کناره گیری مسعود بارزانی از قدرت؟

این اظهارات بارزانی اگر چه برای دیگران غافلگیر کننده بود اما پس از آن بیان شد که دامنه بحران در کردستان که از دو سال پیش روند رو به رشدی پیدا کرده است به اوج رسید، تا جایی که ساکنان سلیمانیه با حضور در تظاهراتی باشکوه، به شرایط موجود و سیاست های بارزانی اعتراض کردند.

بارزانی که در ده ماه گذشته، یکی پس از دیگری نقاط قوت خود را از دست داد ، زمانی مشکلاتش بیشتر شد که کردستان با بحران اقتصادی شدید روبرو شد تا این امر موجب تاخیر در پرداخت حقوق کارکنان و در ادامه کاهش محبوبیت مردمی بارزانی در کردستان شود.

آغاز بحران در کردستان به اواسط سال دو هزار و پانزده، یعنی به زمانی  باز می گردد که تظاهرات مردمی در مخالفت با تلاش های بارزانی برای تمدید دوران ریاستش بر کردستان سرکوب شد و در ادامه بارزانی به سیاست های حذفی علیه جنبش تغییر در کردستان روی آورد.

بارزانی وقتی برای حذف اعضای جنبش تغییر در کردستان اقدام کرد که اعضای این جنبش او را عامل سرکوب اعتراضات معرفی کردند.

او پس از طرح این اتهامات به رئیس پارلمان کردستان که از حزب تغییر بود و همچنین به نمایندگان حزب تغییر اجازه نداد وارد اربیل شوند اما این اقدام نه تنها هم پیمانانش را به حمایت از او ترغیب نکرد بلکه برخی از هم پیمانانش را به سمت اتحادیه میهنی کردستان سوق داد تا از  این حزب بخواهند با جنبش تغییر برای مقابله با سیاست های حذفی بارزانی ائتلاف کند ضمن اینکه در همین ایام جماعت اسلامی کردستان نیز نشست های خود را با حزب بارزانی تعلیق کرد.

از دو سال پیش تاکنون شرایط در کردستان به سمت بدتر شدن پیش می رود و به نظرمی رسد اعلام آمادگی بارزانی برای کناره گیری از قدرت نقطه تحول جدیدی در کردستان و به نوعی اعتراف رئیس کردستان به از دست دادن نفوذش در این منطقه به شمار آید، البته ممکن است دیدگاه برخی کارشناسان دیگر نیز که اعلام آمادگی بارزانی برای کناره گیری از قدرت  را نوعی مانور سیاسی خوانده اند درست باشد، این کارشناسان اعلام آمادگی بارزانی برای کناره گیری را مانوری سیاسی با هدف کاستن از خشم و غضب افکار عمومی خوانده و افزوده اند، او می خواهد با این مانور خواسته های افکار عمومی از هیئت حاکم بر کردستان را به تاخیر بیندازد زیرا می داند در شرایط کنونی کسی حاضر نیست ریاست موقت کردستان را قبول کند.