سایر زبان ها

شهروند خبرنگار

صفحه نخست

سرویس خانواده شیعه

سرویس شیعه شناسی

دیده بان شیعیان

سرویس عکس

سرویس فیلم

صوت

سردبیر

صفحات داخلی

خلاصه‌ای از زندگی‌نامه حضرت اسحاق( علیه السلام ) را بیان کنید؟

اسحاق نبی( علیه السلام ) دومین فرزند حضرت ابراهیم( علیه السلام ) -دومین پیامبر اولو العزمی که دارای شریعت و کتاب مستقل بود- می‌باشد. نام مادر آن‌حضرت؛ ساره( علیه السلام ) است. ساره یکی از بانوان بزرگ و مشهور تاریخ است که دختر لاحج نبی( علیه السلام ) بود.
کد خبر: ۲۰۹۸۸۹
۰۸:۳۶ - ۰۷ دی ۱۳۹۸

شیعه نیوز:
پرسش
لطفاً خلاصه‌ای از زندگی‌نامه حضرت اسحاق( علیه السلام ) را بیان کنید.
پاسخ اجمالی

اسحاق نبی( علیه السلام ) دومین فرزند حضرت ابراهیم( علیه السلام ) -دومین پیامبر اولو العزمی که دارای شریعت و کتاب مستقل بود- می‌باشد. نام مادر آن‌حضرت؛ ساره( علیه السلام ) است.[1] ساره یکی از بانوان بزرگ و مشهور تاریخ است که دختر لاحج نبی( علیه السلام )[2] بود.[3]

گزارش شده است که خداوند اسماعیل( علیه السلام ) را در 99 سالگى و اسحاق( علیه السلام ) را در 112 سالگى به حضرت ابراهیم( علیه السلام ) عنایت کرد.[4]

اسامی و القاب

مشهور لغویان «اسحاق» را واژه‌اى عبرى مى‌‌دانند که از «ایصحق» به معناى «‌خندان»، گرفته شده است.[5]

برخی از القاب و توصیفاتی که برای آن‌حضرت در قرآن کریم ذکر شده است، عبارت است از:

موحد بودن،[6] 2. بشارت داده شده از سوى خداوند،[7] 3. صالح،[8] 4. امام،[9] و... .

همسر

بر اساس برخی گزارش‌ها‌، حضرت اسحاق( علیه السلام ) در 40 سالگی‌ با «رفقه»‌ دختر «بتوئیل‌ بن‌ الیاس» ازدواج‌ کرد و در 60 سالگی‌ از وی‌ صاحب‌ دو فرزند‌ شد.[10] البته در باره نام همسر آن‌حضرت اقوال دیگری نیز موجود است؛ مانند «رفقا» دختر «بتاویل‌ بن‌ الیاس‌»؛[11] یا «ربقا» دختر «بوهر».[12]

فرزندان

در باره تعداد و نام فرزندان اسحاق( علیه السلام ) باید گفت: ثمره پیوند حضرت اسحاق با همسرش، پس‌ از 20 سال‌ دو پسر توأم‌ و دوقلو بود. فرزند نخست‌ را عیسو[13]و دیگری‌ را که‌ به‌ دنبال‌ وی‌ به‌ دنیا آمده‌ بود، یعقوب‌ نام‌ نهادند.[14]

نبوت

خداوند در قرآن کریم نزول وحى بر رسول اکرم( صلی الله علیه و آله و سلم ) را مانند نزول آن بر نوح و پیامبران بعد از او و ابراهیم و اسماعیل و اسحاق( علیه السلام ) و ... می‌داند و می‌فرماید: «ما به تو وحى فرستادیم همان‌گونه که به نوح و پیامبران بعد از او وحى فرستادیم و (نیز) به ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و ...».[15]

نزول وحی بر اسحاق در این آیه شریفه خود دلیل بر پیامبری آن‌حضرت است. البته در آیات دیگری از قرآن کریم، مستقیم و غیر مستقیم بر نبوت اسحاق تأکید شده است؛ مانند:

«و اسحاق و یعقوب را به او(ابراهیم) بخشیدیم و هر یک را پیامبر قرار دادیم».[16] «او را به اسحاق، پیامبرى شایسته، مژده دادیم».[17]

این آیات به روشنی بر پیامبری اسحاق( علیه السلام ) دلالت دارند.

