باج خواهي عربستان از عراق بعد از سقوط صدام

به گزارش «شيعه نيوز»، نوری المالکی معاون اول رئیس‎جمهور عراق در گفت و گو با هفته نامه پنجره از وضعیت فعلی عراق و همچنین سیاست‌های عربستان در منطقه گفته که در ادامه متن کامل این گفتگو را می خوانید: 

عملکرد جریان‎‎‎های سیاسی و خصوصا احزاب شیعه و جریان صدر در مقابله با بحران‎‎‎های موجود در کشور و اعتراضات مردمی به روند سیاسی کنونی حاکم بر کشور را چگونه ارزیابی می‎کنید؟

متاسفانه برخی از گروه‎‎‎های سیاسی عراق حساسیت مرحله کنونی عراقی را درک نمی‎کنند، به همین دلیل مشاهده می‎کنیم که بدون توجه به خواسته‎‎‎های مردم یا در نظر گرفتن منافع ملی موضع گیری‎‎‎های خاصی می‎کنند.

هنگامی که مردم ندای اصلاحات و تغییر را سر دادند برخی با اهداف خاص به موج سواری پرداخته و خود را در صف مردم معرفی کردند تا به اهداف از پیش تعیین شده خود برسند. ما تاکید کردیم که باید بدون هیچ قصد و هدفی خواسته مردم برای اصلاحات را پذیرفته و در راستای محقق شدن آن گام برداشت. از این رو ما جنبش اصلاحات در پارلمان را پذیرفتیم، این جنبش از دل رنج‎‎‎ها و هیمنه سیاسی گروه‎‎‎هایی که به‎دنبال سهم خواهی‎‎‎های طایفه‎ای بودند خارج شد. این گروه‎‎‎ها با تصویب قانون‎‎‎هایی که به‎نفع مردم است اما با منافع خودشان همخوانی ندارد مخالفت می‎کنند.

ما تاکید کردیم که که مطالبه اصلاحات و تغییر باید از مجرای قانونی پیگیری شده و قانون مورد احترام قرار گیرد زیرا با قانون شکنی هیچ اصلاحاتی صورت نمی‎گرد و وضع موجود نیز متشنج‎تر خواهد شد.

اصلاحات جاری در کشور را چگونه ارزیابی می‎کنید و به‎نظر شما شیوه صحیح اصلاحات که می‎تواند کشور را از بحران خارج کند چگونه است؟

اصلاحات حقیقی باید بسیار وسیع بوده و به سهم خواهی‎‎‎های طایفه‎ای پایان دهد، این اصلاحات باید با ابزار‎‎ها و شیوه‎‎‎های صحیح اجرا شود تا بتواند کشور را ارتقا داده و خواسته‎‎‎های شهروندان را محقق کند.

با توجه به شرایط کنونی عراق و جنگ علیه گروه تروریستی داعش پیشنهاد دادیم که برای جلوگیری از متشنج شدن عرصه سیاسی و حفظ ثبات آن و هم‎چنین حفظ ثبات امنیت و اقتصاد کشور اصلاحات را به‎طور مرحله به مرحله و تدریجی پیش ببریم زیرا در صورتی که اصلاحات بدون برنامه‎ریزی دقیق و با هرج و مرج صورت گیرد یا نتواند مشکل اصلی را حل کرده یا دچار شعارزدگی و مبالغه رسانه‎ای شود اثر منفی بر کشور داشته و بحران‎‎‎های جدیدی خلق خواهد کرد.

این اتفاقی است که امروز شاهد آن هستیم، پارلمان به تعطیلی کشانده شده و هیئت وزرا غیر فعال است و نمی‎تواند به‎طور مطلوب با چالش‎‎‎های موجود برخورد کند. به دو طرفی که با یکدیگر اختلاف دارند پیشنهاد دادم که پای میز مذاکره رفته تا با یکدیگر به راهکار‎‎های مناسب مورد توافق طرفین دست یابند و از این طریق رکود ایجاد شده پایان یابد. باید به مسئله برکناری و تعیین وزرا پرداخت تا هیئت وزیران بار دیگر کار خود را به‎طور قانونی از سر گیرند، هم‎چنین پارلمان نیز باید بار دیگر فعالیت خود را آغاز کند.

در فضای متشنج که گروه‎‎‎های مختلف یکدیگر را به چالش می‎کشند و در برابر هم سنگربندی می‎کنند، ما راه گفت‎وگو و توافق با دیگران را برگزیدیم تا به وضع موجود پایان دهیم.

نقش عربستان و کشور‎‎های حاشیه خلیج‎فارس در عرصه سیاسی و امنیتی عراق را چطور ارزیابی می‎کنید؟ آیا شعار دادن علیه جمهوری اسلامی ایران از سوی برخی افراد در جریان ورود مردم معترض به پارلمان عراق را اقدامی بر خواسته از مردم می‎دانید یا گروه‎‎‎های به خصوصی در پس این مسئله هستند؟ هدف از این اقدامات چیست؟

متاسفانه از زمان سقوط دیکتاتور عراق تا‎کنون علی‎رغم موضع روشن و مثبت ما در برابر عربستان موضع گیری‎‎‎های این کشور در برابر عراق منفی بوده است. ما خواستار رابطه براساس احترام به منافع ملت‎‎‎های دو کشور و همکاری مشترک بودیم، اما مقامات سعودی خواهان این همکاری با ما نبودند. می‎توانیم موارد زیادی را ذکر کنیم که نشان از عدم تمایل عربستان برای برقراری روابط خوب با عراق است.

