، دار الکتاب، چاپ سوم، 1404ق.
[10]. ابن شهر آشوب مازندرانی، مناقب آل أبی‌طالب( علیه السلام )، ج ‏1، ص 152، قم، انتشارات علامه، چاپ اول، 1379ق.
[11]. علی بن الحسین( علیه السلام )، الصحیفة السجادیة، ص 88، قم، دفتر نشر الهادی، چاپ اول، 1376ش.
[12]. ر.ک:‌ «نام پیامبر در آسمان‌ها»، سؤال 15241؛ «نام حضرت محمد( صلی الله علیه و آله و سلم ) در قرآن»، سؤال 3092؛ ابن سید الناس‏، عیون الاثر، ج ‏2، ص 382، بیروت، دار القلم‏، چاپ اول، 1414ق؛ مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج ‏16، ص 82، « باب 6 أسمائه( صلی الله علیه و آله و سلم )‏»، تهران، دار الکتب الاسلامیة، چاپ دوم، 1363ش.
[13]. معنای دیگری نیز برای «ماحی» بیان شده است؛ یعنی: خداوند گناهان پیروان او را به‌وسیله آن‌حضرت محو خواهد کرد. إعلام الورى بأعلام الهدى، ج ‏1، ص 49.
[14]. إعلام الورى بأعلام الهدى، ج ‏1، ص 49؛ دلائل النبوة و معرفة أحوال صاحب الشریعة، ج ‏1، ص 152.

T