آیین اسحاق

بر اساس گزارش قرآن کریم، مکتب و آیین اسحاق( علیه السلام ) در راستای‌ دعوت‌ توحیدی‌ پدرش ابراهیم( علیه السلام ) بود. قرآن کریم در این باره می‌فرماید: «ابراهیم فرزندان خود را به این آیین سفارش کرد. و هم‌چنین یعقوب: اى فرزندان من، خداوند این آیین را براى شما برگزید. مبادا که بمیرید، مگر آن‌که همه شما تسلیم باشید». [18]

همان‌گونه ‌که وقتی حضرت یعقوب( علیه السلام ) در آخرین لحظات عمر شریفش از فرزندان خود پرسید: «پس از من، چه چیز را می‌پرستید؟ گفتند: خدای تو و خدای پدرانت، ابراهیم و اسماعیل و اسحاق، خداوند یکتا را، و ما در برابر او تسلیم هستیم».[19]

بر اساس این آیات، دین و آیین اسحاق نبی( علیه السلام ) همان دین پدرش ابراهیم بود که دین حنیف بود: «ما کانَ إِبْراهیمُ یَهُودِیًّا وَ لا نَصْرانِیًّا وَ لکِنْ کانَ حَنیفاً مُسْلِماً وَ ما کانَ مِنَ الْمُشْرِکینَ»؛[20] ابراهیم نه یهودى بود نه نصرانى، بلکه حنیفى مسلمان بود، و از مشرکان نبود.

کتاب آسمانی

همان‌گونه که بیان شد، قرآن کریم در آیات متعددی از اسحاق( علیه السلام ) نام برد و از او یکی از انبیای الهی معرفی نمود، اما در هیچ‌یک از این آیات، به کتاب آسمانی که بر آن‌حضرت نازل شده باشد، اشاره نکرد. و با جست‌وجو در منابع تاریخی، تفسیری و روایی هم، مطلبی که بیانگر وجود کتابی آسمانی برای ایشان باشد، یافت نشد؛ لذا می‌توان گفت؛ اسحاق مروج دین ابراهیمی بود؛ و چون دارای آیین جداگانه‌ای نبود، کتاب آسمانی که متشکل از آیین و شرایع جدید باشد، نداشت.

صفات و ویژگی‌های شخصیتی‏

همه پیامبران الهى( علیه السلام )، داراى ویژگی‌ها و امتیازات خاصى هستند.

یکی از ویژگی‌های خاص اسحاق این است که به دعای حضرت ابراهیم متولد شد: «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذی وَهَبَ لی‏ عَلَى الْکِبَرِ إِسْماعیلَ وَ إِسْحاقَ إِنَّ رَبِّی لَسَمیعُ الدُّعاءِ»؛[21] سپاس خدایى را که در این پیرى اسماعیل و اسحاق را به من عطا کرد. پروردگار من دعاها را می‌شنود.
از صالحان: حضرت اسحاق علاوه بر مقام نبوت و رابطه وحیانى داشتن با خدا، از صالحان خاص بود: «وَ بَشَّرْناهُ بِإِسْحاقَ نَبِیًّا مِنَ الصَّالِحینَ»؛[22] و ما او را به اسحاق بشارت دادیم، در حالی‌که پیامبرى از صالحان باشد.
دارای آیین حنیف: «آیا مى‏گویید که ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و نوادگان یهودى یا نصرانى بودند؟ بگو: آیا شما آگاه‌تر هستید یا خدا؟...».[23]
اخلاص: قرآن کریم در باره اخلاص اسحاق می‌فرماید: «اى پیامبر، به خاطر بیاور بندگان ما ابراهیم، اسحاق و یعقوب را که صاحبان دست‌ها(ى نیرومند) و چشم‌ها(ى بینا) بودند. ما آنها را با خلوص ویژه‌اى خالص کردیم، و آن یادآورى سراى آخرت بود.[24]
اسحاق هدیه ویژه الهی: «و همین‌که از آنها و بت‌ها که به جاى خدا می‌‏پرستیدند کناره گرفت اسحاق و یعقوب را بدو بخشیدیم و هر یک را پیامبر قرار دادیم. و از رحمت خویش به آنها عطا کردیم ...».[25]
امام: «و به او اسحاق و فرزندزاده‌‏اى مانند یعقوب را بخشیدیم. و همه را از شایستگان گردانیدیم. و همه را پیشوایانى ساختیم که به امر ما هدایت می‌‏کردند».[26]
نیرومند و بصیر: «و به خاطر بیاور بندگان ما ابراهیم، اسحاق و یعقوب را، صاحبان دست‌ها(ى نیرومند) و چشم‌ها(ى بینا».[27]، [28]

وفات و آرامگاه

بر پایه آنچه در سفر پیدایش کتاب تورات آمده‌، اسحاق( علیه السلام ) در اواخر عمر، در حالی‌که‌ پیر و نابینا شده‌ بود، بر آن‌ شد تا یکی‌ از فرزندانش‌ را وصی‌ خود قرار دهد که این‌ جایگاه‌ در نهایت‌ نصیب‌ یعقوب( علیه السلام ) شد.[29]

اسحاق‌ پس‌ از این‌ وصیت‌، 20 سال‌ دیگر زندگی‌ کرد و سرانجام‌ در 180 سالگی‌ در حبرون‌(الخلیل) درگذشت‌.[30] و پسرانش‌ یعقوب‌ و عیسو، او را در مقبره پدرش‌ ابراهیم خلیل( علیه السلام )، واقع‌ در مَکفیله‌(واقع در شهر الخلیل) به‌ خاک‌ سپردند.[31]

برخی از مورخان مسلمان بر این عقیده‌اند که آن‌حضرت در سن 160 سالگی وفات یافت.[32]، [33]

[1]. ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج ‌1، ص 167، بیروت، دار الفکر، 1407ق.؛ یعقوبى، احمد بن أبى یعقوب، تاریخ یعقوبى‏، ج ‌1، ص ‌26، دار صادر، بیروت، چاپ اول، بی‌تا.

[2]. ر. ک: (لاحج نبی)، 106648.

[3]. کلینى، محمد بن یعقوب، کافی، محقق، مصحح، غفارى، على اکبر، آخوندى، محمد، ج 1، ص 160، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق.

[4]. مجلسى، محمد باقر، بحار الأنوار، ج 12، ص 90، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ دوم، 1403ق.

[5]. مصطفوى، حسن‌، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج 1، ص 82، تهران، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، 1360ش.

[6]. بقره، 133.

[7]. صافّات، 112؛ هود، 71.

[8]. انبیاء، 72؛ صافّات، 112.

[9]. انبیاء، 73.

[10]. مسعودی‌، على بن حسین، مروج الذهب و معادن الجوهر، تحقیق، داغر، اسعد، ج 1، 58، قم، دار الهجرة، چاپ دوم، 1409ق.

[11]. البدایة و النهایه، ج 1، ص 194.

[12]. مقدسى‏، مطهر بن طاهر، البدء و التاریخ، ج 3، ص 63، بور سعید، مکتبة الثقافة الدینیة، بی‌تا.

[13]. ر. ک: (زندگی‌نامه عیسو بن اسحاق و جریان نبوت او در تورات)، 78840.

[14]. ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج 1، ص 194، بیروت، دار الفکر، 1407ق؛ یعقوبى، احمد بن أبى یعقوب، تاریخ یعقوبى، ج 1، ص 28، بیروت، دار صادر، چاپ اول، بی‌تا.

[15]. نساء، 163.

[16]. مریم، 49.

[17]. صافات، 112.

[18]. بقره، 132.

[19]. بقره، 133.

[20]. آل عمران، 67.

[21]. ابراهیم، 39.

[22]. صافات، 112.

[23]. بقره، 140.

[24]. صاد، 45 و 46.

[25]. مریم، 49 و 50.

[26]. انبیاء، 72 و 73.

[27]. صاد، 45.

[28]. ر. ک: جوادی آملی، عبد الله، سیره پیامبران در قرآن، ج 6، ص 387- 390، قم، مر کز نشر اسراء، چاپ اول، 1376ش.

[29]. کتاب مقدس، عهد عتیق‌، باب‌ 27.

[30]. ابن‌ قتیبه‌، عبد الله بن مسلم، تحقیق، ثروت عکاشة، المعارف‌، ج 1، ص 33، قاهره، الهیئة المصریة العامة للکتاب، چاپ دوم، 1992م.

[31]. البدایة و النهایه، ج 1، ص 175؛ البدء و التاریخ، ج 3، ص 52.

[32]. طبرى، محمد بن جریر، تاریخ طبری(تاریخ الأمم و الملوک)، تحقیق، محمد، أبو الفضل ابراهیم، ج 1، ص 330، بیروت، دار التراث، چاپ دوم، 1387ق؛ ابن اثیر جزری، على بن ابى الکرم محمد، الکامل فی التاریخ، ج 1، ص 137، بیروت، دار صادر، 1385ق. ‏

[33]. برای آگاهی بیشتر، ر. ک: سایت اسلام پدیا، مدخل اسحاق نبی( علیه السلام ).

 

T

ارسال نظرات
نظرات حاوی عبارات توهین آمیز منتشر نخواهد شد
نام:
ایمیل:
* نظر: