گروه های مسلح و حامیانشان در حلب هیچ گزینه ای ندارند

«عبدالباری عطوان»نویسنده و تحلیلگر مشهور عرب در یادداشتی در بخش سخن سردبیر به آخرین تحولات سوریه به ویژه نبرد حلب پرداخت و نوشت: ما بر این باور نیستیم که «ولادیمیر لبیخین»تحلیلگر و استراتژیست روس گزافه گویی کرده است هنگامی که نبردهای شعله ور در حال حاضر در شهر«حلب»را به نبرد »استالینگراد»تشبیه کرد؛نبردی که سرنوشت جنگ جهانی دوم را تغییر داد و ایستادگی روس ها را متجسد کرد و آغاز فروپاشی ارتش آلمان و در نهایت شکست این ارتش را رقم زد.

نتایج جنگ در حلب  آینده سوریه و منطقه عربی را به طور کامل تغییر می دهد زیرا این جنگ برای طرف های درگیر در زمین آن، مساله مرگ و زندگی است و شکست در آن به معنای آغاز فروپاشی است اگر نگوییم آغاز فروپاشی کامل است به همین دلیل گردآوری نیروها و تجهیزات نظامی در همه جبهه ها به اوج خود رسیده است.

نیروهای ارتش سوریه با حمایت هوایی گسترده روسیه پیشروی بزرگی در شهر حلب و ریف آن انجام دادند و به شهر«ادلب»نزدیک شدند و خطوط امدادرسانی و پشتیبانی گروه های مسلح را با بازپس گیری جاده«کاستیلو»و بستن آن با کمک نیروهای سوریه دموکراتیک کُرد که بر سه چهارم شهر«منبج»سیطره دارند،قطع کردند و به بستن بیشتر گذرگاه های مرزی سوریه با ترکیه نزدیک شده اند.

ائتلاف سوری-ایرانی که نیروهای نخبه حزب الله لبنان را در بر می گیرد تمام ثقل خود را در این جنگ قرار داده و می خواهد جنگ حلب را به نفع خود تمام کند،گروه های مسلح سوری و همه گروه های وابسته به آن به فرماندهی گروه تروریستی«فتح الشام»یا همان جبهه النصره سابق همین کار را  به امید شکستن محاصره عناصرشان و کنترل دوباره مراکز استراتژیک که ارتش عربی سوریه بازپس گرفته است،انجام می دهند.

تفاهم های سری روسیه و آمریکا  به این تمایل دارد که چراغ سبز را برای بازپس گیری شهر حلب توسط ارتش سوریه و از بین بردن آخرین باندهای گروه های مسلح در آن بدهد و این از طریق موضع گیری آمریکا و سکوتش و نیز بسنده کردن «جان کری»وزیر خارجه آمریکا به این درخواستش از دو طرف سوری و روسی برای نشان دادن خویشتنداری روشن شده است.ترکیه نیز که حلب را خط قرمز خود می دانست سرگرم از بین بردن آثار کودتای نظامی نافرجام  و همراهی با سیاست های هم پیمان روسی جدید در سوریه است اما جنگ حلب،جنگی آسان نیست و طولانی است.

استراتژی آمریکا-روسیه در دادن اولویت به از بین بردن گروه ها و سازمان های تندرو حداقل در حال حاضر به شکل واضح تری در نبردهای حلب نمایان شده است.طرف های روسی و آمریکایی در جمع کردن این گروه ها و سازمان ها در یک منطقه در شمال غرب سوریه یعنی شهرهای حلب و ادلب و سپس از بین بردن شان به طور کامل اکنون از طریق پیشروی زمینی و بمباران های گسترده در حال رخ دادن است.

این اتفاقی نیست که آقای«رمزی عز الدین» معاون «استفان دی میستورا»فرستاده ویژه سازمان ملل به سوریه که چند روز پیش از دمشق دیدار کرد و با آقای«ولید المعلم وزیر خارجه سوریه دیدار کرد،اول ماه سپتامبر آینده را به عنوان زمان از سرگیری مذاکرات ژنو میان هیأت های مذاکره کننده دولت و معارضان سوری تعیین کرد؛گویی زبان حال وی و کسانی که پشت وی هستند این است که به ائتلاف روسیه- سوریه-ایران می گوید شما چهار هفته کامل پیش روی خود دارید تا کار معارضان و نیروهایش در منطقه حلب و ریف های آن را یکسره کنید، پس برای انجام این کار تسریع کنید.

