شروع دوره تاریخی و مهم در تاریخ شیعه

به گزارش «شیعه نیوز»،این روز نه تنها نخستین روز امامت امام عصر است، بلکه آغاز دوره ای حیاتی و مهم در تاریخ شیعه نیز به شمار می آید.

هرچند آن حضرت به حکمت الهی از دیده ها پنهان اند و توفیق رویت چهره ی دلربای ایشان از جامعه ی بشری سلب گشته است، اما اعتقاد به حضور آن بزرگوار در میان مردم و تاثیر گذاری ایشان در نظام آفرینش و اداره عالم هستی از مهمترین باورهای شیعی است و وجود باهرالنور آن امام همام را به خورشید پس ابر تشبیه نموده اند که اگر چه قابل رویت نیست ، ولی گرمابخشی و دیگر خواص آن پابرجاست .

غیبت صغری

غیبت صغری حضرت ولی عصر (عج الله تعالی فرجه الشریف) از آغاز ولایت ایشان تا سال 329 هجری قمری به طول انجامید. در دوران غیبت صغری، چهار نایب خاص، امر وساطت میان امام عصر(عج الله تعالی فرجه الشریف) و مسلمانان را به عهده داشتند. این گروه افرادی بودند که امام حسن عسگری(علیه السلام) عدالتشان را تأیید و آنان را امین امام زمان(عج الله تعالی فرجه الشریف) معرفی کردند.

غیبت کبری

پس از این دوره، مرحله ی جدیدی از غیبت که به دوره ی غیبت کبری مشهور است، آغاز شد که تاکنون نیز ادامه دارد. این دوران، سخت ترین دوره ی امتحان پیروان دین اسلام است، زیرا ارتباط مستقیم با امام زمان(عج الله تعالی فرجه الشریف) برای همگان امکان پذیر نیست و نایب خاصی نیز وجود ندارد تا از آن امام همام، کسب تکلیف و پاسخ پرسش های مردم را دریافت کند.

به همین دلیل حضرت محمد(صلی الله علیه و آله وسلم) و ائمه ی اطهار، منتظران آن امام بزرگوار را رهنمودهای فراوانی کرده اند که سبب در امان ماندن از انحراف های دنیای کنونی می شود و امید است با انجام وظایف و تکالیف مربوط به دوره‌ی غیبت، مسلمانان بتوانند زمینه ی ظهور ایشان را ایجاد کنند. در این هنگامه گروهی که ایمان محکمی ندارند، باطن خود را آشکار می کنند و افرادی که ایمان در اعماق دلشان ریشه دوانده است، فرج امام خویش را همواره از خدای خویش می خواهند.

این موضوع دارای چنان اهمیتی است که امام جواد(علیه السلام) درباره انتظار فرج فرمودند: «حضرت مهدی(عج الله تعالی فرجه الشریف) بعد از اینکه یادش از خاطره ها محو شد و بیشتر معتقدان به امامتش، از اعتقاد خود برگشتند قیام می کند.»

عهد دوباره با امام

نهم ربیع الاول، در حقیقت امتداد غدیر و بلکه غدیرخم دیگری است؛ در این روز باید با امام زمان (عج الله تعالی فرجه الشریف) براساس مفاد دعاها به ویژه دعای «عهد» پیمانی دوباره بست.

ولایت امام زمان (عج الله تعالی فرجه الشریف) به عنوان سرپرستی و حاکمیت ایشان بر افراد جامعه است و این ولایت رکن و اساس دین و همچنین راهنمای مسلمانان است.

معرفت، محبت و ولایت امام علیه السلام، زمینه‌ساز عهد و پیمان با ایشان است، چرا که عشق و ولایت بدون مسوولیت پذیری هوسی بیش نیست. عهد، التزام و نوعی تعهد پذیری در مقابل شخص یا کاری می‌باشد و باید خود را به وظایفی که نسبت به امام زمان علیه السلام داریم ملتزم سازیم وبا ایشان برای انجام آرمان‌هایش عهد ببندیم وکسانی می‌توانند در عصر ظهور به این عهدها عمل کنند که در عصر غیبت به پیمان خود با امام عصر علیه السلام عمل کرده باشند. عهد و اطاعت، تجلی و نمود عشق و محبت است و زمینه‌سازی برای ظهور ایشان، بسط عدالت و فرهنگ عدل پذیری در جامعه و نهادینه کردن آن است .

انتظار ظهور وظیفه مهم هر مسلمان

یکی از وظایف مهم هر مسلمان، انتظار ظهور حضرت قائم (عج الله تعالی فرجه الشریف) است، انتظار تحقق وعده الهی برای حاکمیت صالحان، وظیفه مسلمانان است.

امام صادق (علیه السلام) فرمودند: «هر فردی که دوست دارد از یاران حضرت قائم (عج الله تعالی فرجه الشریف) باشد باید منتظر باشد و در این حال به پرهیزکاری و اخلاق نیکو رفتار کند، این فرد چنان چه بمیرد و بعد از مردنش قائم (عج الله تعالی فرجه الشریف) بپاخیزد، پاداش او همچون پاداش فردی است که آن حضرت را درک کرده است. پس کوشش کنید و در انتظار بمانید. »

انتهای پیام/ ص . خ

منبع: باشگاه خبرنگاران