۰

آیت الله ابوالقاسم قمی؛ فقیه پرکار و با معنویت!

در ورع و تقوا، نمونه گذشتگان بود و در عرفیّات نیز بى‌‏نهایت دقیق بود. به هر کارى که وارد مى‌‏شد، با کمال سنگینى و متانت قدم مى‏‌گذاشت. خیلى هم بى‏‌هوا بود. ذرّه‏‌اى در وى، آثاى منیّت نبود.
کد خبر: ۲۷۶۰۶۷
۱۵:۲۴ - ۱۹ دی ۱۴۰۱

به گزارش «شیعه نیوز»، مرحوم آیت‌الله‌ حاج سید احمد زنجانی در کتاب «الکلام یجرّ الکلام» در شرح احوال آیت‌الله حاج شیخ ابوالقاسم کبیر قمی (ره می‌نویسد: «مرحوم آقا شیخ ابو القاسم (رحمه اللّه علیه)، از اجلّه علماى قم بود. عملاً مورد قبول عامّه بود. خواصّ و عوامّ، همه تصدیقش مى‌‏کردند. همواره مشغول بود؛ یا درس مى‌‏گفت یا مطالعه مى‏‌کرد یا در مطلب علمى فکر مى‏‌نمود یا به اطرافى که پیدا مى‌‏کرد، به بحث و مذاکره علمى مشغول مى‏‌شد و غالبا کتابى در زیر بغلش بود. به هر جا که مى‌‏رسید، اگر مجلس، مقتضى مذاکره علمى بود، فورى مسأله‌‏اى طرح کرده، مشغول تبادل افکار مى‌‏شد؛ والّا، کتاب از زیر بغل بیرون آورده، به مطالعه مشغول مى‌‏گردید. حتّى در روزهاى چهارشنبه عصر، در منزل خود، مجلس ذکر مصیبت منعقد مى‌‏کرد. در عین حال که حاضرین، مشغول صرف چایى و قلیان بودند، او در یک گوشه‏‌اى، مانند هر روز، به تدریس و افاده علم اشتغال داشت.

از فکر روشن و نظر دقیقى برخوردار بود. مطلبى را که بین فضلا القا مى‏‌کرد، مادامى که اطراف و جوانب آن را با نظر عمیق تحت مطالعه نیاورده و وزن آن را کاملاً به دست نیاورده، القا نمى‌‏کرد.

در ورع و تقوا، نمونه گذشتگان بود و در عرفیّات نیز بى‌‏نهایت دقیق بود. به هر کارى که وارد مى‌‏شد، با کمال سنگینى و متانت قدم مى‏‌گذاشت. خیلى هم بى‏‌هوا بود. ذرّه‏‌اى در وى، آثاى منیّت نبود.

بارى، آن مرحوم، روز جمعه یازدهم شهر جمادى الثانیه سنه 1353، از دنیا رحلت کرد؛ تا یک ماه در قم، مجالس ترحیم لیلاً أو نهاراً، طولاً و عرضاً منعقد گردید. «ماتوا و عاشوا بحسن الذکر بعدهم».

انتهای پیام

ارسال نظرات
نظرات حاوی عبارات توهین آمیز منتشر نخواهد شد
نام:
ایمیل:
* نظر: