به گزارش «شیعه نیوز»، دیدگاه «امانوئل ماکرون» رئیس جمهوری فرانسه در مورد «اسلام فرانسوی» می تواند بزرگ ترین چالشی باشد که او در دوران ریاست جمهوری اش با آن مواجه شده است.
طرح های ماکرون در ارتباط با تامین بودجه دولتی برای مکان های عبادت برای مسلمانان نشان دهنده ایجاد زاویه چشمگیر و بحث بر انگیز با قوانین جمهوری سکولار در فرانسه است.
امانوئل ماکرون در بزرگ ترین خطر پذیری در دوره ریاست جمهوری اش در اندیشه یک تغییر چشمگیر بنیادین در ارتباط با مسلمانان به عنوان بخشی از استراتژی دولتش برای مقابله با افراط گرایی است.
طرح رئیس جمهوری فرانسه برای سازماندهی رسمی اسلام در فرانسه در ابتدا در نیمه اول سال وعده داده شد.پس از تاخیرهای مکرر به خاطر حساسیت های او در این زمینه،انتظار می رود که در سال جدید میلادی این طرح اجرایی شود.
گزارش ها در رسانه های داخلی فرانسه حاکی از آن است که بخشی از این اقدامات می تواند شامل پیشنهاد برای اصلاح سنگ بنای جامعه فرانسه باشد:قانون جدایی «کلیسا از دولت» یا «دین از سیاست».
این اقدام کمکی به موسسه های مذهبی برای دریافت بودجه های عمومی و دولتی است که تحت این قانون امکان پذیر نیست.
هدف از این رویکرد،پایان دادن به متکی بودن به بودجه های برون مرزی برای ساخت مساجد جدید،تربیت امامان و تسهیل کار در مناطق فقیری است که رهبران مسلمان برای تامین بودجه سازمان های اسلامی با چالش مواجه هستند.
از آنجا که سکولاریسم در فرانسه ریشه دارد،قانونی شبیه به این موجب به پا شدن مخالف های شدید از سوی همه طیف های سیاسی در فرانسه است.
این در حالی است که ماکرون در حال حاضر یکی از نامحبوب ترین روسای جمهوری فرانسه در دوران اخیر محسوب می شود تا آنجا که بر اساس آخرین نظرسنجی های انجام شده تنها 21 درصد از افرادی که در نظرسنجی شرکت دارند او را تایید کرده اند.
بخشی از دلایل عدم محبوبیت گسترده او،تعهدش به تغییرات اساسی سیاست های اجتماعی و اقتصادی است که او معتقد است برای آینده فرانسه لازم و ضروری هستند.
در مورد فرانسه و اسلام، کاخ الیزه تاکید دارد که بررسی های ماکرون هنوز کامل نشده است اما به گفته نشریه « L’Opinion»،پیش نویس اولیه آنچه آقای رئیس جمهور به عنوان راه ایجاد دومین دین بزرگ فرانسه آن را اعلام خواهد کرد،اماده شده است.
بسیاری از فعالان مسلمان و شخصیت های سیاسی در فرانسه قبول دارند که ساختار کنونی اسلام در فرانسه وابسته به کمک کنندگان خارجی است.
در ماه های آتی،فرانسه خواهد فهمید که آیا ماکرون آماده استقبال از دوره ای جدید در روابط دولتش با اسلام دارد یا مجبور است در برابر پراگماتیسم یا عمل گرایی انتخاباتی سر تعظیم فرود بیاورد.
