امام حسین( علیه السلام ) در مسیر حرکت خود از مکه به عراق از چه مسیرهایی عبور کردند؟

شیعه نیوز:
پاسخ اجمالی
پیش از بیان منزلگاه‌هایی که امام حسین( علیه السلام ) در مسیر حرکت خود از مکه به عراق آنها را پیمود، باید به این نکته توجه داشت که در این تحقیق، نام منازلی معرفی می‌شود که در منابع معتبر و قابل استناد حدیثی و تاریخی از آنها یاد شده است؛ چون از منازل دیگری نیز نام برده‌اند که به سختی می‌توان در منابع روایی و تاریخی قابل استناد، گزارشی از آنها مشاهده کرد؛ مثل أقساس.
در همین راستا؛ مناطقی که امام حسین( علیه السلام ) در مسیر حرکت خود از مکه به عراق آنها را پیمود تا به کربلا رسید عبارتند از:
1. بستان «ابن معمّر»؛[1] 2. تنعیم؛[2] 3. صفاح؛[3] 4. ذات عرق؛[4] 5. خزیمیه؛[5] 6. حاجِر بَطن الرُمّة؛[6] 7. زرود؛[7] 8. ثعلبیه؛[8] 9. شقوق؛[9] 10. زُباله؛[10] 11. بَطن عَقَبه؛[11] 12. شراف؛[12] 13. ذو حسم؛[13] 14. عُذَیب هجانات؛[14] 15. رُهَیمه؛[15] 16. قصر بنی مقاتل؛[16] 17. نینوا (کربلا).[17] و همان‌گونه که می‌دانیم حضرتشان در همین سرزمین ماندند تا حادثه عاشورا پیش آمد.

[1]. سبط بن جوزی‏، تذکرة الخواص من الأمة فی ذکر خصائص الأئمة، ص 217، قم، منشورات الشریف الرضی‏، چاپ اول، 1418ق؛ ابو الفرج اصفهانى‏، على بن الحسین، مقاتل ‏الطالبیین، ص 380، بیروت، دارالمعرفة، بی‌تا.
[2]. شیخ مفید، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج 2، ص 68، قم، کنگره شیخ مفید، چاپ اول، 1413ق؛ دینورى‏، ابو حنیفه احمد بن داود، الاخبار الطوال، ص 245، قم، منشورات الرضى، 1368ش؛ بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، ج 3، ص 164، بیروت، دارالفکر، چاپ اول، 1417ق.
[3]. أنساب الأشراف، ج ‏3، ص 164 – 165؛ خوارزمی، موفق بن احمد، مقتل الحسین( علیه السلام )، ج ‏1، ص 319، قم، انوار الهدى‏، چاپ دوم‏، 1423ق‏.
[4]. الإرشاد فی معرفة حجج الله على العباد، ج ‏2، ص 69؛ سید بن طاوس، اللهوف فی قتلی الطفوف، ص 69، تهران، نشر جهان، چاپ اول، 1348ش؛ أنساب الأشراف، ج ‏3، ص 165.
[5]. ابن اعثم کوفی، احمد بن اعثم، الفتوح، ج ‏5، ص 70، بیروت، دارالاضواء، 1411ق؛ خوارزمی، مقتل الحسین( علیه السلام )، ج ‏1، ص 323 – 324.
[6]. الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج ‏2، ص 70؛ طبرسی، فضل بن حسن، اعلام الوری بأعلام الهدی، ج ‏1، ص 446، قم، مؤسسه آل البیت( علیه السلام )، چاپ اول، 1417ق؛ أنساب الأشراف، ج ‏3، ص 166.
[7]. مقتل الحسین( علیه السلام )، ج ‏1، ص 327؛ تسلیة المجالس، ج ‏2، ص 238 – 239.
[8]. اللهوف، ص 70؛ ابن شهر آشوب مازندرانی، مناقب آل أبی طالب( علیه السلام )، ج ‏4، ص 95، قم، علامه، چاپ اول، 1379ق؛ ابن نما حلی، جعفر بن محمد، مثیر الأحزان، ص 44، قم، مدرسه امام مهدی، چاپ سوم، 1406ق.
[9]. مناقب آل أبی طالب( علیه السلام )، ج ‏4، ص 95.
[10]. الإرشاد فی معرفة حجج الله على العباد، ج ‏2، ص 75؛ اللهوف، ص 73؛ أنساب الأشراف، ج ‏3، ص 168 – 169.
[11]. الإرشاد فی معرفة حجج الله على العباد، ج ‏2، ص 76؛ إعلام الورى، ج ‏1، ص 447 – 448.
[12]. الإرشاد فی معرفة حجج الله على العباد، ج ‏2، ص 76 - 78؛ مناقب آل أبی طالب( علیه السلام )، ج ‏4، ص 95 – 96؛ أنساب الأشراف، ج ‏3، ص 169 – 170.
[13]. مقتل الحسین( علیه السلام )، ج ‏1، ص 329؛ مثیر الأحزان، ص 44.
[14]. أنساب الأشراف، ج ‏3، ص 171 – 172.
[15]. شیخ صدوق، الامالی، ص 153 – 154، تهران، کتابچی، چاپ ششم، 1376ش.
[16]. الإرشاد فی معرفة حجج الله على العباد، ج ‏2، ص 81 – 82؛ مقتل الحسین( علیه السلام )، ج ‏1، ص 324 – 325.
[17]. الإرشاد فی معرفة حجج الله على العباد، ج ‏2، ص 83 – 84 و 87؛ أنساب الأشراف، ج ‏3، ص 176.

T