- علمی
- سلامت
- گوناگون
- اجتماعی
- احکام اسلامی
- دین و مذهب
- اخلاق اهل بیت
- مباحث زناشوئی
- کودک و خانواده
- آشپزی و آشپزخانه
- گردشگری و تفریحی
- روانشناسی و مشاوره
- الگو سازی و سبک زندگی
- تکنولوژی و فناوری اطلاعات
به گزارش «شیعه نیوز»، بازرس ویژه امریکا در امور بازسازی افغانستان یا «سیگار» در مطلبی نوشته که طالبان، بیشتر ولایات و ولسوالی‌ها را از راه برتری نظامی سقوط ندادند، بلکه مقام‌های محلی دولت افغانستان، بزرگان محلی و فرماندهان نیروهای امنیتی افغانستان برای واگذاری مناطق، با طالبان وارد مذاکره شده و توافق کردند.
در این مطلب سیگار، فساد دولت اشرف غنی، یکی از عوامل اصلی ازبین رفتن روحیه جنگی در میان نیروهای امنیتی افغانستان گفته شده است.
سیگار در این مطلب خود گفته که برای سال‌ها «معامله» میان طالبان و رهبران محلی وجود داشته که بیشتر به هدف آتش‌بس، دو طرف وارد معامله می‌شدند.
به نقل از رادیو فرانسه، هرچند در این مطلب تاکید شده که توافقنامه دوحه که میان طالبان و امریکا امضا شد، سبب افزایش «تسلیمی‌های معامله‌شده» از سوی بزرگان محلی، مقام‌های محلی و فرمانده‌هان نظامی حکومت افغانستان شد.
سیگار می‌گوید پیش از سقوط افغانستان به دست طالبان، عوامل زیادی سبب ازبین رفتن اراده نیروهای امنیتی برای مبارزه با طالبان شده بود که از این میان، دستمزد پایین، تدارکات ضعیف که سبب کمبود مهمات، آب و غذا شده بود و وجود فرماندهان فاسد که با پیمانکاران همدست می‌شدند تا از قراردادها دزدی کنند، از برجسته‌ترین عوامل آن است.
در ادامه اما آمده که اصلی‌ترین عامل گسترش «بحران روحیه» در میان نیروهای امنیتی افغانستان، نبود حس وابستگی به دولت مرکزی افغانستان بود که در این مطلب به نقل از کارتر ملکاسیان، تاریخ‌دان و مشاور پیشین فرمانده‌هان امریکایی در افغانستان چنین نوشته شده است:
اختلافات قومی با ایجاد ارتش ملی ازبین نرفت و حتی با تعصب قومی تصور شده توسط دولت اشرف غنی به سود پشتون‌ها تشدید نیز شد.
به بنیاد آنچه در تحقیق سیگار آمده، کمتر کسی حاضر بود برای اداره اشرف غنی که به‌گونه گسترده «فاسد، غارتگر و غیرمشروع» پنداشته می‌شد، بجنگد و حتی در ادامه از یکی از وزیران داخله اشرف غنی نقل شده که «هیچ کسی نمی‌خواهد برای غنی بمیرد. برای کسانی که برای غارت کشور آمده‌اند.»
به بنیاد آنچه در تحقیق سیگار آمده، تمام این موارد از دلایلی بود که سبب شد تا همزمان با گرم بودن گفتگوهای صلح در دوحه، بسیاری از فرمانده‌هان نیروهای امنیتی افغانستان، دلیل کافی برای مبارزه تا نقطه آخر نیابند.
پیش از سقوط کابل، پیش‌روی نظامی طالبان به‌گونه پرسش‌برانگیزی افزایش یافته بود و خیلی از ولایات و ولسوالی‌ها بدون کوچک‌ترین درگیری، سقوط می‌کردند. درپی این پیش‌روی‌ها، سرانجام به تاریخ ١٥ اوت ٢٠٢١ اشرف غنی، رئیس جمهوری وقت افغانستان فرار کرد و کابل برای باری دیگر به دست طالبان افتاد.
انتهای پیام
