حرفه‌آموزی تضمینی برای آینده روشن کودکان محروم

به گزارش «شیعه نیوز»، آبادی و آبادانی محدود به مرز و منطقه نیست. این رسالت خیلی از سازمان های مردم نهاد است. نهادهای مردمی که از دل مردم روییده و در تلاش هستند آنچه از مردم می گیرند را به دست مردم برسانند.

در همین راستا موسسه پویا که در زمینه آموزش و حمایت تحصیلی کودکان محروم و کم برخودار فعالیت دارد، این بار در تعاملی با خانه مردم نهاد هدی واقع در منطقه شیرآباد شهر زاهدان سعی دارند برای توانمندسازی زنان و کودکان این منطقه قدم بردارند. نقل قول این همکاری را از زبان زهرا حسن زهی عضو هئیت مدیره خانه مردم نهاد هدی می شنویم. زنی که به همراه گروهی در تلاش اند تا چهره فقر و محرومیت را از محله های حاشیه زاهدان بزدایند.

زهرا حسن زهی در این باره می گوید: خانه هدی سه شعبه در محله های حاشیه زاهدان، از جمله شیرآباد، همت آباد و دایی آباد دارد. در این شعبات با حمایت مردم و خیرین و همچنین خیریه ها و سازمان های مردمی نهادی که حمایتمان می کنند سعی داریم با برگزاری کلاس های آموزشی، زنان و کودکان منطقه را در زمینه تحصیل، کارآفرینی و آموزش توانمند کنیم.

در واقع خانه هدی با توجه به نیازی که در منطقه احساس می شد از دل گروهی داوطلب که عاشق فعالیت های مردمی بودند شکل گرفت.

«در این موسسه ۲۳۰ خانم عضو هستند. این خانم ها دفترچه پس انداز دارند و در جلسات ماهیانه کلاس های آموزشی، فنی و حرفه ای، صنایع دستی، کاهش آسیب های اجتماعی، روانشناسی، مهارت آموزیو بر اساس علاقه شان شرکت می کنند.»

یکی از کارهای مهم زنان اما سوزن دوزی و همکاری با شرکت های بزرگ است.

حسن زهی می افزاید: «سوزن دوزی هویت زنان این منطقه است و آن را از مادران خود به ارث برده اند. سوزن دوزی از صنایع دستی شهر به حساب می آید و بسیار نفیس و زیباست. به همین دلیل خیلی از شرکت ها در مناسبت ها برای هدیه دادن به کارمندان خود سفارش کارهای سوزن دوزی مثل کیف، شال و... می دهند و هزینه آن صرف خانه هدی و دستمزد خانم ها می شود».

گروه نگین

در کنار این فعالیت ها اما بچه های این خانم ها نیز عضو خانه هدی هستند و از خدمات آن بهره می گیرند.

«این بچه ها گروهی با عنوان نگین را شکل داده اند. آنها از کودکی عضو خانه هدی شده و حتی حالا که خیلی هایشان بزرگ شده اند اما ارتباطشان را با ما قطع نکرده اند».

به گفته حسن زهی، اینجا کودکان از هفت تا ۲۲ سال سن دارند و آنها نیز دارای پس انداز هستند و در یکسری جلسات مثل مادرانشان حضور پیدا می کنند.

وی می گوید: «این بچه ها در یکسری کلاس های تابستانی و آموزشی که توسط انجمن های دیگر برگزار می شود حضور پیدا می کنند. از جمله کلاس های قصه گویی، داستان نویسی، طراحی، سفال، سوزن دوزی و...».

شکل همکاری انجمن ها متفاوت است. برای مثال گروهی به این منطقه سفر می کند و در قالب کلاس های تابستانی به بچه ها به صورت حضوری آموزش های هنری می دهند.

«اما یکسری انجمن ها نیز از دور، خانه هدی و جامعه هدفش را حمایت می کنند. مثل طرح حرفه آموزی که با همکاری موسسه پویا و ناجیان انجام می دهیم و در قالب این طرح بچه های ۱۴ تا ۲۰ سال بر اساس نیازی که در منطقه احساس می شود و همچنین علاقه خود بچه ها، حرفه ای را آموزش می بینند».

طرح حرفه آموزی اختیاری و از پیش با بچه ها هماهنگ می شود. گاهی آنها در راستای رشته خود، سعی می کنند حرفه آموزی کنند.

عضو هئیت مدیره خانه مردم نهاد هدی می گوید:‌ «برای مثال دانش آموزی که قصد دارد پزشکی بخواند در کلاس های نسخه پیچی، فوریت های پزشکی و حتی آزمایشگاه شرکت می کند تا هم در راستای رشته تحصیلی اش باشد و هم در روزهای فراغت و در صورت تمایل بتواند کسب درآمد کند. مثل دانش آموزی که تابستان ها با حضور در داروخانه نسخه می پیچد».

آموزش در آموزشگاه یا پیش استادکار

به گفته حسن زهی، آموزش بچه ها به دو شیوه شکل می گیرد. «یا آنها به آموزشگاه می روند که باید گواهینامه آن رشته را دریافت کنند یا برای آموزش پیش یک استادکار می روند».

شکل این طرح اما در نوع خود جالب است. اعضای خانه هدی بر اساس علاقه دانش آموزان برای یادگیری یک حرفه با استادکاری صحبت می کنند تا به آن بچه حرفه اش را آموزش دهد. مثل خیاطی، تعمیرماشین، موبایل و...این درحالی است که استادکار باید موظف بوده و به طور حتم تجربیاتش را در اختیار دانش آموز قرار دهد. در فاصله ای که دانش آموز مشغول به فعالیت شده، کارشناسی از خانه هدی به وی و استادکار سر می زند تا از فرایند کار مطلع شود.

عضو هئیت مدیره خانه مردم نهاد هدی می افزاید: «کارشناس از این نظر به آنها سر می زند که مطمئن شود تا آن بچه به خوبی تجربه استادکار را آموخته یا مطمئن می شود که استادکار به آن بچه حرفه آموزی کرده یا نه».

اما در این میان حضور در محل کار استادکار برای بچه ها که اغلب از خانواده های کم برخوردار هستند هزینه بر است. به همین دلیل موسسه پویا در تهران هزینه رفت و آمد حرفه آموزان را در اختیار خانه هدی می گذارد و آنها نیز این هزینه را در اختیار حرفه آموز قرار می دهند.

حسن زهی ادامه می دهد: «البته این هزینه جدای آن مبلغی است که ماهیانه و برای پس انداز توسط خانه هدی به حساب بچه ها ریخته می شود تا آنها مشکلی از بابت هزینه های تحصیل و آموزش خود نداشته باشند. این در حالی است که اگر بچه ای نیاز به تجهیزات برای کار داشته باشد مثل ابزارهای مورد نیاز تعمیر موبایل یا چرخ خیاطی، موسسه پویا ممکن است این وسایل را پس از بررسی های لازم، در اختیار آن بچه قرار دهد».

به گفته عضو هیئت مدیره خانه هدی، این کلاس ها که با همکاری انجمن های دیگر برگزار می شود برای بچه ها مفید است. از این مسیر بعضی از دختران گروه نگین خیاط های ماهر و پسرها نیز در تابستان و خارج از زمان تحصیلی مشغول کار و کسب درآمد هستند و شکل زندگی شان نسبت به قبل هدفمندتر شده و برای آینده شان هدف های مهمی را دنبال می کنند.