انتظار می رفت که اول آگوست کنونی زمان اجرای مرحله انتقالی باشد که مدت آن شش ماه است تا پس از آن انتخابات پارلمانی و ریاست جمهوری برگزار شود و قانون اساسی جدید طی 18 ماه تدوین شود اما هیچ گونه نشانه ای برای این وجود ندارد که نشان دهد نقشه راهی که مجموعه حمایت از سوریه به آن رسید در آینده نزدیک عملی شود.

امید گروه های مسلح و تکیه آنها به آمریکا ، اروپا ، کشورهای حاشیه خلیج فارس و ترکیه برای کسب پیروزی در جنگ حلب یا غیر از آن و براندازی نظام حاکم بر سوریه روز به روز بیهوده بودنش ثابت می شود،این کشورها در موضع تماشاگر در نبردهای سنگین حلب در حال حاضر قرار گرفته اند و کشورهای حاشیه خلیج فارس فقط به سر و صدا راه انداختن و برنامه های تلویزیونی اکتفا می کنند.

سرنگونی یک بالگرد روسی بر فراز ادلب با موشک حرارتی که بارو بر این است که عربستان سعودی منشأ آن است و کشتن پنج سرنشین آن و کشیدنشان روی زمین و مخالفت با تحویل اجساد آنها چه بسا انقلاب و تحول بزرگی به وجود بیاورد و نقطه تحول اصلی در جنگ شمال شمال سوریه شود؛امری است که ما را به یاد حادثه ترکیه و رئیس آن «رجب طیب اردوغان»می اندازد زمانی که پدافندش یک جنگنده سوخوی روسی را در نزدیکی مرزهای سوریه در ماه نوامبر گذشته سرنگون کرد،می اندازد؛این حادثه باعث ایجاد تحول بزرک در موضع ترکیه نسبت به پرونده سوریه شد آن هم پس از آن که «ولادیمیر پوتین»رئیس جمهوری روسیه شروط سخت و طاقت فرسایی برای آشتی با رجب طیب اردوغان همتای ترک خود تحمیل کرد و اردوغان چاره ای جز قبول این شروط ندید.

سخن گفتن«اشتون کارتر»وزیر دفاع روسیه آمریکا درباره آمادگی ها جهت گشودن جبهه جنوبی سوریه یعنی منطقه «درعا»و همجوار آن با کمک اردن که چه بسا نشانه یا تسلیم از قبل به از دست دادن حلب و ادلب و «جسر الشغور»است، اما بسیار دشوار است که این جبهه احیا شود؛جبهه ای که دروازه اصلی پایتخت سوریه دمشق (90 کیلومتر فقط)به شمار می رود آن هم در صورتی که نیروهای ارتش سوریه و هم پیمانان ایرانی و روس اش شهر حلب را پس بگیرند این یعنی گرفتار شدن مستقیم اردن و چه بسا کشید شدن اسرائیل به جنگ سوریه است.

جنگ کنونی حلب با تمام معیارها و مقیاس هایش مادر، پدر، عمو، عمه، دایی و خاله آن به شمار می رود و نشانه هایی وجود دارد نشان می دهد کفه ترازو به نفع دولت سوریه و همپیمانان روسی و ایرانی اش است و آمریکا از این اتفاق راضی است و به طور مخفیانه از آن حمایت می کند و چه بسا این همان چیزی است که سخنان ولید المعلم وزیر خارجه سوریه در دیدارش با «علاء الدین بروجردی»رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی ایران را تفسیر می کند که گفت:«ایستادگی گزینه اصلی ملت و رهبران سوریه است و بشارت های پیروزی نزدیک شده است.»

آیا خوش بینی المعلم به جاست؟تحولات میدانی در روزها و هفته های آینده قطعا به این پرسش پاسخ می دهد.