حرمت بردن نام خدا در تبعیت از قاعده مخالفت کن تا مشهور شوی!!

SHIA-NEWS.COM شیعه نیوز:

به گزارش «شیعه نیوز»، صدور فتاوای عجیب و غریب که سنخیتی با شان و محتوای اسلام ندارد یکی از اصلی ترین ادله ای است که می توان با آن وهابیت را در دادگاه عقل محکوم کرده و به عدم محکوم کرد. از این رو در گفتگو با حجت الاسلام سید محمد رضا طباطبایی، پژوهشگر ادیان در خصوص یکی از فتاوای عجیب این فرقه ضاله به بحث و بررسی پرداخته ایم؛ گفتگوی ما را با این استاد حوزه و دانشگاه می خوانید:

فتوای عجیبی از محمد ناصرالدین البانی البانی از مفتیان وهابی مبنی بر اینکه بیان کامل"بسم الله الرحمن الرحیم" پیش از غذا بدعت است، صادر شده؛ پیش از تشریح این مساله مختصری در خصوص شخصیت این مفتی توضیح بفرمایید.

محمد ناصرالدین البانی متولد سال 1914 میلادی (1293 ش) و متوفی به سال 1999 میلادی (1378 ش)، تا حدی برای وهابیان مهم است که به او لقب "بخاری دوران" داده اند و برخی از علمای وهابیت معتقدند با وجود او، دوران ابن حجر و ابن کثیر دوباره تکرار شده است. او با نگاه سلفی گری، کتاب های ابن تیمیه و این قیم جوزی را مورد بررسی و مطالعه قرار می داد و در دانشگاه ها تدریس می کرد. البانی در دوران حیات خود به صورت کلاسیک وهابیت را مطرح می کرد اما علمای اهل سنت او را فردی غیر قابل اعتماد، خائن و بدعت گذار می دانند و معتقدند اجتهادهای البانی اعتباری ندارد چراکه او احادیث معتبر را تضعیف و روایات ضعیف را معتبر می کرد. البته کتاب های متعددی نیز از جانب علمای اهل سنت در رد اندیشه های او نوشته شده است. همچنین او نسبت به شیعه و امام خمینی (ره) توهین های متعدد داشته و البانی فتاوای خاص خود زیاد صادر می کرده است. از جمله می توان به فتوای "بیان بسم الله الرحمن الرحیم به صورت کامل پیش از غذا بدعت است"، اشاره کرد.

البانی در این فتوا می گوید: "بسم الله الرحمن الرحیم" گفتن قبل از غذا با همین عبارت کامل که در آن "الرحمن و الرحیم" وجود داشته باشد، حرام است زیرا بدعت محسوب می شود.(سلسلة الاحادیث الصحیحة، ج 1، ص 681).

وی دلیل این فتوای خود را روایتی می داند که در آن تنها واژه "بسم الله" آمده و به حدیثی از مسند احمد(جلد چهارم، صفحه 62 و جلد 5 صفحه 375) در آداب غذا خوردن استناد می کند: هنگامی که غذایی را نزد پیامبر (ص) می آورند، ایشان می فرمودند: بسم الله و ... .

البانی سند این روایت را صحیح می داند و می گوید که در این روایت آمده است فقط باید لفظ بسم الله گفته شود و نه بیشتر و اگر بیشتر از این گفته شود، این بدعت نزد فقها محسوب می شود. (فتح الباری، شرح صحیح بخاری، ص152)

آیا روایات و منابع معتبر چنین چیزی را تایید می کنند؟!

این سخن با روایات مختلف در تعارض است و مشخص می شود تحقیق او کامل و جامع نبوده که قابل اعتماد باشد. هم در منابع شیعه و هم در منابع اهل تسنن بسم الله الرحمن الرحیم، در روایات مختلف کامل ذکر شده است. بسیاری از این روایات به طور مطلق بسم الله الرحمن الرحیم (به صورت کامل) را در ابتدای هر کاری سفارش می کنند، اعم از غذا خوردن و سایر امور. برخی از روایات نیز به صورت خاص درباره غذا خوردن آمده اند که در این حالت دو دسته اند. برخی فقط بسم‌الله گفته اند و برخی بسم الله الرحمن الرحیم که نشانه جواز هر دو عمل است.

در منابع اهل سنت، به طور مثال امام غزالی در کتاب احیاء علوم الدین، جلد دوم، صفحه 5 روایتی را ذکر می کند و بر اساس آن می گوید: شایسته است که انسان هنگام غذا خوردن با لقمه اول بسم الله بگوید و با لقمه دوم بسم الله الرحمن و با لقمه سوم بسم الله الرحمن الرحیم. (ولو قال مع کل لقمة بسم الله فهو حسن حتى لا یشغله الشره عن ذکر الله تعالى ویقول مع اللقمة الأولى بسم الله ومع الثانیة بسم الله الرحمن ومع الثالثة بسم الله الرحمن الرحیم و یجهر به لیذکر غیره).

