به گزارش «شيعه نيوز»، با نزدیک شدن ماه مبارک رمضان، مردم در نواحی که امکان رؤیت زودتر ماه بیشتر است، به استهلال می پردازند. آنان در هر جایی که باشند اگر ماه را مشاهده کنند «به قاضی دولت» که از طریق رییس کشور انتخاب می‌شود اطلاع می‌دهند. سپس خود قاضی در رادیو اعلام می‌کند که طبق اخبار موثق که دریافت شده، مردم در چند ناحیه ماه را مشاهده کرده‌اند. اگر خبر زود اعلام شود مردم بعد از نماز عشاء در مسجد می‌مانند تا نمازهای مخصوص ماه را به جا آورند.
در تانزانیا و زنگبار هنگام افطار بسیاری اوقات غذاهایی طبخ می‌شود که در ماههای دیگر طبخ نمی شود مانند بعضی از شیرینی ها و یا ماکارونی. به طور معمول در سحری برنج و در افطار سیب زمینی، لوبیا و ماکارونی استفاده می‌شود. قیمت بعضی از غذاها نیز در ماه رمضان گران‌تر از ماههای دیگر به فروش می‌رسد.
تانزانیایی‌ها معتقدند که مستحب است شخص بعد از اذان چیزی بخورد و بعد به نماز مشغول شود؛ لذا مردم شیرینی‌هایی به مسجد می‌آورند و گاهی هم قهوه فروش‌هایی هستند که به فروش قهوه مشغول می‌شوند. مردم بعد از نماز مغرب برمی‌گردند تا افطار مفصلی بخورند و سپس به نماز عشاء و عبادت مشغول شوند.
فضای رادیو و تلویزیون تانزانیا در ماه رمضان، بسیار متفاوت است. در سیما آثار و مظاهر اسلامی نمایان‌تر می‌شود؛ مثلاً گویندگان خانم، باحجاب می‌شوند و روسری می‌پوشند؛ یا فیلم‌های مذهبی مثل "محمد رسول‌الله"، "عمر مختار" و "زندگی پیامبران" پخش می‌شود. در رادیو هم صبح و ظهر و شب، بعد از اذان ابتدا یک ربع قرآن خوانده می‌شود، سپس ترجمه آن و تفسیر خلاصه‌ای آیات ـ به طور معمول با صدای «شیخ محمود خلیل» ـ پخش می‌شود.
نماز در مساجد تانزانیا، از ساعت یک بامداد شروع می‌شود و تا حدود ساعت سه ادامه دارد. بعضی از مردم، غذایشان را به مسجد مي برند، همانجا میل می کنند و بعد از آن، نماز صبح را به جماعت می‌خوانند، بعد به خانه برمی‌گردند تا استراحت کنند. بنابراین آنچه در ایران معمول است ـ که هنگام سحر گوینده رادیو اعلام می‌کند تا اذان صبح چقدر مانده ـ در تانزانیا وجود ندارد زیرا اکثر مردم زودتر سحری را خورده‌اند. آنانی که سحری دیر می‌خورند کسانی هستند که اهل تهجد هستند.
برنامه معمول در ماه مبارک رمضان این است که افراد اداری باید تا ساعت ۵/۳ کار کنند؛ اما به خانم‌های کارمند ساعت ۱۲ مرخصی می‌دهند.
به طور معمول بعد از نماز عصر در اکثر مساجد، برنامه تفسیر قرآن وجود دارد و بسیاری از مردم پس از نماز عصر تا اذان مغرب پای تفسیر می‌نشیدند. شخص قاضی دولت نیز برنامه تفسیری در رادیو دارد و بعضی که به مسجد نمی‌روند، می‌توانند به این برنامه گوش فرا دهند.
شب قدر در بین اهل سنت تانزانیا، مانند شیعیان مرسوم نیست. برخی افراد، در ده شب آخر که تأکید زیادی روی آن شده و گفته می‌شود که شب قدر در آنهاست، به نماز و تهجد روی می‌آورند. بعضی هم می‌گویند معلوم نیست که حتماً شب قدر در آن ده شب آخر باشد، لذا از اول تا آخر ماه رمضان را به شب‌زنده‌داری می‌گذرانند تا شب قدر را درک کنند.
بیشتر مردم اعتقاد دارند که هرکس شب قدر را درک کند هر دعا و تقاضایی از خدا بکند مستجاب خواهد شد ومطمئن هستند هر کس هر مشکلی داشته باشد در شب قدر دعای او اجابت خواهد شد.
