۰

ارسال موش‌های ژنتیکی به ایستگاه فضایی بین المللی

کارشناسان اسپیس ایکس درنظر دارند در جدیدترین ماموریت حمل محموله‌های فضایی، موش‌هایی با دگرگونی ژنتیکی به ایستگاه فضایی ارسال کنند.
کد خبر: ۲۰۶۳۶۲
۰۹:۰۰ - ۱۶ آذر ۱۳۹۸

به گزارش «شیعه نیوز»، تیم کارشناسان شرکت اسپیس ایکس اعلام کرده اند در جدیدترین ماموریت ارسالی به ایستگاه فضایی بین المللی محموله‌ای به وزن ۲ هزار و ۵۸۵کیلوگرم به فضا ارسال کنند؛ همچنین انواع تجهیزات موش‌های دستکاری شده ژنتیکی هم به ایستگاه فضایی بین المللی منتقل خواهند شد.

موشک باری اسپیس ایکس قرار است با استفاده از موشک فضایی فالکون ۹ از مرکز فضایی کندی آمریکا به فضا پرتاب شود. این کپسول پس از چند روز سفر در فضا در روز یکشنبه به ایستگاه فضایی بین المللی خواهد رسید.


پرتاب کپسول فضایی به دلیل وزش باد‌های شدید درسایت پرتابی با تاخیر همراه شده است. کارشناسان اعلام کرده اند موش‌های آزمایشگاهی دچار دستکاری در ژن‌های ماهیچه‌ای شده اند تا ماهیچه‌هایی قوی‌تر داشته باشند.

در فضا به دلیل وجود میکرو گرانش، فضانوردان دچار افت و تحلیل رفت بافت ماهیچه‌ای می‌شوند و هرماه بین ۲ تا ۴ درصد از بافت ماهیچه‌ای خود را از دست می‌دهند که این سبب ضعف آنها به ویژه پس از بازگشت به زمین می‌شود.

کارشناسان برای مطالعه درباره بافت ماهیچه‌ای و جلوگیری از تحلیل رفت بافت‌های ماهیچه‌ای بر روی ژن‌های موش‌های آزمایشگاهی دستکاری‌های ژنتیکی انجام داده اند.

ایستگاه فضایی بین المللی از سال ۲۰۰۰ میزبان فضانوردان است. تا کنون از بیش از ۱۰۰ کشور مختلف دنیا فضانورد به ایستگاه فضایی بین المللی سفرکرده و حدود ۳۰۰۰ آزمایش علمی تاکنون انجام شده است.

این آزمایش‌ها در حوزه‌های مختلف سلامت، پزشکی و اختر فیزیک انجام شده است. به گفته دانشمندان انجام آزمایش در فضا به دلیل وجود محیط میکروگرانش اثرگذاری بسیار بهتری به نسبت آزمایش درمحیط گرانشی زمین دارد.


افزون بر موش‌های آزمایشگاهی شرکت اسپیس ایکس در محموله ارسالی به ایستگاه فضایی بین المللی تجهیزاتی، چون دستگاه پرورش و کشت گیاهان و دستگاهی برای نگهداری تجهیزات در ایستگاه فضایی را در اختیار فضانوردان قرار خواهد داد.
چرا ژن‌های گیاهان در فضا نسبت به زمین برای رشد متفاوتند؟

یکی از سئوال‌های همیشگی دانشمندان درباره این نکته بوده است که چرا ژن‌های گیاهان در فضا نسبت به زمین برای رشد متفاوت هستند؟. آنها در نظر دارند راهکار‌هایی برای جوانه زدن و کشت گیاهان و دانه‌های مختلف در فضا ابداع کنند تا فضانوردان به راحتی بتوانند از گیاهان تازه برای تغذیه استفاده کنند.

با توجه به هدف کارشناسان و سازمان‌های بزرگ پیشتاز در حوزه فضا برای سفر به سیاره‌های دور دست درمنظومه شمسی، ساخت پایگاه‌های مسکونی در آن سیاره‌ها و زندگی برای بازه زمانی طولانی مدت در فضا، محافظت از سلامت انسان ها، حفظ تراکم استخوان و بافت ماهیچه‌ای و کشت مواد خوراکی تازه اهمیت فراوان دارد.

دانشمندان موش‌های آزمایشگاهی را تحت آزمایش برای رفع کمبود میوستاتین myostatin قرار داده اند و با ایجاد دستکاری ژنتیکی درآنها، سبب رشد جثه دو برابری در موش‌ها شده اند.

به گفته محققان میوستاتین می‌تواند برای درمان انواع اختلال‌های ضعف ماهیچه‌ای مورد استفاده قرار بگیرد. دانشمندان در نظر دارند به بررسی این نکته بپردازند که آیا مسدود شدن میوستاتین درموش‌ها می‌تواند مانع از تحلیل رفت بافت ماهیچه‌ای در فضا شود.

موش‌های آزمایشگاهی به ۵ دسته در این آزمایش تقسیم شده‌اند. دسته اول موش‌های قدرتمند و فاقد میوستانین، دسته دوم موش‌های آزمایشگاهی معمولی، دسته سوم موش‌های آزمایشگاهی دارای میوستاتین و دو دسته دیگر موش‌های آزمایشگاهی هستند که هیچ نوع درمانی بر روی آنها درفضا انجام نمی‌شود.


کارشناسان اعلام کرده اند قرار است همه موش‌های آزمایشگاهی زنده بمانند و در فضا به دو گروه آخر موش‌های آزمایشگاهی مسدود کننده میوستاتین تزریق شود تا نحوه و اکنش آنها مورد ارزیابی قرار گیرد.

افزون بر میوستاتین، دانشمندان در نظر دارند نوعی پروتئین دیگر به نام اکتاوین به موش‌های آزمایشگاهی تزریق کنند که سبب حفظ توده استخوانی و جلوگیری از نازک شدن و از بین رفتن بافت توده استخوانی می‌شود.

مشکل پوکی، نرمی و تحلیل رفت بافت استخوانی یکی از بیماری‌های شایع و خطرناک بین فضانوردان و افراد عادی در کره زمین است که همه ساله سبب بروز شکستگی و حتی مرگ به طور غیر مستقیم می‌شود.

محققان امیدوارند با مطالعه بر روی موش‌های آزمایشگاهی بتوانند به راهکاری برای جلوگیری از بروز پوکی استخوان در انسان‌ها دست یابند.


یکی دیگر از تجهیزاتی که دانشمندان درنظر دارند به ایستگاه فضایی بین المللی ارسال کنند نوعی دستگاه کوچک و قابل حمل برای ذخیره طولانی مدت تجهیزات رباتیک خارج از بدنه ایستگاه فضایی است. این دستگاه از تجهیزات دربرابر اشعه‌های کیهانی محافظت می‌کند و به فضانوردان اجازه می‌دهد فضای بیشتری درون ایستگاه فضایی داشته باشند.

همچنین نوعی دستگاه ردیاب برای بررسی نشت گاز‌های احتمالی در ایستگاه فضایی به فضا پرتاب خواهد شد تا از بروز هرگونه خطر در فضا برای فضانوردان و ایستگاه فضایی بین المللی جلوگیری کند.

ارسال نظرات
نظرات حاوی عبارات توهین آمیز منتشر نخواهد شد
نام:
ایمیل:
* نظر: