دیدگاه دانشمندان غیرمسلمان درباره ماه مبارک رمضان

به گزارش «شیعه نیوز»، مرجع تقلید شیعیان در بیست و یکمین نوشتار از سلسله نوشتارهای خود درباره ماه مبارک رمضان به انعکاس نگاه دانشمندان غیرمسلمان به این ماه پربرکت پرداخته و می نویسد:

«بسم الله الرحمن الرحیم

قال الله تعالی: شَهْرُ رَمَضَانَ اَلَّذِي اُنزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ

* ماه تجدید عهد با کتاب خدا

بنابر آيه شريفه، بيان كرامت و شرافت ماه رمضان، به واسطه نزول قرآن مجيد است، و بلكه از اين آيه، اختيار اين ماه از ميان ماه‎هاي ديگر براي همين شرافت و فضيلت ـ ‎كه قرآن در آن نازل شده است‎ ـ استفاده مي‎شود و شايد يكي از حكمت‎هاي روزه در اين ماه، قيام به وظيفه شكر نعمت و بپا كردن سالگرد نزول قرآن و تجديد ارتباط با كتاب خدا و تعاليم و برنامه‎هاي قرآني است تا مسلمانان همه ساله به مدّت يك ماه، سالگرد نزول كتاب مقدّس الهي را در ضمن انجام يك عبادت بزرگ، به نام «روزه» گرامي بدارند، و شكر خدا را به جاي آورده و به قرائت و تأمّل در معاني آيات الهي و استفاده از علوم و دانش‎هاي قرآن ـ ‎كه متضمّن سعادت دنيا و آخرت است‎ ـ مشغول باشند.

قرآن، كتاب حكمت، شريعت و قانون، اخلاق، توحيد و خداشناسي، تاريخ و عبرت است و اصول علوم زيست‎شناسي، بهداشت، اقتصاد، زراعت، نجوم و حقوق مدني، جامعه‎شناسي، روان‎شناسي و... در آن درج است.

به مناسبت و به جهت «الْفَضْلُ ما شَهِدت بِه الأَعداءُ»، شهادت چند تن از دانشمندان مسيحي و مادّيون را راجع به عظمت قرآن ذكر مي‎كنيم:

* گواهي بيگانگان بر عظمت قرآن

۱. دكتر شبلي شميل، لبناني، متوفّي ۱۹۱۷ ميلادي، مؤلّف كتاب «الحقيقة» در قصيده مشهوري كه در مدح رسول اعظم ‎صلّي‎الله عليه وآله وسلّم‎ دارد، مي‎گويد:

دَع مِن مُحمد فِي صدي قُرآنِه * ما قَد نَحاه لِلحمةِ الغاياتِ

اِنّي وَاِن اكُ قَد كَفَرتُ بِدِينِه  * هَل اَكفُرَنَّ بِمُحْكَمِ الآياتِ

وَمَواعِظ لَو انَّهم عِملُوا بِها  * ما قَيَّدُوا العُمرانَ بِالعادات

۲. ناصيف يازجي، مسيحي، متوفي ۱۸۷۱ ميلادي نويسنده و اديب مشهور و مؤلّف كتب «طوق الحمامة» و «مجمع البحرين» به فرزندش ابراهيم يازجي ـ ‎كه از رهبران نهضت علمي، ادبي و لغوي عرب، حافظ قرآن و مؤسّس مجلّه «الضياء» به شمار مي‎رود ـ چنين وصيّت كرده است: «اذا شِئتَ اَن تَفُوقَ اَقرانَكَ فِي العِلْمِ وَالاَدَبِ وَصَنَاعَةِ الاِنشاءِ فَعَلَيْكَ بِحِفْظِ الْقُرآنِ وَنَهجِ البَلاغَةِ»

۳. استاد سنايس مي‎گويد: قرآن، قانون عامي است كه باطل از هيچ سويي به آن راه ندارد و صالح و شايسته براي هر زمان و مكان است و اگر مسلمانان به آن تمسّك جسته و طبق تعاليم و احكام آن عمل مي‎نمودند، صبح مي‎كردند در حالي كه مانند گذشته بر همه امّت‎ها سيادت داشتند.

۴. بوسور سميث انگليسي مي‎گويد: در تاريخ اين موضوع، يگانه و بي‎مانند است كه محمّد ‎صلّي‎الله عليه وآله ‌و سلّم ‎كتابي آورد كه آيتِ بلاغت و دستور شرايع و نماز و دين است.

۵. دكتر گوستاولوبون فرانسوي مي‎گويد: تعاليم اخلاقي قرآن، برگزيده آداب عالي و خلاصة مبادي كرايم اخلاق است و از آداب انجيل، به درجات بالاتر است.

۶. ادوار لوهارت مي‎گويد: نور حكمت قرآن، نوري است كه بر سينه پيغمبري كه براي ارشاد بشر مبعوث شد، نازل گشت و دستوري باقي گذارد كه هرگز با آن گمراه نمي‎گردند؛ قرآني كه جامع مصالح دنيا و خير آخرت است.

۷. كنت هنري دي كستري مي‎گويد: اگر در قرآن، غير از جلوه و روشني معاني و جمال و زيبايي مباني ديگري نبود، كافي بود كه بر افكار مسلّط شود و قلوب را فرا گيرد.

۸. ريتورت: واجب است اعتراف كنيم كه: علوم طبيعي و فلك و فلسفه و رياضيّات كه در اروپا در قرن دهم رواج و رونق يافت، اقتباس از قرآن گرديد و اروپا مديون اسلام است.

۹. جويث: قرآن، به جهت كثرت فصاحت و بلاغت، خواننده را به محاسن خود جذب مي‎نمايد و شوق و علاقة او را به قرائت، زياد مي‎كند.

۱۰. دكتر موريس فرانسوي: قرآن فاضل‎ترين كتابي است كه دست صناعت ازلي براي بشر پديد آورده و كتابي است كه در آن شكّ و شبهه‎اي نيست.

۱۱. بولاتيتلر: دشوار است كه انسان گمان كند، قوّه فصاحت بشري داراي تأثير قرآني باشد. قرآن معجزه است؛ زيرا مردان زمين و فرشتگان آسمان از ساختن مثل آن عاجز و قاصرند.

۱۲. پروفسور دكتر سيلقيوفرديو ايتاليايي مي‎گويد: بيشتر كساني كه در قرآن بحث و بررسي دارند، در تاريخ شرق متخصّص هستند و از تعصّب بركنارند؛ اجماع دارند بر اين كه: بزرگ‎ترين عمل ممكن براي خدمت بشر تا اين زمان قرآن است.

۱۳. مستركرنيكو انگليسي، استاد آداب عربي در دانشگاه «اليكره»، وقتي كه اساتيد و ادبا در مجمعي از او درباره اعجاز قرآن پرسش كردند، پاسخ داد: قرآن برادر كوچكي به نام نهج البلاغه دارد. آيا در امكان كسي هست كه مانند اين برادر كوچك بياورد تا براي ما جايز باشد كه در امكان آوردن مثل برادر بزرگ، سخن بگوييم.

۱۴. ليون: در جلالت و مجد قرآن، همين بس كه مرور چهارده قرن نتوانسته از آن چيزي بكاهد، و هم چنان تازه و زنده است.

۱۵. جيبوس نيز از كساني است كه اعتراف مي‎كند به اين كه قرآن، دستور اساسي و قانون عام براي عالم اسلامي است، دين و دنيا، سياست و اجتماع، جنگ و تجارت، دادگستري و داوري و آن‎چه بر آن حيات انساني دور مي‎زند، در قوانين قرآن فراهم شده است.

۱۶. ادموند يورك: قانون محمّدي، قانوني است كه براي همگان از سلطان تا كم‎ترين فرد مقرّر شده، و استوارترين نظام حقوقي و بزرگ‎ترين موازين علمي قضايي و عظيم‎ترين تشريع روشن و منوّري است كه همانند آن در عالم، هرگز پديدار نشده است.

۱۷. الكس لوازون: محمّد ‎صلّي‎الله عليه وآله وسلّم‎ كتابي به جا گذارد كه در ميان مسايل علمي جديد و نوين، آيت بلاغت و سجل اخلاق و كتاب مقدّس است؛ مسأله‎اي كه با اساس و پايه‎هاي اسلامي معارضه نمايد، وجود ندارد و بين تعاليم قرآن و قوانين طبيعت مناسبت و سازگاري و مطابقت تمام برقرار است.

۱۸. جيمس متشز: شايد قرآن از هر كتابي در عالم، بيشتر خواننده داشته باشد و به طور حتم از هر كتابي براي حفظ، آسان‎تر و تأثيرش در دل‌ها بيشتر است، و از مزاياي آن اين است كه هنگام شنيدن آن، دل‎ها خاشع و ايمان زياد مي‎شود.

غير از شخصيّت‎هاي مذكور، دانشمندان، شعرا و ادباي ديگري مانند: «وديع بستاني»، «خليل مطران»، «شبلي ملاط»، «سابازاريق» (شاعر فيحاء)، «حليم دموس»، «تولستوي» روسي، «ميس كوك» آمريكايي، «كارلايل»، «ولز» انگليسي، «مونتيه» فرانسوي و ديگر دانشمندان بزرگ كشورهاي اروپايي، آسيايي و آمريكايي ـ كه حتّي آوردن نام آن‎ها در اين مجال امكان ندارد ـ از قرآن به بزرگي و اعجاز ياد كرده‎اند كه يكي از اهل اطّلاع، كتابي بزرگ در اين موضوع نگاشته و در آن، اعترافات بيگانگان را از هر ملّت، هر كشور و هر زبان، با همان لغات و خطّ خودشان جمع آوري كرده و كرامت اسلام، جامعيّت، مزايا و مفاخر اين دين حنيف را از زبان و قلم آنان شرح داده است.

انتهای پیام/ 852