اعتراف مسببان جمل به ولایت امیرالمومنین(ع) و واقعه غدیر

به گزارش «شيعه نيوز»، حجت الاسلام والمسلمین عباس جعفری، کارشناس فِرَق و مذاهب، با بیان اینکه درباره جانشینی پیامبر (صلی الله علیه وآله)  دو نظریه وجود دارد، اظهار کرد: اهل سنت عمدتا نظریه انتخاب مردم و اختیار را مطرح کرده اند به این معنا که مردم را آزاد می دانند که بروند و جانشین پیامبر (صلی الله علیه وآله)  را انتخاب کنند.

وی ادامه داد: اما دیدگاه صحیح آن است که ببینیم نص چه می گوید و ما قائل به این دیدگاه هستیم، خداوند صلاح مردم را می داند و به گونه ای که خود می داند آنها را هدایت می کند. درباره امامت نیز به همین شکل است یعنی چه طور پیامبر (صلی الله علیه وآله)  را خدا انتخاب می کند و معجزاتی را به او می دهد، در مورد امام نیز به همان شکل است چراکه امامت ادامه راه نبوت است لذا ما معتقدیم که باید تسلیم پروردگار باشیم. خداوندی که قرآن را نازل کرده است همان خدا در قرآن آیات فراوانی را برای امامت نازل کرده است و برخی مفسران قایل به این مساله هستند که در قرآن بیش از سیصد آیه در مورد بحث امامت و جانشینی پیامبر (صلی الله علیه وآله)  وجود دارد.
این پژوهشگر تصریح کرد: انسان های شایسته، اولوالعلم، افراد اهل نماز، عادل، پاک و … که در قرآن به آنها اشاره شده است عمدتا مقصود خاندان پیامبر (صلی الله علیه وآله)  است. توجه داشته باشیم که ائمه (علیه السلام)  نیز آزمایش شده اند، در زمان پیامبر (صلی الله علیه وآله)  بود که حضرت امیر (علیه السلام)  بارها امتحان خود را پس داد و شایستگی امیرالمومنین (علیه السلام)  برای مردم ثابت شد.
دبیر شورای کتاب مجمع جهانی اهل بیت (علیه السلام)  در ادامه بیان کرد: این در حالی است که مخالفان اهل بیت (علیه السلام)  که عمدتا به سلفی ها، وهابی ها و یا به نواصب معروف هستند به دلایل مختلف با ادله پیروان اهل بیت (علیه السلام)  مخالفت و همواره شبهات متعددی را بیان می کنند که از جمله آنها بحث جانشینی پیامبر (صلی الله علیه وآله)  است.
حجت الاسلام جعفری افزود: یکی از شبهات آنان این مساله است که چرا حضرت امیر (علیه السلام)  در هیچ منبع تاریخی یا در کتب اشاره ای به غدیر خم نداشته است و استناد به آن واقعه نکرده است.؛ ما در پاسخ به این شبهه که دروغ و اتهام است می گوییم که اتفاقا امیرالمومنین علی (علیه السلام)  در موارد متعددی به واقعه غدیر استناد کرده اند و این مساله را حتی اهل سنت در کتب شان آورده اند.

