چرا شیعه را " جعفری" میخوانند؟

دربیان این حقیقت که اول سرچشمه فیض و علم رسول گرامی اسلام (ص) است شک وتردیدی نیست وآنچه غیرازاین بیان شود جز راه گمراهی به مقصد ومقصود نخواهد رسید زیرا ایشان به سند واحد ومتواتر اهل سنت وشیعه در بیان حدیث "مدینه " خود را شهر علم معرفی مینماید و به اذعان قرآن کریم کام  رسول الله جز به بیان حق گشوده نشده و آنچه از زبان ایشان ساری و جاری شده است علم الهی و کلام حق است .
ایشان دربیان حدیث فوق میفرمایند: "من شهر علم هستم و علی باب این شهر " دربیان ساده این روایت باید گفت : شهری دارای باب است که دیوار و محصور باشد واینکه علم رسول گرامی اسلام محفوظ  است شکی نیست زیرا درقرآن مجید نقل به مضمون میفرماید: فرشتگان آسمانها محافظان علم محمد هستند تا دشمنان به گوش خود این علم را به سرقت نبرند.
این کلام درحالی بیان میشود که بارها از زبان رسول گرامی اسلام و ائمه هدی (ع) شینده شده که : ازما سوال کنید قبل از آنکه دیر شود.
این بیان حکایت ازآن دارد که باوجود انحصار در علم الهی ،کسانی که طالب علم و فیض باشند یابنده آن خواهند بود بشرط آنکه برای ورود به این شهر چونان دزدان از دیوار قصد ورود نکنند وشرط ادب ومعرفت در دق الباب نمایند.
رئیس مذهب جعفری ,رسول الله (ص) است
دراین مطلب که فی الواقع رئیس مذهب جعفری شخص رسول گرامی اسلام (ص) است تردید نیست زیرا ریشه شیعیان به خود پیغمبر عظیم الشان اسلام میرسد واولین بار اززبان ایشان نام شیعیان امیرالمومین علی(ع) بگوش رسیده است .
ابن عباس روايت مى كند كه چون آيه شريفه" إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ أُولئِكَ هُمْ خَيْرُ الْبَرِيَّةِ جَزاؤُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ جَنّاتُ عَدْن تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا اْلأَنْهارُ خالِدِينَ فِيها أَبَداً رَضِيَ اللهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ" «آنان كه ايمان آورده اند و نيكوكار شدند به حقيقت، بهترين اهل عالمند. پاداش آن ها نزد خدا باغ هاى بهشت عدن است كه نهرها زير درختانش جارى است و در آن بهشت تا ابد جاودان و متنعمند و خدا از آن ها خشنود است(1)». بر پيامبر خدا(صلى الله عليه وآله) نازل شد، پيغمبر خطاب به على ابن ابى طالب(عليه السلام)فرمود: «يا على! در اين آيه شريفه، مراد از خير البريه تو و «شيعيانت» مى باشيد. روز قيامت تو و شيعيانت در حالى كه خداوند از شما راضى و شما هم از خداوند راضى و خشنود هستيد مى آييد(2)».
این تنها یک سند از بیان حقیقت نورانی شیعیان از کلام رسول گرامی اسلام است که خود را مدینه علم الهی و علی (ع) را باب این شهر معرفی کرده است .
پس درنتیجه شهر علم افضل بر باب علم است و کسی وارد نمیشود براین شهر مگر آنکه ازباب آن کشف ادب نماید واین بیان به تکرار در کلام امام معصوم (ع) شنیده شده است.ازهمین رو این رئیس مذهب شیعه شخص رسول گرامی اسلام و جانشین برحق ایشان امیرالمومنین (ع) است و فرزندان معصوم ایشان ستارگان هدایتی هستند که رسول گرامی اسلام آنها را به جابربن عبدالله انصاری آموزش داد.
برهمین اساس چنانچه بخواهیم شیعیان را عدالت خواه معرفی کنیم بهتر آنست که ایشان را علوی معرفی کنیم واگر چهره صلح طلبی و آرامش خواهی را بخواهیم بعنوان نماد این مذهب بیان نمائیم بهتر است با عنوان "حسنی " بخوانیم .
 
شیعه وشاخصه های ائمه (ع
)
همانگونه شهادت طلبی وایثارگری شیعیان از امام حسین (ع) و دیانت طلبی را باید ازعلی بن حسین سید الساجدین (ع) رنگ وبوی دیگری بخود میگیرد هریک ازائمه ما قبل و بعدازامام جعفرصادق(ع) دارای خصیصه و شاخصه بارزی میباشند ولی آنچه در زمان امام ششم ازشیعه متبادر گردید اندیشمندی و علم طلبی این مذهب بودکه علیرغم شاخصه بارز تاکنون آنچنان که باید ازشیعیان به نمایش درنیامده است.
 
شیعیان چرا جعفری هستند؟
بر اساس اصل نبوت كه هر پيغمبرى قبل از وفاتش، وصى و جانشين خويش را از جانب خدا معين مى كند، خاتم الانبيا نيز اميرالمؤمنين على(عليه السلام) را باب علم، وصىّ و خليفه خود معرفى و امت را به اطاعت از وى امر نمود. هرچند بعد از وفات پيامبر، خلافت به امام على(عليه السلام) نرسيد; اما دو خليفه اول در تمام دوره خلافت خود ـ باستثناى اوايل خلافت ابوبكر ـ در تمام امور با حضرت على(عليه السلام) مشورت نموده و مطابق راهنمايى هاى ايشان عمل مى كردندو آن حضرت نیز همانگونه که تا پیش ازشهادت خود باب کرامت را برطالبان حقیقت گشوده بود ازارایه مشاوره و طریق صحیح به آنان که حق ایشان را غصب کرده بودند دریغ نکرد.
 حتى حضرت على(عليه السلام) راهنماى خليفه اول و دوم در امر قضاوت آن ها بوده است.آنچان که بارها عمر به روایات صحیح و متواتر بیان میکند: اگر نبودعمر به هلاکت میرسید.
علی(ع)  وقتى كه رجال و دانشمندان ساير اديان، براى كشف حقايق به مدينه مى آمدند تا مناظره و مباحثه علمى نمايند، امام على(عليه السلام) آنان را مجاب مى كرد و بدين طريق از ارايه خدمات شايان علمى خود به جامعه مسلمين دريغ نمىورزيد. بااین حال امام اول شیعه هرگز نتوانست دانشگاه علوم وفیوضات الهی خود را آنچنان که شایسته باشد مفتوح نماید وصندوقچه علوم ایشان سربه مهر به حسن وحسین علیهما سلام سینه به سینه منتقل شد ولی دوران خفقان حکومت امویان حسنین را درکنج غربت نشاند و هریک را به مشغله ای درگیر ساخت تا مسلمانان نتوانند ازسرچشمه های جوشان علوم بهره مند شوند.
پس از شهادت امام حسن مجتبى(ع)،  امام حسين، امام سجاد و امام باقر(عليهم السلام) تحت فشار شديد و آزار و اذيت اموى ها قرار گرفته و تحت نظر و كنترل بودند.آنچنان که آمار آمد وشدها به منزل امامان معصوم لحظه به لحظه به حکومت مدینه ودربار حکام اموی گزارش میشدو فقط عده قليلى از شيعيان خاص، موفق به ديدار آن ها و اخذ حقايق و علوم مى شدند تاآنکه بالاخره هر كدام از فرزندان رسول الله(صلى الله عليه وآله) را به طريقى به شهادت رساندند.
در اوايل قرن دوم هجرى، درگيرى هاى شديدى بين بنى عباس و بنى اميه شكل گرفت و اموى ها مشغول و مجبور به دفاع از حكومت خود شدند. در نتيجه توان ادامه آن سختگيرى ها و كنترل ها را نداشتند. لذا امام صادق(عليه السلام) با استفاده از اين فرصت، از انزوا بيرون آمد و خانه خود را به دانشگاه علوم الهی مبدل ساخت و باب این دانشگاه را به روى همه مردم باز گذاشت. ايشان آزادانه در منبر مساجد به نشر علوم و احكام و قواعد دين مى پرداخت آنچنان که بنابر روایت مستند در اين زمان بيش از چهار هزار طلبه و دانشجوى علم و دانش از درياى بى كران علم آن حضرت بهره گرفته وهریک به دانشمندان و اندیشمندان شهیری درعصر خود مبدل که نام برخی ازآنها وعلوم مکشوفه ایشان تاکنون مورد بهره برداری قرار میگیرد.
شاگردان خاص آن حضرت با بهره گيرى از جلسات درس ايشان، درباره مبانى علمى، قسمت هايى از چهارصد اصل معروف را نوشتند كه به «اصول اربعه مائه» معروف شد.يكى از خوشه چينان مكتب آن حضرت به نام جابر بن حيان كتابى شامل هزار ورق و پانصد رساله به رشته تحرير در آورد.
جابربن حیان بابهره گیری ازاین سرچشمه جوشان موفق به کشف الکل گردید که تاکنون علوم پزشکی و شیمی خود را مدیون این کشف بزرگ میدانند.

امام جعفرصادق(ع) علیرغم تلاش بدخواهان شیعه برای نمایش تک بعدی ازآن و هادیان این مذهب دردوران مذکور علوم مختلفی را در اولین دانشگاه بزرگ اسلام وجهان تدریس نمود که ازجمله آنها میتوان به : شیمی،فیزیک ،نجوم ، ریاضی،فقه و حقوق اسلامی و...اشاره داشت .
بنابراين براى هيچ كدام از اهل بيت عترت و طهارت، چنين فرصتى پيش نيامده بود تا بتوانند به نشر احكام و قواعد فقهى، تفسير آيات قرآن مجيد و كشف اسرار حقايق بپردازند. چون اين موقعيت بيشتر براى امام جعفر صادق(عليه السلام) پيش آمد، لذا مذهب شيعه با مهر "جعفری " مذین از علوم الهیه آن امام گردید و تاکنون به واسطه این جوشندگی در علم به نام آن حضرت اشتهار ومعروفیت یافت .
اشتهار مذهب شيعه به نام امام جعفرصادق(عليه السلام) هيچ دلالتى بر تفاوت بين ايشان و اجدادش و نيز عموى بزرگوارش امام حسن مجتبى(عليه السلام)كه از امامان بر حق شيعه است، ندارد.بلکه مبدء ودلیلی برای علمی بودن چهره شیعه بشمار میرود.

آیا امام صادق فقط به شیعیان درس میداد؟
پاسخ این سوال به قطعیت خیر است زیرا اكابر علما و فقهاى بزرگی از اهل سنت، نظير: ابوحنيفه، مالك بن انس، يحيى بن سعيد انصارى، ابن جريح، محمد بن اسحق، يحيى بن سعيد قطان، سفيان بن عيينه و سفيان ثورى از مكتب آن حضرت بهره گرفته و افتخار شاگردی آن حضرت را باخود همراه ساخته اند .
اما آنچه ازآن جز به تحجر و تبعیت ازکج فهمی های گذشتگان نمیتوان یاد کرد ،موجب شده تا حق جویان اهل سنت تاکنون از حقانیت واعلمیت ستارگان آسمان ولایت کم بهره باشند که از نشانه های آن فقط ذکر همین مطلب کفایت میکند که باوجود پرورش شاگردان بزرگی چون افراد صدر والذکر نام امام جعفر صادق (ع) باوجود آن همه روایت و اصل معروف که درعموم کتب اهل سنت نیز ذکر شده جزو ائمه اربعه این مذهب قرار نگرفته است .
حال آنکه این امام همام به جهت نسب و فضیلت که در صفحات کتب مشهوره اهل سنت به آن اذعان و تاکید شده سرآمد افرادیست که دربیان اصول و فروع شرعیه و علمیه بدون درک حضرت رسول (ع) به بیان روایات متضاد ازیکدیگر اقدام نموده اندحال آنکه تاکنون حتی کلمه ای متضاد از آنچه رسول گرامی اسلام (ص) وقرآن کریم به بشر ارایه نموده است از زبان امام جعفرصادق (ع) ویا دیگر ائمه طاهرین نقل قول نشده است .
اما آنچه ائمه طاهرین الاخصوص امام ششم شیعیان ثبت و ضبط درپرونده علمی وشرعی شیعه نموده به بیان خود ایشان هیچ نبوده جز آنکه انتقال کلام رسول گرامی اسلام باشد.
 
پی نوشت:

1  . بينه (98): 7 و 8