در روایت دیگری قرطبی در کتاب الاستذکار جلد 8 ص 387 می نویسد: در اول غذا بسم الله الرحمن الرحیم و در پایان آن الحمد لله رب العالمین آمده است.(ویکفی من ذلک قوله فی أول الطعام بسم الله الرحمن الرحیم وفی آخره الحمد لله رب العالمین).

همچنین، در منابع شیعه روایات فراوانی نقل شده است که بر اساس آن گفته شده پیامبر صلی الله علیه و آله، غذا و کلیه کارهای خود را با بسم الله الرحمن الرحیم با ذکر لفظ الرحمن و الرحیم آغاز می کرده اند؛ از جمله در کتاب عیون اخبار الرضا (ع) جلد دوم، صفحه 269، حدیث 59 پیامبر (ص) می فرمایند: هنگامی که بنده ای بگوید بسم الله الرحمن الرحیم خداوند متعال می فرماید بنده من به نام من کار خود را شروع کرده، پس سزاوار است من کار او را به پایان برسانم و به کار او برکت ببخشم.

همچنین، در کتاب التهذیب جلد 6 صفحه 52 حدیث 37 روایت دیگری از امام حسن عسگری (ع) نقل شده که می فرمایند: یکی از نشانه های پنج گانه مومن این است که با صدای بلند بسم الله الرحمن الرحیم بگوید.

ابن عباس در کتاب صحیح بخاری، حدیث 3322 و سنن ترمذی حدیث 2641 روایت می کند: نامه ای را از پیامبر (ص) دیدیم که به هرقل (همان هرکول) پادشاه روم نوشته و آن را با بسم الله الرحمن الرحیم آغاز کرده بودند.
 
پاسخ به این مساله انحرافی را چطور می توان بیان کرد؟

همان طور که می دانید در منابع فریقین (شیعه و سنی) بسم الله الرحمن الرحیم به طور کامل بیان شده است، این به این معنا نیست گفتن بسم الله به تنهایی اشکال داشته باشد بلکه هر دو جایز است اما بهتر است که بسم الله الرحمن الرحیم به طور کامل گفته شود. به همین دلیل علمای اهل تسنن در فتاوای خود می گویند اشکالی ندارد که انسان هنگام بسم الله گفتن الرحمن و الرحیم را هم به آن اضافه کند و بگوید بسم الله الرحمن الرحیم کمااینکه در استفتائات بسیای از علمای اهل سنت وجود دارد. مثلا شیخ صالح العثیمین می گوید: اشکالی ندارد که انسان دو کلمه الرحمن و الرحیم را هم بگوید زیرا خدواند با این دو کلمه در قرآن خود را مورد ستایش قرار می دهد. شبیه این استفتاء و این نظر توسط علمای مختلف اهل تسنن صادر شده است.
 

با وجود این همه مسائل و مشکلات خاص در جهان اسلام چرا وهابیت به اینچنین موضوعاتی می پردازد و از اصل اسلام مسلمانان را غافل می کند؟

این مساله چند دلیل دارد؛ نخست آنکه وهابیت با این قبیل اقدامات قصد دارد مرز خود را از دیگران جدا کند. بدیهی است وقتی در مساله ای که مردم همه روزه و در لحظات مختلف با آن روبه رو هستند و عبارتی که بر زبانشان جاری است، مخالفت می کنند بیشتر شناخته می شوند. قاعده ای وجود دارد با عنوان "خالف تعرف؛ مخالفت کن تا مشهور شوی"ضمن اینکه عصاره وهابیت در تکفیر و صدور فتاوای دال بر بدعت بدون استناد و از سر سلایق شخصی است، اما عامه مخاطبان وهابیت و جریان تکفیری به دلیل ناتوانی در بررسی روایات اسلامی از اینکه خود بتوانند به حقایق برسند، محرومند. لذا چنین فتاوایی در میان وهابیون مخالفان جدی ندارد اما اهل سنت با آن به مخالفت برمی خیزند زیرا مبانی سست و بی پایه آن را می شناسند.

اما تحلیل دیگری که می توان بر این مساله ارائه داد، این است که وهابیت با طرح چنین مسائلی می خواهد مردم را از مسائل مهم تری همچون مبارزه با صهیونیست، اسرائیل و دفاع از مسلمانان مظلوم در اقصی نقاط دنیا که توسط نظام سلطه سرکوب می شوند- همچون مسلمانان میانمار، شیعیان پاکستانی در پاراچنار و بحرین و سوریه و ... - غافل کرده و این یکی از ماموریت های صهیونیست است که به مفتی ها و شیوخ وهابی واگذار کرده و هر روزه شاهد صدور این فتاوا هستیم.

منبع: شبستان

انتهای پیام/ ح . ا