شهادت گرفتن امیر (علیه السلام)  از شاهدان غدیر
وی با اشاره به کتاب «مسند» احمد بن حنبل تاکید کرد: او که از رهبران سلفیت حساب می شود و در موارد متعددی مخالفت خود را با شیعه اعلام کرده است در این کتاب از زبان راوی می نویسد: یک روز علی (علیه السلام)  مردم را در جایی جمع کرد و به آنها گفت: سوگند به خدا که هر مرد مسلمان که غدیر خم را به خاطر دارد و سخنی که آن روز از پیامبر (صلی الله علیه وآله)  شنید از جا برخیزد، در آن جمعیت بنابر گفته راوی، سیزده تن از حضار بلند شدند و شهادت دادند که ما در غدیر خم بودیم، پیامبر (صلی الله علیه وآله)  دست علی (علیه السلام)  را بلند کرد و خطاب به مردم فرمودند: «مَنْ کُنْتُ مَوْلاهُ، فَهذا عَلِىٌّ مَوْلاهُ». این مطلب در مسند احمد بن حنبل، جلد چهارم، صفحه ۳۷۰ حدیث نوزده هزار و هشتصد و بیست و سه نقل شده است.
حجت الاسلام جعفری با اشاره به منابع مکتوب علمای شیعه در باب جانشنی حضرت امیر (علیه السلام)  ابراز کرد: در کتاب «اثبات الهداه» علامه شیخ حر عاملی، جلد دوم، صفحه ۱۷ آمده است: هفت روز بعد از رحلت پیامبر (صلی الله علیه وآله) ، امیرالمومنین علی (علیه السلام)  به مسجد آمدند و خطاب به مردم طی سخنانی فرمودند: «پیامبر (صلی الله علیه وآله)  به حجه الوداع رفت و سپس به غدیر خم آمد و در آنجا دست من را بلند کرد به گونه ای که سفیدی زیر بغل پیامبر (صلی الله علیه وآله)  دیده می شد و فرمودند: «مَنْ کُنْتُ مَوْلاهُ، فَهذا عَلِىٌّ مَوْلاهُ» و سپس آیه نازل شد: «الیوم اکملت لکم دینکم»؛ این اسنتاد سریح حضرت امیر (علیه السلام)  به واقعه غدیر است.

وی ادامه داد: همچنین، در جلد بیست و هشتم بحارالانوار مرحوم مجلسی آمده است: وقتی امیرالمومنین امام علی (علیه السلام)  را به اجبار برای بیعت با خلیفه اول بردند، حضرت (علیه السلام)  فرمودند: گمان ندارم که در روز غدیر خم پیامبر (صلی الله علیه وآله)  برای احدی حجتی را باقی گذاشته باشد، قسم می خورم کسانی که این جمله «مَنْ کُنْتُ مَوْلاهُ، فَهذا عَلِىٌّ مَوْلاهُ» را شنیدند بلند شوند و شهادت دهند که در آن جلسه دوازده نفر از بدریون به جریان غدیر خم شهادت دادند.

این پژوهشگر تصریح کرد: از سوی دیگر جمعیت حاضر در واقعه غدیر را بیش از صد هزار نفر عنوان می کنند، در واقع از آنجایی که پیامبر (صلی الله علیه وآله)  فرمودند که آخرین حج ایشان است تمام مردم مدینه به جز کسانی که بسیار مسن یا بیمار بودند به حج آمدند و از منطقه یمن و سایر مناطق نیز حضور داشتند.
اعتراف مسببان جمل به ولایت امیرالمومنین (علیه السلام)  و واقعه غدیر
وی در ادامه به کتاب «الغدیر» علامه امینی اشاره کرد و افزود: مرحوم علامه در این کتاب از جنگ جمل سند می آورد که وقتی طلحه و زبیر و برخی دیگر از اصحاب بودند، امیرالمومنین امام علی (علیه السلام)  خطاب به طلحه فرمودند: «تو را به خدا قسم می دهم آیا از پیامبر (صلی الله علیه وآله)  نشنیدی که می فرمودند: «مَنْ کُنْتُ مَوْلاهُ، فَهذا عَلِىٌّ مَوْلاهُ» که طلحه گفت: آری. بعد حضرت (علیه السلام)  فرمودند: «پس چرا به جنگ من آمدی، چرا به مخالفت من آمدی مگر من جانشین پیامبر (صلی الله علیه وآله)  نبودم؟» در این زمان طلحه پاسخ گفت: خاطرم نبود، فراموش کرده بودم!!!؟؟؟

وی خاطرنشان کرد: همچنین، در کتاب مناقب ابن شهر آشوب، آمده است: در روز صِفین گروهی از لشگر معاویه قرآن به دست گرفتند در این اثنا فردی این آیه را خواند: «عَمَّ یَتَسَاءَلُونَ، عَنِ النَّبَإِ الْعَظِیمِ»، بعد حضرت امیر (علیه السلام)  فرمودند: «آیا می دانید چه کسی نباء عظیم است؟» گفتند: نمی دانیم. برخی نیز گفتند چیزهایی شنیده ایم. حضرت (علیه السلام)  فرمودند: «به خدا قسم مصداق نباء عظیم من هستم که مردم بر سر من اختلاف کردند و این نزاع ها سر همان مساله نباء عظیم است.»