خروج اشغالگران شرط اول مذاکره

SHIA-NEWS.COM شیعه نیوز:

به گزارش «شیعه نیوز»، طالبان با شرکت در نشست پاریس به ارائه نظریات خود در مورد آینده افغانستان پرداخت. «شهاب‌الدین دلاور» به نمایندگی از دفتر سیاسی طالبان مطالبی را بیان داشت که در ادامه به اظهارات وی در این نشست اشاره‌ای می‌کنیم.

نظر طالبان در خصوص قانون اساسی افغانستان

نماینده طالبان برای ایجاد توازن در حکومت آینده تدوین قانون اساسی جدید را لازم دانست. وی در این بخش به اهمیت قانون اساسی برای اداره امور تأکید کرد و افزود که این قانون باید کامل و روشن باشد تا در چهارچوب آن برای ملت زمینه یک زندگی مرفه را فراهم سازد. قانونی که باید بنیاد آن بر تعالیم اسلام نهاده شده باشد و تمام حقوق اتباع افغان را ضمانت کند.

طالبان معتقدند که این قانون اساسی زیر سایه «B 52» نوشته شده و فاقد مشروعیت لازم است. به عبارت دیگر طالبان خواهان تغییر در این قانون نیستند بلکه می‌خواهند قانون جدیدی به میان آید.

انتخابات ریاست جمهوری سال 2014 افغانستان

نظر نماینده طالبان درخصوص انتخابات آینده این بود که تمام روندهای انتخاباتی که پس از سرنگونی امارت اسلامی برگزار شده فاقد مشروعیت بوده، زیرا این انتخابات‌ها در دوران اشغال افغانستان و در حضور نیروهای خارجی صورت گرفته است.

آنان معتقدند این انتخابات‌ها بجای اینکه مشکلات را کاهش دهد، برعکس به مشکلات مردم افزوده است. بنابراین از نظر طالبان انتخابات آینده هم مانند گذشته خواهد بود و طالبان این انتخابات را رد می‌کند.

امارت اسلامی

نماینده طالبان امارت اسلامی را یک حقیقت دانست که عملاً در افغانستان فعال است. مردم به دادگاه‌های طالبان مراجعه می‌کنند و بخش بزرگی از خاک افغانستان در کنترل امارت اسلامی است و در آن بخش‌ها تشکیلات اداری امارت اسلامی فعال است.

نماینده طالبان در این نشست بار دیگر تأکید کرد که آنها درصدد انحصار قدرت نیستند و بر این مسئله تأکید کرد که نظام آینده در کشور باید افغانستان شمول باشد و در آن همه گروه‌ها و اقوام افغانستان شرکت داشته باشند.

استقلال افغانستان

نماینده طالبان بار دیگر نظر طالبان در خصوص ضرورت پایان اشغال افغانستان را به عنوان یک اصل اساسی برای آینده صلح برجسته ساخت.

وی افزود: پلیس و ارتش ملی افغانستان باید با روحیه ملی و دینی تربیت شوند تا حافظ ارزش‌های والای افغانستان باشند و برضد منافع کشور از آنها استفاده نشود.

اینکه افغانستان یک کشور فقیر است و توان داشتن یک نیروی نظامی حقوق بگیر را ندارد و به همین دلیل مجبور است تا نفوذ کشورهای دیگر را برای تأمین معاش آنان بپذیرد، با منافع ملی افغانستان همخوانی ندارد و به عبارت دیگر باید نظام جلب و احضار برای ارتش و پلیس ملی در دستور کار قرار گیرد.

با این وجود، نماینده طالبان به نیازمندی افغانستان به کمک‌های خارجی اشاره کرد و گفت: کشورهای دیگر نباید از کمک اقتصادی به افغانستان دریغ کنند، اما شرط پذیرفتن این کمک‌ها منافع ملی و حفظ استقلال افغانستان است.

در ادامه، نماینده طالبان به تاریخچه ظهور این جنبش پرداخت که در 95 درصد از خاک افغانستان امنیت را برقرار کرده بود و تولید مواد مخدر را نیز از بین برده بود.

وی افزود: اما آمریکا به نام حادثه یازدهم سپتامبر، صلح را در افغانستان ترور کرد. خارجی‌ها به قتل و کشتار مردم افغانستان پرداختند، زندان‌ها را از مردم بیگناه پر کردند و یک نظام فاسد متکی بر فساد و مواد مخدر را بر ملت افغان حاکم کردند و حقوق بشر و حقوق زنان را بیش از پیش از بین بردند و تعصبات قومی را در بین مردم تقویت کردند.

اشغالگران و یاران آنها برنامه‌ای برای صلح ندارند

نماینده طالبان مدعی شد که خارجی‌ها فاقد برنامه و علاقه به تأمین صلح در افغانستان هستند. خارجی‌ها در حالیکه از صلح سخن می‌گویند در عمل افراد جدیدی را به لیست سیاه اضافه می‌کنند.

آنان ادعا کردند دولت کابل از خود اختیاری ندارد و به همین دلیل خارجی‌ها دست به هر کاری می‌زنند اما این دولت قادر به جلوگیری از کارهای خلاف آنان نیست.

نماینده طالبان مدعی شد که اشغالگران خواهان تأمین صلح در این کشور نیست زیرا از یک طرف از صلح سخن می‌گوید و از جانب دیگر هر روز ده‌ها تن از اعضای طالبان را به قتل می‌رساند.

تبلیغات منفی علیه طالبان و صلح

نمایندۀ طالبان در نشست پاریس گفت که جامعه‌جهانی علیه طالبان دست به تبلیغات ناروا می‌زنند و جنایاتی را که خودشان سازمان می‌دهند و عملی می‌کنند به طالبان نسبت می‌دهند.

وی در این خصوص به کشتار غیرنظامیان بر اثر انفجار بمب‌های کنار جاده‌ای و یا آتش زدن مدارس اشاره کرد و آنها را بخشی از تبلیغات علیه طالبان دانست.

نماینده طالبان در ادامه افزود: طالبان یک تفکر اشتباه در خود را زیر سؤال می‌برند و آن این است که گفته می‌شود طالبان از خود اراده‌ای ندارند و این پاکستان است که زمام رهبری آنان را بدست دارد.

در این اواخر، نقشه راهی هم منتشر شده که نشان از توافق بین پاکستان و شورای عالی صلح دارد. بر اساس این نقشه راه، پاکستان بعنوان کشوری مطرح شده که نقش محوری را در تأمین صلح افغانستان دارد و طالبان را به میز مذاکرات خواهد آورد و تا سال 2015 مشکل افغانستان حل خواهد شد.

دلاور با رد این تصور گفت: طالبان بخاطر موضع مستقل و اسلامی خود در داخل و خارج از افغانستان به زندان افتاده و کشته شده‌اند. آیا افرادی که چنین موضعی دارند می‌توانند مزدور و تابع اراده دیگران باشند؟

نمایندۀ طالبان همچنین به حکومت افغانستان پیامی به این شرح داد: «تمام حربه‌های 10 سال گذشته موجب صلح و امنیت در افغانستان نشد بلکه این آتش را شعله‌ورتر کرد، حق را پایمال کرد و به دوام اشغال افغانستان کمک کرد، از این به بعد هم موجب تأمین صلح نخواهد شد.»

صلح واقعی چگونه تأمین خواهد شد؟

شهاب‌الدین دلاور در این بخش بار دیگر به موضع پیشین طالبان اشاره کرد که قضیه افغانستان 2 بعد دارد که عبارت از بعد داخلی و خارجی است.

بعد خارجی به خارجی‌ها ارتباط دارد و بعد داخلی مربوط به افغان‌ها است. دلاور در این بخش به بعد خارجی نپرداخت چون روشن است و برای حل آن این قضیه باید در مذاکرات میان طالبان و آمریکا حل شود و به همین دلیل آنها به قطر رفتند.

اما در بعد داخلی قضیه، دلاور به این نکته تأکید کرد که باید به تسلیم اراده ملت شد و به اشغال افغانستان خاتمه داد.

این خواست همچنان به عنوان یک شرط محوری در پیشنهاد طالبان برای صلح در نشست پاریس برجسته بود.

