آیا ورود روایات باطنی و نیز نشر فلسفه در میان شیعیان اثناعشری، نوعی انحراف از آموزه‌های اصیل شیعی نبود؟

شیعه نیوز:
پرسش
ورود روایات باطنی و فلسفه در میان شیعیان چگونه بود؟ آیا پیشینیان امامیه که عموماً بر تعالیم عقلانی و مستحکم امامان دوازده‌گانه( علیه السلام ) تکیه داشتند، از ابتدا روی خوشی به فلسفه نشان ندادند!؟ در مقابل، اسماعیلیان که از مبانی متین و منابع استوار بی‌بهره بودند، با فلسفه پیوندی عمیق برقرار کردند. در دوره‌های بعد که برخی از افراد منتسب به امامیه از عقاید اصیل دور شده و به فلسفه گرویدند، زمینه برای راهیابی روایات باطنیه به فرهنگ امامیه فراهم شد.
پاسخ اجمالی
1. روایاتی که از پیامبر( صلی الله علیه و آله و سلم ) و ائمه( علیه السلام ) نقل شده، اگر معتبر و دارای شرایط پذیرش باشند مورد قبول‌اند؛[1] و فرقی ندارد که در چه موضوع و زمینه‌ای باشند؛ از روایات باطنی باشند یا غیر آن.
2. سیر فلسفه و رونق آن در میان شیعیان نیز دارای سیر خاصی بوده؛ نظیر علوم ادبیات عرب، اصول فقه، کلام، تفسیر و ...؛ خلاصه این‌که اندیشمندان شیعی در طول تاریخ از هر علمی که می‌توانست در خدمت دین و متدینین قرار گیرد استفاده می‌کردند و پس از حکّ و اصلاح، حذف و اضافه به ترویج و تبلیغ آن می‌پرداختند.[2]


[1]. ر. ک: 452؛ 2809.
[2]. ر. ک: 38409.

T