۰

ورود السیسی به میدان برای جلوگیری از جنگ میان تهران و ریاض

عبدالفتاح السیسی در حدّ فاصل بین رضایت و خشم عربستان سعودی حرکت می کند، وی جزئی از ‏ائتلاف ریاض در مقابله با قطر محسوب می شود، اما...
کد خبر: ۱۵۲۱۶۲
۱۲:۲۶ - ۲۰ آبان ۱۳۹۶
به گزارش«شیعه نیوز»، المیادین نوشت: عبدالفتاح السیسی در حدّ فاصل بین رضایت و خشم عربستان سعودی حرکت می کند، وی جزئی از ‏ائتلاف ریاض در مقابله با قطر محسوب می شود، اما در خصوص مسائل مربوط به سوریه مواضع ‏مستقلی دارد و به تازگی در مورد لبنان نیز چنین سیاستی را در پیش گرفته و اعلام کرده است که ‏مصر در اندیشه اقداماتی علیه حزب الله نیست.

به گزارش «انتخاب»، این موضعگیری سیسی در حالی اعلام شد که توجه زیادی به قضیه استعفای حریری و علامت ‏سوالهای مربوط به شکل و مضمون این استعفا داشت. این تصمیم رئیس جمهور مصر در مورد بحران ‏موجود بین سعودی و لبنان را می توان در چارچوب محاسبه های پیش بینی نشده قرار داد. وی در ‏گفتگو با یکی از رسانه های آمریکایی موفق شد مسیر سوالها را به سمت حاشیه سوق داده و بر ‏شکنندگی استقرار موجود در منطقه تاکید کند که تحمل فشارهای بیشتری را ندارد.‏

در واقع، این موضع رئیس جمهور مصر فرصتی به دست داده است تا در دیوار تشنج حاکم بر منطقه ‏شکافی ایجاد شود، هر چند که این مساله همراهی و نرمش بیشتر سعودی ها در طرف دیگر را نیز ‏می طلبد.‏


سیسی موضعگیری خود را با سخن گفتن از منافع استراتژیکی آغاز کرد که در نظر اول طرفهای ‏نزاع اختلافی بر سر آن ندارند: «امنیت خلیج(فارس)»، حتی برای«بازهای» محور مقاومت نیز اهمیت ‏دارد و هیچ کس قصد ایجاد هرج و مرج در خلیج را ندارد؛ چرا که هر گونه مقابله شدیدی در ‏جغرافیایی با این حجم گستردگی و با این شاخص های جمیعتی، قطعا خارج از کنترل طرفهای ‏درگیری خواهد بود.‏

مشکل اساسی که این عنوان سعی در پنهان کردن آن دارد، عجز و ناتوانی سعودی ها و هم ‏پیمانانشان در حل مساله یمن و سوریه است. از دیدگاه مصری، استقرار در منطقه، برای دولتی که ‏از ریه خلیجی تنفس می کند، اهمیت بسیار دارد. در ادامه، موضع قاهره در جهت تلاش برای مهار ‏هر گونه نزاع نظامی یا امنیتی، به مثابه دفاع از منافع استراتژیک خود این کشور است.‏

مهار محور عربی«سنی»: با توجه به جایگاه و نقش تاریخی مصر، می توان گفت از توانایی اداره هر ‏نزاع و درگیری با صبغه طایفه ای یا مذهبی در منطقه، برخوردار است. اما برخی از هم پیمانان، ‏چارچوب سیاسی محور«سنی» را رعایت نمی کنند. این مساله نیاز به بررسی عمیق دارد، اما می ‏توان گفت سیاست بین المللی قطعا در از بین بردن روابط تشکلهای مختلف در منطقه سهیم است و ‏حتی تلاش می کند با تفرقه اندازی بین طایفه ها، نقشه تازه ای را برای منطقه ترسیم کند. این به ‏معنای دفاع از سایکس بیکو نیست، اما تحولی که در سطوح مختلفی شاهد آن هستیم، پراگماتیسم ‏سیاسی را می طلبد که به نظر می رسد سیسی قدرت اعمال آن را دارد، با لحاظ نمودن ضرورت آرام ‏کردن نگرانی ها و ترسهای طرفین نزاع،مشخص کردن دلایل اختلاف و قرار دادن آن در چارچوب ‏سیاسی اش.‏

درگیری با اسرائیل: مصر قادر به ایفای نقشی محوری در این رابطه نیست، بویژه پس از آنکه درگیر ‏تبعات کودتای ژانویه در داخل شد؛ اما عدم حضور هیچ یک از مسئولان مصری در دعوت به اسرائیل ‏به مناسبت یادبود انور سادات، حکایت از روح قومیت عربی دارد که هنوز در نفوس ملت مصر اصیل ‏و ریشه دار است. ‏

رئیس جمهور مصر هر کس باشد، درک می کند که مصلحت قومی و ملی کشورش در کنار ‏نگذاشتن دشمنی با دشمن تاریخی اعراب، یعنی اسرائیل است، دولتی که تلاش می کند کشورهای ‏منطقه را از یکدیگر جدا کند. همزمان، به دلیل حساسیت اوضاع، قاهره می تواند تشنجهایی که ‏ممکن است به برخورد نظامی با اسرائیل منجر شود را آرام کند. این یکی از پیامهای رئیس جمهور ‏مصر برای حزب الله لبنان است که طی آن از حزب خواست در این مرحله اسرائیل را تحریک به ‏جنگ نکند.‏

گذشته از این عناصر نقش مصر، موضع مخالف سیسی در مورد هر گونه جنگ تازه ای در منطقه، ‏عملاً احتمال استقبال گسترده عربی از اقداماتی که منجر به جنگ شود را کمرنگ می کند.‏

البته لازم به ذکر است که سیسی طی روزهای اخیر سعی کرد از اقدامات داخلی بن سلمان در مورد ‏بازداشت شاهزاده ها حمایت کند، با اینکه برخی از این افراد سرمایه گذاریهای میلیاردی در مصر ‏داشتند.‏

تمام این اتفاقات همزمان است با شکست وساطت ها برای آزادی حریری؛ از جمله وساطت رئیس ‏جمهور فرانسه و پس از آنکه وساطت محمود عباس به دلیل شروطی که سعودی ها تعیین کردند، به ‏یک مساله حاشیه ای تبدیل شد.‏

با توجه به آنچه گذشت، می توان مصر را پناهگاه مناسبی برای هر دو طرف بحران موجود دانست، با ‏در نظر گرفتن این مطلب که تشدید لحن سعودیها می تواند در سطح اقدامات «مجازاتی» به حدود ‏بی سابقه ای برسد؛ آنچه که انجام هر گونه وساطتی را دشوار می کند. با این وصف آیا قاهره موفق ‏به آرام کردن ریاض می شود؟
ارسال نظرات
نظرات حاوی عبارات توهین آمیز منتشر نخواهد شد
نام:
ایمیل:
* نظر: