يِومَ يَقُومُ الرُّوحُ وَ المَلائِکَةُ صَفّاً لَا يَتَکَلّمُونَ اِلّا مَن أَذِنَ لَهُ الرّحمَن وَ قالَ صَواباً
(سوره نبأ، آيه 38)
روزی که روح و ملائکه به صف می ايستند و هيچ يک سخن نمی گويند
مگر آن کس که خدای رحمان اجازه اش فرمايد و سخن به صواب گويد .
امام باقر علیه السلام درباره اين آيه فرمودند :
روز قيامت که بر پا شود، در موقف و هنگام حساب رسی ، کلمه لا اله الااللَّه از ياد بندگان برود ، مگر کسی که به ولايت علی علیه السلام اقرار کرده باشد ؛ چنانکه خداوند فرموده است: ... اِلّا مَن أَذِنَ لَهُ الرّحمَن ؛ يعنی مگر کسي که پيرو ولايت علی علیه السلام باشد. آنها کسانی اند که اجازه گفتن لااله الااللَّه به آنها داده شده است 1
پی نوشت:
[1]. فرات کوفی، تفسير فرات الکوفی، ص 202
حاکم حسکانی، شواهد التنزيل، ج 2، ص 322
T