زیباترین مقبره جهان متعلق به یک بانوی ایرانی+ تصویر

SHIA-NEWS.COM شیعه نیوز:

به گزارش «شیعه نیوز»،‌ ارجمند بانو بیگم ملقب به ممتاز محل و ممتازالزمانى، محبوبترین همسر شاه جهان (1068 -1037 ق)، پادشاه تیمورى هند بود.

 وى دختر میرزا ابوالحسن آصفخان و نوه خواجه غیاث‏الدین محمد بود. پدر بزرگش، در زمان سلطنت شاه طهماسب اول صفوى (984 -930 ق) وزیر یزد و اصفهان بود، اما پس از درگذشت شاه طهماسب، به همراه خانواده خود، ایران را ترک کرد و رهسپار هند شد.

وى در دربار اکبر شاه (1014 -963 ق) پادشاه تیمورى به مقام «وزارت عظمى» رسید و لقب «اعتمادالدوله» یافت. آصفخان نیز به دلیل کاردانى و لیاقت شخصى خود و پدرش و نیز ازدواج خواهرش نور جهان با جهانگیر (1037 -1014 ق)، پادشاه بابرى هند نفوذ و مقام بالایى در دربار پادشاهان هند به دست آورد.

چند ماه پس از ازدواج جهانگیر با نور جهان، شاه جهان، ارجمند بانو، دختر آصفخان را که از زیبایى فوق‏العاده و حسن خلق برخوردار بود به ازدواج خود درآورد (نهم ربیع‏الاول 1021 ق). ارجمند بانو که بیست سال بیشتر نداشت مورد علاقه فراوان همسرش بود و از آن پس در سفر و حضر همراه او گردید. وى از سوى همسرش ملقب به «ممتاز محل» و «ممتازالزمانى» شد.

ارجمند بانو بیست سال با شاه جهان زندگى کرد و هنگامى که فرزند چهاردهم خود را- که گوهر آرا نام گرفت- در برهانپور به دنیا آورد، خود از درد شدید زایمان درگذشت. شدت اندوه شاه جهان از مرگ همسر محبوبش به اندازه‏اى بود که پس از چندى موى سر و صورتش سپید گردید و تا مدتى در مجلس جشن و شادى حاضر نمى‏شد. شاعران نیز قصاید بسیار در رثاى ملکه سرودند.

از ارجمند بانو ده میلیون روپیه ارثیه باقى ماند که به فرمان شاه جهان نیمى از آن به دختر بزرگش جهان‏آرا بیگم رسید و نیم دیگر را میان فرزندانش بطور مساوى تقسیم کردند.

*شاه جهان ساعت‌ها در سوگ همسرش گریست

جنازه ارجمند بانو را موقتا در باغ دین‏آباد در حومه‏ برهانپور به امانت گذاشتند. بناى قبر موقت وقتى به پایان رسید، شاه جهان براى خواندن فاتحه بر سر آن رفت و ساعت‌ها زارى کرد. از آن پس هم تا آن جنازه در برهانپور بود هر شب جمعه این زیارت را تکرار مى‏کرد. شاه جهان تصمیم گرفت براى ملکه محبوب خود چنان مقبره‏اى بسازد که در جهان بى‏نظیر باشد و یادگار عشق او را تا ابد بر صفحه روزگار جاودان سازد.

به دستور او در آگره- که قبل از بناى ارگ شاه جهان‏آباد در دهلى، پایتخت بود زمین وسیع و باصفایى را در کنار رود جمنا براى مقبره ارجمند بانو خریدارى کردند و تابوت ملکه را روز جمعه هفدهم جمادى‏الاول 1041 ق به همراهى فرزندش شاه شجاع و تنى چند از بزرگان کشور به آگره حمل کردند. تابوت را موقتا در جایى امانت گذاشتند و بعد از اتمام مقبره فعلى آن را در آرامگاه ابدیش دفن کردند.

هزینه ساختمان تاج محل را به اختلاف بین پنج تا سیزده میلیون و هفتصد هزار، یا سى و یک میلیون و هفتصد هزار روپیه نوشته‏اند. بیست هزار کارگر و استادکار، معمار، سنگ‏تراش، نقاش، فلزکار و جواهرتراش مدت بیست و دو سال بدون وقفه کار کردند تا ساختمان کنونى تکمیل شد. براى اخذ تصمیم درباره‏ى نقشه آرامگاه که طرح مقدماتى آن را خود شاه جهان تنظیم کرده بود- شورایى از مهندسان عالى‏مقام ایرانى و هندى تشکیل شد و بالاخره نقشه کاملى که استاد عیسى شیرازى (از ترکان شیراز) رسم کرده بود مورد تصویب قرار گرفت و معمارى مقبره را نیز خود او عهده‏دار گردید. به اتفاق نظر معماران و هنرشناسان مقبره‏ى ممتاز حل- که بعداً به تاج محل معروف شد- زیباترین و گرانبهاترین مقبره‏ روى زمین است.

منبع: فارس

انتهای پیام/ ح . ا