سیاست‎‎‎های عربستان طایفه گرایانه است و مقاصد غیر مشروعی دارد که براساس آن‎‎ها می‎خواهد به‎واسطه تروریست‎‎‎ها و برخی گروه‎‎‎های سیاسی که به‎دلیل پشتیبانی مالی از این کشور حمایت می‎کنند، بر تصمیم گیری‎‎‎های کشور‎‎های عربی سیطره یابد.

اما روابط عراق با سایر کشور‎‎های عربی به‎طور خوبی پیش می‎رود، به‎طوری که موفق شدیم در زمان حکومت خود از سال 2006 تا سال 2014 عراق را به جمع کشور‎‎های عربی بازگردانده و اجلاس سران کشور‎‎های عربی را علی‎رغم کلیه چالش‎‎‎های امنیتی در بغداد برگزار کنیم. عراق هم‎چنان بر گسترش روابط خود با برادران عرب تاکید دارد.

در خصوص شعار‎‎های مطرح شده علیه جمهوری اسلامی ایران در برخی راهپیمایی‎‎‎ها باید بگویم که همواره و به‎طور قاطع شعار دادن و توهین به هیچ یک از کشور‎‎های همسایه خصوصا جمهوری اسلامی ایران را نمی‎پذیریم زیرا این کشور در پی دسیسه داعش و سقوط موصل در کنار ما ایستاد و موضع‎گیری شرافتمندانه‎ای داشت. به‎نظر ما شعار‎‎هایی که علیه ایران سر داده شود از سوی برخی گروه‎‎‎های مرتبط با حزب بعث و گروه‎‎‎های طایفه گرا که وارد جمعیت معترضان شده بودند مطرح شدند و تا حدودی راهپیمایی‎‎‎های اعتراض‎آمیز را از هدف اصلی خود دور کردند.

این افراد با سوء‎استفاده از فضای باز راهپیمایی‎‎‎های اعتراض مرم و هرج و مرج و هم‎چنین عدم مدیریت صحیح راهپیمایی‎‎‎ها به میان مردم راه پیدا کرده بودند.

نقش مرجعیت در عرصه سیاسی عراق را چطور ارزیابی می‎کنید؟

مراجع تقلید از روند سیاست در عراق پشتیبانی می‎کنند و توصیه‎‎‎های اخیر مرجعیت به دولت و جریان‎‎‎های سیاسی عراقی یک فرصت طلایی برای اصلاح مشکلات موجود در عرصه سیاسی کشور و نزدیک کردن آن به خواسته‎‎ها و تمایلات ملت عراق است. دولت و جریان‎‎‎های سیاسی باید به‎طور علمی و واقعی از موضع‎گیری مراجع تقلید در پشتیبانی از روند سیاسی کشور استفاده کنند، اما آنچه روی می‎دهد اطمینان بخش نیست. مراجع از جمله آیت‎الله سیستانی پشتیبان حکمت و متمرکز کردن تلاش‎‎‎ها در راستای منافع مردم هستند.

برخی کارشناسان معتقدند که گروه‎‎‎های سیاسی شیعه در عراق از یکدیگر دور شده‎اند و این مسئله برای آینده عراق خطرناک است. شما این مسئله را چگونه می‎بینید؟

بدون شک تحالف الوطنی به‎دلیل مخالفت برخی اعضای آن با تصمیم گیری‎‎‎ها و سیاست‎هایش دچار ضعف و عدم یکپارچگی شده و اختلافات به‎وجود آمده بر کل روند سیاسی عراق تاثیر گذار بوده است.

در تلاش هستیم تا مجددا تحالف الوطنی را سازماندهی کرده و برای تامین منافع ملت عراق از هر قوم و مذهبی که باشند از تجربه‎‎‎های مثبت و منفی گذشته خود درس بگیریم.

به‎نظر شما آیا ممکن است به‎زودی شاهد ثبات در عرصه سیاسی عراق باشیم؟ آینده عراق را چگونه می‎بینید؟

ثبات در عراق تابع چندین عامل است و نیاز به مقدمه‎‎‎های فراوانی دارد، این مسئله به یکباره محقق نخواهد شد و براساس حکمت و واقع نگری سیاسی باید برای رسیدن به آن برنامه‎ریزی مرحله به مرحله‎ای داشت که از مسائل مهم آغاز شده و پس از آن به مسائل دیگر رسیدگی کند.

اولین مسئله پایان دادن به حضور داعش در عراق است که نیرو‎‎های امنیتی و نیرو‎‎های داوطلب مردمی هم اکنون به این مسئله می‎پردازند.

دومین مسئله بازگرداندن هیبت دولت است که با ورود معترضان به صحن پارلمان و دفتر نخست‎وزیر و هم‎چنین سیطره برخی گروه‎‎‎های مسلح بر خیابان‎‎‎ها و افکار عمومی تا حد زیادی آسیب دیده است.

مورد سوم بازنگری احزاب و جریان‎‎‎های سیاسی مختلف در روابط خود با دیگر احزاب و جریان‎‎هاست. به‎نظر من این مهم‎ترین مسئله برای محقق شدن ثبات در کشور و روی آوردن به اکثریت سیاسی به‎جای سهم خواهی‎‎‎های طایفه‎ای است. گمان می‎کنم اراده لازم برای این امر وجود دارد تا تمام مشکلات در دولت و در میان مردم حل شوند.

انتهاي پيام/٦٥٤