۰

زندگي پر افتخار سلمان فارسي

حدود دويست و شانزده يا سيصد و شانزده سال قبل از هجرت، در روستاي «جي» (از روستاهاي اصفهان) فرزندي به دنيا آمد، كه نامش را «روزبه» گذاشتند و بعدها پيامبر اسلام(ص) او را «سلمان» ناميد.
کد خبر: ۵۲۱۹۸
۱۴:۴۷ - ۲۸ بهمن ۱۳۹۱

SHIA-NEWS.COM شیعه نیوز:

به گزارش «شیعه نیوز» به نقل ازعرش نیوز، پدر سلمان بدخشان كاهن (روحاني زرتشتي) بود و كار هميشگي‏اش هيزم نهادن بر شعله آتش. با اينكه سلمان در ميان خاندان و محيطي زرتشتي ديده به جهان گشود، ولي هرگز در برابر آتش سر فرود نياورد و به خداي يكتا اعتقاد يافت. سلمان در دوران كودكي مادرش را از دست داد و عمه‏اش سرپرستي او را به عهده گرفت.

سلمان، بعد از آنكه دريافت قرار است او را شش ماه با اعمال شاقّه زنداني سازند و پس از آن اگر به آيين نياكانش ايمان نياورد اعدامش كنند، با همكاري عمه‏اش گريخت و روانه بيابان شد. در بيابان كارواني ديد كه به سوي شام مي‏رفت؛ پس به مسافران پيوست و رهسپار سرزمينهاي ناشناخته گرديد.سرانجام سلمان، در همان آغاز هجرت گمشده‏اش را يافت و در حالي كه برده يك يهودي بود، در محضر رسول خدا(صلی الله علیه واله) مسلمان شد.1

آزادي و نامگذاري سلمان

پيامبر گرامي اسلام(صلی الله علیه واله) سلمان را به مبلغ چهل نهال خرما و چهل وقيه (هر وقيه معادل چهل درهم)، از مرد يهودي، خريد و آزادش ساخت و نام زيباي «سلمان» را بر او نهاد.2 اين تغيير نام، بيانگر آن است كه:

1 ـ برخي از نامهاي عصر جاهليت، شايسته يك مسلمان نيست؛ 2 ـ واژه «سلمان» از سلامتي و تسليم گرفته شده است. انتخاب اين نام زيبا از سوي پيامبر(صلی الله علیه واله) نشانه پاكي و سلامت روح سلمان است.

فضيلتهاي برجسته سلمان

سلمان، الگوي مسلمان كمال‏جو، وارسته و خودساخته است و ارزشهاي متعالي بسياري در خويش گردآورده بود. بخشي از اين فضايل عبارت است از:

سلمان، الگوي مسلمان كمال‏جو، وارسته و خودساخته است.

نزديكي به رسول خدا(صلی الله علیه واله)

سلمان، پس از پذيرفتن اسلام، چنان در راه ايمان و معرفت اسلامي پيش رفت كه نزد رسول خدا جايگاهي والا يافت و مورد ستايش معصومان(علیهم السلام) قرار گرفت. بخشي از سخنان آن بزرگان در باره سلمان چنين است:

الف) در ماجراي جنگ خندق، كه در سال پنجم هجري رخ داد و به پيشنهاد سلمان پيرامون شهر خندق كندند. هر گروهي مي‏خواست سلمان با آنها باشد؛ مهاجران مي‏گفتند: سلمان از ما است. انصار مي‏گفتند: او از ما است. پيامبر(صلی الله علیه واله) فرمود: «سَلْمان مِنّا أهْلَ الْبَيْت»3؛ سلمان از اهل بيت ما است.

عارف معروف، محي‏الدين بن‏عربي، با اينكه از علماي اهل تسنن است، در شرح اين سخن پيامبر اكرم(صلی الله علیه واله) مي‏گويد: پيوند سلمان به اهل بيت (عليهم السلام) در اين عبارت، بيانگر گواهي رسول خدا(صلی الله علیه واله) به مقام عالي، طهارت و سلامت نفس سلمان است؛ زيرا منظور از اينكه سلمان از اهل بيت (عليهم السلام) است، پيوند نسبي نيست؛ اين پيوند بر اساس صفات عالي انساني است.4

جابر نقل مي‏كند كه رسول خدا(صلی الله علیه واله) فرمود:

«همانا اشتياق بهشت به سلمان بيش از اشتياق سلمان به بهشت است؛ و بهشت به ديدار سلمان عاشق‏تر از ديدار سلمان به بهشت است.»5

ج) پيامبر اكرم(صلی الله علیه واله) فرمود:

«هر كه مي‏خواهد به مردي بنگرد كه خداوند قلبش را به ايمان درخشان كرده، به سلمان بنگرد.»6

د) آن بزرگوار همچنين فرمود:

«سلمان از من است، كسي كه به او ستم كند به من ستم كرده است و كسي كه او را بيازارد مرا آزرده است.»

و) امام صادق(علیه السلام) فرمود:

«سَلْمانُ عَلِمَ الإِسْمَ الأَعْظَم»7؛ سلمان اسم اعظم را مي‏دانست.

اين سخن بدان معناست كه سلمان از نظر عرفان، به مقامي رسيده بود كه حاصل اسم اعظم الهي بود. اگر كسي چنين لياقتي داشته باشد، دعايش به اجابت مي‏رسد و كرامات عظيمي از او سر مي‏زند.

انتهای خبر/ ز.ح
ارسال نظرات
نظرات حاوی عبارات توهین آمیز منتشر نخواهد شد
نام:
ایمیل:
* نظر: