آري!... «نهضت حسيني»، جدا از کتاب «صبر زينبي» قابل مطالعه و بررسي نيست. تو بودي که موج خونهاي مقدس کربلا را فراتر از آن دشتخون گرفته و سرخ، تا ساحل بيداري ملتها رساندي.
کد خبر: ۲۴۵۸
۰۰:۰۰ - ۲۹ دی ۱۳۸۶
سلام بر زينب، پيامبر خون شهيدان کربلا. سلام بر تجلي دوباره علي عليه السلام در زبان و کالبد و پيام خواهر حسين عليه السلام. سلام بر آنکه «گوهر عفاف» و «فرهنگ صبوري» را در راه خدا به زنان جامعه ما آموخت.
اي بانوي قهرمان کربلا! اي آينه فاطمهنما! اي تنديس صبر و وفا، اي چکيده فضيلتها و عصاره خوبيها! حماسه عاشورا، وامدار هميشه توست. خاطره حماسه آفرينيهايت زينتبخش تاريخ کربلاست. حضور صبورانهات در تداوم «نهضت حسيني»، آموزنده جهاد و مقاومت و حيا و عفت است، در عين قيام به تکليف و پاسداري از انقلاب و عمل به وظيفه سياسي اجتماعي!
تو در آن روز خون و شرف، به تماشاي زيباترين جلوههاي هستي ايستادي و با آن ايتسادگيات در برابر جباران و فريبکاران، جلوه زيبا و ماندگار «عمل به تکليف» و حمايت از رهبري و وفا به آرمان ولايت و امامت را به تماشا گذاشتي.
تو، اي صبور زن مقاوم، اي مادر و خواهر و دختر شهيد، هفتاد و دو ستاره را با چشم ديدي و بر پيکر خورشيد و حنجر خونين بوسه زدي.
در اوج قدرت دشمن، عليوار خطبه خواندي. با خطبههايت، غرور جاهلي امويان را درهم شکستي و يزيد را به هراس افکندي. آري!... «نهضت حسيني»، جدا از کتاب «صبر زينبي» قابل مطالعه و بررسي نيست. تو بودي که موج خونهاي مقدس کربلا را فراتر از آن دشتخون گرفته و سرخ، تا ساحل بيداري ملتها رساندي.
تو بودي که با اسارت آزادي بخش خويش، براي چندمين بار سند جنايت آل اميه را به همگان نشان دادي و دفتر ننگين آل ابوسفيان را در پيشگاه عقل همه فرزانگان گشودي.
تو بودي که کتاب سرخ شهادت» را تفسير کردي. تو بودي که پيام رسان خونهاي عاشورا شدي. آري!... اي زينب! تو مدرس بشريت و تاريخي. هنوز هم طنين سخنان بيدارگرت، در گوش تاريخ است. زنان و دختران ما اينک بيش از هر زمان ديگر، به درسهاي حجاب و عفاف تو نيازمندند و به زبان حقگو و عدالتگستر و باطل ستيز تو محتاج!
«شهادت»،ميراث گرانبهاي شما خاندان شرف بود. «کرامت»، درسي بود از رفتار تو، که هرگز از ياد نميرود. «بزرگواري» و «متانت»، تابلويي درخشان بود که در مرحله پس از عاشورا، در پيش نگاه همگان نهادي تا جلوههاي متعالي دين را در آن بنگرند.
اي زينت عقل و عفاف! اي بانوي حيا و صبوري! اي عقيله بنيهاشم، اي دختر علي! کدام دل است که مهر تو را نداشته باشد. کدام بانوي نجيب و عفيف است که در پاکدامني و تدين، وامدار تو نباشد. کدام مادر شهيد و خواهر شهيد است که شکوه صبر و طاقت تو را، آرام بخش دل داغديده خويش نسازد؟
تو «مسکن الفؤاد» دلهاي سوخته و مرهم جانهاي زخمي از فراق و شهادتي. کدام خانواده جانباز است که از تو، راه و رسم پرستاري و فداکاري نياموخته است؟ کدام دفتر دل و ديوان عشق است که رابطه ويژه تو و برادرت سيد الشهدا را در همه عمر نشناسد و تاوان عشق به ولايت را نياموزد؟
کدام حماسه مقدس است که زنان قهرمانش، تو را الگوي خويش نساختهاند؟ کدام حماسه مقدس است که زنان قهرمانش، تو را الگوي خويش نساختهاند؟
اي زينب! نامت بلند و جاودانه باد. يادت، که هماره قرين عزت و شرف است، براي ما پرچمي باد، نشانه آزادي و بيداري و مزارت، که قبلهگاه عشاق است، براي هميشه، خرمي معنويت و صفا را نگاهبان باد.