بلال پسر رباح و حمامة بود که از حبشه به حالت اسارت به شبه جزیره عربستان آورده شده بود. او برده مردى به نام «امیة بن خلف» بود که از سران قریش به شمار مى‏رفت. با ظهور اسلام ا ز اولین کسان ی بود که با کمال میل و رغبت، اسلام را پذیرفت و در این راه از خود فداکاری و از خود گذشتگی بسیاری نشان داد.

حدیثی که در سؤال آمده، مرفوعه است و از حیث سند اعتباری ندارد اما باید توجه داشت که برای اثبات ایمان ابوطالب نیازی به خصوص این روایت نداریم؛ زیرا ادلّه فراوانی بر ایمان ابوطالب وجود دارد که ما را از استناد به این روایت بی نیاز می کند.

یکی از دو احتمال زیر در معنای ابن_ در جمله ی "السلام علیک یابن الحسن و الحسین"_می تواند مورد نظر باشد...

قیام عاشورا و تاریخ کربلا دو صفحه دارد: صفحه ای سفید و نورانی که حماسه و افتخار است و صفحه ای تاریک و سیاه که در آن فقط جنایت‏ بی نظیر و یا کم نظیر دیده می شود. به همین جهت نباید حوادث و مصیبت های نهضت کربلا را غیر ممکن یا نا مقبول دانست.

مسلم پسر عقیل، سال 20 هجری، یعنی ده سال بعد از رحلت پیامبر ( صلی الله علیه و اله و سلم ) متولد شده بود؛ لذا او زمان رسول خدا( صلی الله علیه و اله و سلم ) را درک نکرد؛ زیرا هنگام شهادت(سال 60 هجری) سن آن‌جناب بیش از 40 سال نبود، در حالی‌که از زمان رحلت پیامبر( صلی الله علیه و اله و سلم ) تا سال 60 هجری، 50 سال گذشته بود.

در قرآن مجید صریحاً نامى از خضر برده نشده بلکه به عنوان: «عَبْداً مِنْ عِبادِنا آتَیْناهُ رَحْمَةً مِنْ عِنْدِنا وَ عَلَّمْناهُ مِنْ لَدُنَّا عِلْماً»، که بیانگر مقام عبودیت و علم و دانش خاص او است، و به عنوان معلم موسى بن عمران، از او یاد شده است. در روایات متعددى این مرد عالم به نام «خضر» معرفى شده است.

در روایات، زیارت نامه ها، صلوات بر حجج طاهره( علیه السلام )، دعای توسل به ائمه( علیه السلام ) از امام زین العابدین با نام علی بن الحسین یاد شده است مثلا...

علی رغم جستجو هایی که انجام دادیم برای مطلب مندرج در سؤال پاسخی از متون اصیل یافت نشد.البته مطالبی به این مضمون...

باید بدانیم که علما و مجتهدین، یک اصل کلی را قبول دارند که باید در ترویج و تبلیغ دین تلاش نمود و در تحکیم مبانی آن از هیچ کوششی دریغ نداشت، اما ممکن است در شیوه­های دست­یابی به چنین هدف مشترکی، اختلاف­نظرهایی وجود داشته باشد و سخن امام خمینی ( رحمة الله علیه ) نیز، مربوط به مزخرف بودن اداره کشور...

شیخ ابو جعفر محمد بن الحسن الطوسی ( رحمة الله علیه ) ، مشهور به شیخ طوسی فقیه، اصولی، مفسر، متکلم و محدث برجسته شیعه امامیه، یکی از بزرگترین مفاخر فرهنگی ایران و اسلام است که در زمینه های مختلف علمی کتاب نوشته است که یکی از آن علوم، علم کلام است.