آیا از ام المؤمنین عائشه نقل شده است که ما با استفاده از نور حضرت زهراء( سلام الله علیها ) به کارهایی؛ مانند خیاطی و بافندگی می‌پرداختیم؟ آیا هر کسی می‌توانست این نور را ببیند؟

شیعه نیوز:
پرسش
روایت شده است که عائشه گفت: ما از نور حضرت زهرا( سلام الله علیها ) استفاده و طلب نور می‌کردیم؟ حقیقت این نور چیست؟ آیا هر کسی که ایشان را می‌دید، می‌توانست این نور را ببیند؟
پاسخ اجمالی
گزارش‌هایی بیانگر آن است که حضرت زهراء( سلام الله علیها ) از نورانیتی معنوی برخوردار بودند که هم آثار بابرکتی برای جامعه داشته و هم برای اهل آسمان‌ها قابل مشاهده بود:
1. امام صادق( علیه السلام ) فرمود: «براى این که خدا آن بانو را از نور با عظمت خود آفرید. موقعى که درخشید، آسمان‌ها و زمین به نور او روشن شد. چشم‏هاى ملائکه خیره شد و گفتند: پروردگار ما! این چه نورى است. خدا فرمود: یکى از نورهاى من است که آن‌را در آسمان خود جاى دادم. این نور را از عظمت خویشتن آفریدم، من این نور را از صلب یکى از پیامبرانم که او را بر تمام انبیا برترى داده‏ام، خارج می‌کنم. از این نور امامانى به وجود می‌آورم که براى امر و دین من قیام می‌کنند و به راه راست هدایت خواهند شد، هنگامى که وحى من قطع شود».[1]
2. حضرتش در جایی دیگر فرمودند: «هر گاه فاطمه( سلام الله علیها ) در محراب عبادت مى‏ایستاد و به عبادت مشغول می‏شد، نور او براى اهل آسمان می‏درخشید، همان‌طور که ستارگان براى اهل زمین مى‏درخشند».[2]
از طرف دیگر، روایاتی نیز وجود دارد که در آنها به نورانیت مادی حضرتشان که قابل مشاهده برای عموم مردم بود نیز اشاره شده است که به یکی از آنها اشاره می‌کنیم:
امام صادق( علیه السلام ) در مورد علت نامیده شدن حضرت زهراء( سلام الله علیها ) به این نام فرمود: براى این‌که نور حضرت زهراء روزى سه مرتبه براى علی( علیه السلام ) می‌درخشید. مردم مدینه در هنگام نماز صبح نور سفید، در هنگام نماز ظهر نور زرد و در هنگام نماز مغرب نور سرخ می‌دیدند و از این نور تعجب می‌کردند؛ لذا نزد پیامبر( صلی الله علیه و آله و سلم ) می‌آمدند و در مورد این نور سؤال می‌کردند. پیامبر( صلی الله علیه و آله و سلم ) آنان را به سمت خانه حضرت زهراء می‌فرستاد. وقتى متوجه خانه آن حضرت( سلام الله علیها ) می‌شدند، می‌دیدند ایشان بر سر سجاده عبادت نشسته و نور صورت وى از محراب عبادتشان به آسمان بلند می‏شود.[3]
صرف نظر از سند روایت، اصل اینکه فردی به صورت اعجازآمیز از نورانیتی مادی نیز برخوردار باشد، مخالف با آموزه‌های دینی نیست و مشابه آن‌را می‌توان در معجزه حضرت موسی( علیه السلام ) دید که دستشان گاه از لحاظ فیزیک مادی نیز تغییر ‌می‌کرد:
«وَ اضْمُمْ‏ یدَک إِلى‏ جَناحِک تَخْرُجْ بَیضاءَ مِنْ غَیرِ سُوءٍ آیةً أُخْرى‏»؛[4] و دست خود را به پهلویت ببر، سپیدِ بى‏گزند برمى‏آید، [این‏] معجزه‏اى دیگر است.[5]
در همین راستا گزارش موجود در پرسش که منسوب به عائشه همسر پیامبر( صلی الله علیه و آله و سلم ) است، در برخی منابع تاریخی و روایی وجود دارد:
«کنا نخیط و نغزل و ننظم الإبرة باللیل فی ضوء وجه فاطمة»؛[6]
(ما شب‌ها، با استفاده از نور صورت فاطمه( سلام الله علیها ) خیاطى و بافندگى کرده و نخ و سوزن خود را تنظیم می‌کردیم).
[1]. ابن بابویه، علی بن حسین، الإمامة و التبصرة من الحیرة، النص، ص 133، قم، مدرسة الإمام المهدی( عجه الله تعالی فرجهم الشریف )، چاپ اول، 1404ق؛ علل الشرائع، ج 1، ص 180.
[2]. علل الشرائع، ج ‏1، ص 181.
[3]. شیخ صدوق، علل الشرائع، ج 1، ص 180، قم، کتاب فروشی داوری، چاپ اول، 1385ش.
[4]. طه 22.
[5]. «داستان ید بیضاء، اژدها شدن عصا و گذر حضرت موسی از نیل»، 5451.
[6]. قرمانی، أحمد بن یوسف، أخبار الدول و آثار الأول، ج 1، ص 256، بیروت،‌ عالم الکتب.(قرمانی متوفای 1019 هـ می‌باشد).

T