در قدم دوم همه جناح‌ها باید در مورد استقرار یک نظام اسلامی در افغانستان توافق کنند. بدون استقرار یک نظام اسلامی، هیچ نظام دیگری نمی‌تواند مشکلات افغانستان را حل کند.

در قدم سوم برای رسیدن به صلح نیاز به صداقت است و این مسئله زمانی ممکن می‌شود که تأمین صلح در افغانستان بر منافع شخصی ارجحیت داشته باشد.

وی در ادامه به مذاکرات صلح قطر اشاره کرد و گفت: زمانی که طرح قطر در حال پی‌گیری بود، دولت کابل با تحریک آمریکا با احضار سفیر خود از قطر، آن روند را تخریب کرد.

دلاور تأکید کرد که رهبری طالبان، دفتر سیاسی طالبان (در قطر) را به عنوان تنها مرجع با صلاحیت برای انجام مذاکرات صلح تعیین کرده است، اما دولت کابل در تلاش است با افرادی تماس بگیرد که از طرف رهبری طالبان در رابطه به مذاکرات صلح گماشته نشده‌اند.

وی گفت: «صلح بازی شطرنج نیست که هر طرف در کمین طرف مقابل بنشیند، بلکه صلح یک مسئولیت مشترک است تا در نتیجه حق به حقدار برسد.»

طالبان و احترام به حقوق مدنی مردم افغانستان

نمایندۀ طالبان در این نشست به احترام به حقوق مدنی اتباع افغانستان و تمام حقوق اسلامی و انسانی مردم بخصوص به رعایت حقوق زنان تأکید کرد و گفت که زن در اسلام حق انتخاب شوهر، حق مالکیت، حق میراث، حق تحصیل و حق کار دارد.

امارت اسلامی خواستار حالتی است که حقوق مشروع زنان تحقق یابد، اما نباید بنام حق تحصیل و کار برای زن، کرامت انسانی آنان را از بین برد.

نماینده طالبان بصورت غیر مستقیم شورای عالی صلح را یک نهاد غیر مؤثر در راه صلح خواند و بجای آن به نقش افرادی در روند صلح تأکید کرد که به نام افراد مصلح شهرت دارند.

وی تأکید کرد که باید بجای جنگ به مذاکرات صلح اهمیت داده شود در حالیکه دولت کابل و متحدانش در تلاش هستند بر طالبان فشار آورند تا صلح مورد خواست آنان را بپذیرد.

نماینده طالبان از کشورهای صلح طلب و نهادهای بین‌المللی تقاضا کرد تا از مردم افغانستان همان گونه حمایت کنند که از مردم فلسطین حمایت می‌کنند تا اشغال افغانستان به پایان برسد.

کشورهایی که به افغانستان نیرو فرستاده‌اند، باید تسلیم خواست مردم خود شوند و نیروهایشان را از افغانستان بیرون کنند و از کشتار مردم افغانستان دست بردارند و در همین مورد وی از خروج نیروهای فرانسوی از افغانستان استقبال کرد.

وی از جامعه جهانی تقاضا کرد تا به طالبان آزادی بیان داده شود تا بتوانند صدای خود و موضع خود را به گوش جهانیان برسانند و از رسانه‌ها نیز تقاضا کرد تا گزارش‌دهی صادقانه و بی‌طرفانه‌ای از حقایق داشته باشند.

بصورت کلی از سخنان نمایندۀ طالبان در نشست پاریس می‌توان به این نتیجه رسید که طالبان در مواضع سخت‌گیرانه خود در قبال صلح تغییری ایجاد نکرده‌اند و اگر در آینده بتوان تغییری را در این مواضع انتظار داشت، به نتایج مذاکرات مستقیم بین نمایندگان طالبان و آمریکا در قطر مربوط است.

روزهای پنجشنبه و جمعه کنفرانس 2 روزه‌ای به همت یک موسسۀ تحقیقاتی فرانسوی با حضور نمایندگان طالبان، در حومه پاریس برگزار شد.

منبع : فارس و به نقل از خبرگزاری «بست باستان»

انتهای خبر/ خ . ن