عروسک‎ها در میدان جنگ

مک‌کارتی که از سال 2011 شروع به سفر به مناطق جنگی کرده، به کمپ‌‏های پناهندگان سر زده و با کودکانی که از جنگ و شرایط جنگی متاثر شده‌‏اند، همراه شده است. او با کمک روانشناسی به نام «ماریا سعد» به گفت‌و گو با کودکان پرداخته و در خلال همین گفت‎وگوها مجموع‌ه‏ای از نقاشی‎های آنها را جمع‎آوری و تلاش کرده که این نقاشی‌‏ها را با استفاده از اسباب‎بازی‎ها بازسازی کند؛ پروژه‎ای که او نامش را «اسباب‌بازی‎های جنگی» نهاده است.

او این مجموعه را به کودکانی تقدیم کرد‎ه که هرکسی به آن‎ها شلیک کند، «آدم بد» است. او در این مجموعه تلاش کرده تا جنگ را از منظر بی‌گناهان نشان دهد و از هنر به عنوان یک درمان استفاده کند تا از طریق داستان‎گویی، کودکان را از چرخه «بی‎انتهای خشونت» رها کند. برای این مجموعه هنری برایان با کمک چند سازمان مردم‌نهاد با کودکان صحبت کرده و از آن‏ها خواسته تا داستانی را از زندگی‎شان انتخاب کنند و آن را با دیگران به اشتراک بگذارند، سپس داستان‌ها را به صورت نقاشی دربیاورند.

 آثار هنری برایان در واقع بر اساس این نقاشی‌ها ساخته شده و بازآفرینی آن‌هاست. او تلاش کرده تا در آثارش از اسباب‎بازی‎هایی که در منطقه پیدا کرده استفاده کند تا بازتابی از وضعیت اجتماعی-اقتصادی محل وقوع جنگ هم ارائه کند.

کودکانی که در این طرح شرکت کرده‎اند در نقاط مختلفی چون کمپ‎های مهاجران، شهرهای کوچک و روستاهای جنگ‏‌زده‌ای سکونت دارند که از نظر قومی و زبانی متفاوتند؛ آنها به عربی، اسپانیایی، عبری، سواحیلی، اوکراینی، روسی، انگلیسی، پشتو و دری سخن می‏‌گویند؛ اما با وجود همه این تفاوت‏‌ها، تجربه‌‏های مشابهی دارند.