۰

شباهت قانون مجازات در بحرين با يك شعر

سران بحرین با تصویب قانون مجازات حبس و جریمه مالی برای توهین کنندگان به پادشاه، شعر "احمد مطر" شاعر عراقی را که گفته است "حکام عرب هیچ گاه از رفتار خود شرمنده نمی شوند"، ثابت کردند.
کد خبر: ۶۷۲۶۳
۱۳:۱۹ - ۲۰ بهمن ۱۳۹۲
SHIA-NEWS.COM شیعه نیوز:

به گزارش «شیعه نیوز»، این اقدام پادشاه بحرین، خشم فعالان سیاسی و اجتماعی ونهادهای مدافع حقوق بشر را برانگیخت؛ به صورتیکه آنها قانون مذکور را اقدامی مغایر با آزادی بیان دانستند.

"هادی الموسوی" رئیس اداره آزادی ها و حقوق ادیان در جمعیت وفاق ملی، روز شنبه در این خصوص به شبکه العالم گفت: رژیم آل خلیفه همواره سعی می کند با دور زدن مردم و احزاب مخالف، صورت مساله را پاک کند، اما پایداری مردم و احزاب مخالف، ثابت کرد که سیاست پلیسی رژیم در برخورد با مردم، راه به جایی نخواهد برد.

وی با تاکید بر سیاسی نبودن اختلاف احزاب مخالف و مردم با رژیم حاکم، خاطر نشان کرد: رژیم آل خلیفه، حقوق مردم را نقض کرده است و همین مساله توجه نهادها و سازمان های بین المللی را به این کشور معطوف کرده است و گرنه اختلافات سیاسی، هیچ گاه چنین نهادهایی را نگران نمی کند.

الموسوی افزود: رژیم آل خلیفه به سبب نقض حقوق بشر، در کنفرانس های بین المللی محکوم شد و به عنوان مثال، سازمان "فریدم هاوس" قانون افزایش مجازات اهانت کنندگان به پادشاه را مغایر با قوانین بین المللی در خصوص آزادی بیان دانست.

رئیس اداره آزادی ها و حقوق ادیان در جمعیت وفاق ملی گفت: مشکل مردم بحرین، نگرانی درباره توهین به پادشاه نیست، آن ها دغدغه بحرانی بزرگ در این کشور دارند که دامنه آن پا را از مرزهای این کشور هم فراتر گذاشته است.

وی با تاکید بر این که احزاب مخالف، باور ندارند که رژیم راه حلی برای برون رفت از بحران در چنته داشته باشد، تأکید کرد: رژیم آل خلیفه هرگاه تن به گفت وگو می دهد، متوجه می شود باید به خواسته های مردم تن دهد و به این صورت بخش زیادی از سلطه خود را از دست می دهد، به همین سبب سعی می کند با حاشیه تراشی، از پرداختن به اصل مطالبات مردم سر باز بزند.

"احمد مطر" شاعر تبعیدی عراقی، سال ها پیش درباره حکام عرب سروده بود:

دیروز، پشت خط
پرسیدم از امّید:
آیا امیدی هست که یک روز
بوی خوشی از ماهی گندیده برخیزد؟
او گفت که " آری"
من باز پرسیدم:
آیا امیدی هست که یک روز
با چوبِ تر آتش بگیرانیم؟
او گفت که "آری"
من باز پرسیدم:
آیا امیدی هست که یک روز
از حنظل ِ تلخی، عسل گیریم؟
او گفت که "آری"
من باز پرسیدم:
آیا امیدی هست که یک روز
گویِ زمین را داخلِ جیبِ زحل ریزیم ؟!
او گفت آری.. البته.. قطعا !
هیچ احتمالی را نباید منتفی دانست !!
گفتم به این ترتیب
حتما امیدی هست
به این که حکام عرب یک روز
شرمندۀ رفتار خود گردند
او گفت: اگر روزی
این اتفاق افتاد
بر صورتم تُف کن !

برگردان به فارسی: احسان پرسا

منبع: العالم

انتهای پیام/ ح . ا

ارسال نظرات
نظرات حاوی عبارات توهین آمیز منتشر نخواهد شد
نام:
ایمیل:
* نظر: