ورود بحران سوریه به فازی جدید پس از حمله آمریکا

به گزارش «شیعه نیوز»، «رأی الیوم» در مقاله ای به قلم «عبدالباری عطوان» نوشت: با گذشت یک هفته از حمله موشکی امریکا به پایگاه هوائی «الشعیرات» در سوریه می توان گفت که احتمال حمله جدید از سوی آمریکا، اگر نگوئیم وجود ندارد، دستکم بسیار ضعیف است و ائتلاف روسیه، سوریه و ایران با استفاده از حق وتو علیه پیش نویس قطعنامه ای در محکومیت غیر مستقیم دخالت سوریه در حمله شیمیایی و نیز عملکرد رسانه ای بسیار منعطف و پیچیده به موفقیت دست یافت.

در اینجا دو پرونده اصلی وجود دارد که برای بررسی تحولات جاری و نتایج احتمالی آنها در آینده نه تنها در سطح بحران سوریه بلکه در کل منطقه باید مورد مطالعه و بررسی قرار گیرند.

پرونده نخست: دیدار «رکس تیلرسون»، وزیر امور خارجه آمریکا طی دو روز گذشته از مسکو و ملاقات با «ولادیمیر پوتین» و «سرگئی لاوروف».

پرونده دوم: مصاحبه مهم و طولانی خبرگزاری فرانسه با «بشار اسد» و پاسخ وی به بسیاری از مسائل جاری که اعتماد به نفس بی سابقه او را با وجود فشارهای سیاسی ناشی از حمله آمریکا منعکس می کند.

با مروری بر پرونده نخست یعنی دیدار «تیلرسون» از مسکو، در می یابیم اظهاراتی که از وجود بی اعتمادی و تیرگی روابط دو ابر قدرت مذکور سخن می گوید، نشان دهنده کل حقیقت نیست، زیرا تفاهمات جدید حاصل شده در این دیدار از اهمیت بسیاری برخوردار است.

در حقیقت موافقت «پوتین» با ملاقات با وزیر امور خارجه آمریکا پس از وجود تردیدهایی در مورد احتمال وقوع آن به دلیل خشم روسیه از حمله هوائی آمریکا به پایگاه «الشعیرات» سوریه نشان دهنده پیشرفت در مذاکرات «لاوروف» و «تیلرسون» است.

نکته دیگر قابل توجه در این زمینه این است که «لاوروف» اعلام کرد «پوتین» با اجرای مجدد توافق آمریکا- روسیه برای ایمنی پرواز بر فراز سوریه که آن را در پاسخ به حمله هوائی آمریکا متوقف کرده بود، موافقت کرده است.

«دونالد ترامپ»، رئیس جمهور آمریکا نیز در مقابل این اقدام روسیه بر سیاست دولتش مبنی بر عدم برکناری «بشار اسد» در چارچوب حل مسالمت آمیز بحران سوریه تأکید کرد، اما در ادامه افزود هر نوع استفاده دولت سوریه از سلاح شیمیائی موجب مداخله نظامی آمریکا خواهد شد.

با مروری بر پرونده دوم یعنی مصاحبه «بشار اسد» با خبرگزاری فرانسوی در می یابیم که اهمبت آن تنها به پاسخ های او محدود نمی شود بلکه انجام این مصاحبه و زمان آن نیز دارای اهمیت بسیاری است. این خبرگزاری 25 سوال از اسد مطرح کرد و فرصت زیادی برای پاسخ گوئی و ارائه دیدگاه های خود در مورد حمله نظامی آمریکا و استفاده از سلاح شیمیائی به او داد.

حمله آمریکا ممکن است فقط برای یک بار اتفاق افتاده باشد، زیرا تمام طرف ها از آن در راستای منافع خود سود برده اند، «ترامپ» از آن برای بهبود چهره خود به عنوان یک رئیس مقتدر و رفع اتهام ها علیه او در مورد دوستی با «پوتین» و تحریف افکار از مشکلات داخلی استفاده کرده است، روسیه نیز چه با استفاده از حق وتو و چه از طریق تقویت دفاع هوائی سوریه قدرت خود را به عنوان یک کشور ابر قدرت در کنار متحدان خود و حمایت از آنان نشان داده است.

خان شیخون به عنوان مقدمه ای برای شعله ور کردن آتش جنگ در منطقه «ادلب» تحت کنترل «جبهه النصره» بوده و باز کردن پرونده هسته ای چه بسا برای فراهم نمودن مقدمات مذاکرات جدید صورت گرفته است. ما باید به عملکرهای روسیه پس از اسقاط هواپیمای روسی توسط «اردوغان» مانند بازپس گیری «حلب» و «تدمر» نگاه کنیم.

امور جاری با سرو صدای تبلیغاتی قابل ارزیابی نیست و باید بر اساس نتایج موجود سنجیده شود. هواپیماهای سوری به همان مسیر سابق خود ادامه می دهند و بمباران هوائی اهدافی را در «إدلب» ابتدا از پایگاه «الشعیرات» هدف قرار می دهند.

بحران سوریه وارد مرحله جدیدی شده است و اوضاع پس از حمله هوائی مانند قبل از آن نیست و اکنون سخن «جان کری» در ذهن ما تداعی می شود که به یکی معارضان سوری گفت: «آیا می خواهید به خاطر شما با روسیه وارد جنگ شویم؟».