برخی سنت‌ها وجود دارد که دیگر در حال کمرنگ شدن است؛ مثلا بعضی از مردم بیرون خانه رفته سفره می‌اندازند و افطار می‌کنند و اگر یک غریبه از آنجا عبور کند به او تعارف می کنند؛ یا اینکه از افطاری خود به همسایه می‌دهند؛ یا اگر اقوامی داشته باشند که فاصله‌شان کمی دور باشد، غذا را به دست فرزندشان داده تا به آنها برساند.
بچه ها در کشور تانزانیا به روزه گرفتن خیلی علاقه دارند و گاهی از ۷ یا ۸ سالگی شروع به روزه گرفتن می‌کنند. در مکتب‌خانه ها هم روش خاص در مورد تعلیم بچه ها اعمال می کنند؛ به اینگونه که بچه هایی که روزه می‌گیرند از ساعت ۵/۷ آمده تا ساعت ۵/۲ به آنها مرخصی نمی دهند، آن موقع هم تواشیح یا بعضی مراسم خاص انجام می‌شود و ساعت ۳ تعطیل می‌شوند. اما بچه هایی که روزه نمی‌گیرند از ساعت ۵/۷ که می‌آیند تا ۹ در مکتب می‌مانند، بعد آنها را مرخص می‌کنند تا برای صبحانه بروند، بعد برمی‌گردند و تا ساعت ۱۲ می‌مانند، مجدداً برای نهار می‌روند و از ساعت ۵/۲ دوباره برمی‌گردند و تا ۵/۵ در مکتب خانه می مانند. برای این بچه ها اینگونه رفت و آمد و اینکه بچه هایی که روزه می‌گیرند چند ساعت زودتر تعطیل می‌شوند خیلی سخت است و این امر باعث می‌شود تا کودکان به سمت روزه گرفتن گرایش زیادی پيدا کنند. آنها شاید حتی برای روزه گرفتن با خانواده‌شان به دعوا برخیزند، چراکه ممکن است خانواده توان روزه گرفتن را در آنها نبینند و اجازه ندهند.
مردمی که توان روزه گرفتن ندارند در انظار عمومی هرگز غذا نمی‌خورند. نکته جالب اینکه در ماه رمضان بعضی از افرادی که اصلاً اهل نماز نیستند، نماز می‌خوانند و مساجدی که در دیگر ماه‌ها خلوت است پر می‌شود. حتی جمعیت تا بیرون مسجد هم کشیده می‌شود. تعدادی از آن بی‌نمازها، متأثر می‌شوند و بعد از ماه مبارک هم به نماز خواندن ادامه می‌دهند، امّا بقیه دوباره نماز نمی‌خوانند تا ماه رمضان بعد!
یکی از رسومی که در عید فطر در تانزانیا معمول است، خرید لباس عید است برای کودکان است. دهه آخر ماه رمضان خیاطی‌ها و لباس فروشی‌ها شلوغ می‌شود و آنهایی که شاید روزهای دیگر تا ساعت ۱۰ کار می‌کردند تا ساعت ۱۲ نیمه شب هم کار کنند. به طور معمول دخترها برای عید فطر پاهایشان را حنا می بندند و پسرها نیز برای کوتاه کردن مو به آرایشگاهها می‌روند و آن روزها آرایشگاهها هم شلوغ می‌شود.
وقتی عید فطر اعلام می‌شود مردم صبحانه عید را آماده می‌کنند و صبح روز اول شوال مردان برای نماز عید می‌روند و بعد برای صبحانه خوردن بر می‌گردند. بعد از صبحانه، بچه‌ها لباس‌های نو خود را می‌پوشند، بعضی‌ها لباس عید قبل را صبح روز بعد می‌پوشند و لباس نوتر را عصر آن روز؛ مثلاً اگر بخواهند به گردش یا پارك بروند لباس‌های نوتر را می‌پوشند. بعد ار خوردن صبحانه بچه ها به خانه اقوام می‌روند تا عیدی بگیرند. در كشور تانزانیا برای عید فطر چهار روز تعطیل می‌شود. و این عید مهم‌ترین عید در آن كشور است. نماز عید فطر در همه مساجد جمعه برگزار می‌شود؛ چون اهل تسنن نماز جمعه را در چندین مسجد برگزار می کنند.
انتهای پیام/654
