- علمی
- سلامت
- گوناگون
- اجتماعی
- احکام اسلامی
- دین و مذهب
- اخلاق اهل بیت
- مباحث زناشوئی
- کودک و خانواده
- آشپزی و آشپزخانه
- گردشگری و تفریحی
- روانشناسی و مشاوره
- الگو سازی و سبک زندگی
- تکنولوژی و فناوری اطلاعات
به گزارش «شیعه نیوز»، محمد امین جوادی استاد دانشگاه و تحلیلگر مسایل کشور در صفحه فیس بوک خود به کشتارهای اخیر در کشور که عمدتا هزاره ها را هدف قرار داده چنین واکنش نشان داد؟
آیا طالبان در تامین امنیت جامعه هزاره و شیعه بی‌انگیزه است؟
سابقه طالبان در تعامل با هزاره‌ها روشن است؛ دست کم چند قتل عام در کارنامه این گروه وجود دارد. این گروه اگر امروز دست به قتل عام نمی‌زند، برای آن است که می‌خواهد بر افغانستان حکومت کند و از تجربه گذشته‌اش آموخته که حکومت با قتل عام مردم ممکن نیست. اما آنچه روشن است در مقامات رده بالای حکومت ط.ن. انگیزه دفاع از جان و مال مردم هزاره و شیعه وجود ندارد و چه بسا در رده‌های پایین انگیزه سرکوب این مردم نیز وجود داشته باشد.
آنچه وحشتناک است وجود تبانی و یا دست داشتن پنهانی این گروه در این کشتارهای وسیع مانند حکومت غنی است. در سال‌های آخر حکومت غنی تردیدی در تبانی حکومت با تروریست‌ها در کشتار هزاره‌ها وجود نداشت؛ زیرا تروریست‌ها مدام زمانی وارد عمل می‌شدند که حکومت نیازمند اقدام شان بود. به عنوان مثال حمله به مکتب دخترانه سید الشهدا دو هفته پس از تظاهرات متعلمان آن مکتب برای کمبود معلم و امکانات صورت گرفت، حمله به جنبش روشنایی در اوج تنش میان حکومت و این جنبش انجام شد و…
اکنون اما قضیه تا حدودی ناروشن و گنگ است. امنیت تنها دستاوردی بود که طالبان با وجود تمام مشکلاتی که پس از حاکمیت این گروه ایجاد شده است، به آن مباهات می‌کرد. بی‌کاری و فقر را می‌شود به فشار جامعه جهانی و فرار سرمایه نسبت داد اما برای ناامنی تنها یک دلیل وجود دارد و آن ناکارآمدی و بی‌لیاقتی حاکمان در اداره کشور است.
به باور من گروه‌های رقیب ط.ن. مانند داعش و بخشی از فرماندهان رانده‌شده از بدنه این گروه، عامل بخش بزرگی از حملات زنجیره‌ای اخیر علیه مردم هزاره هستند. آنان با یک تیر دو نشان می‌زنند هم براساس ایدئولوژی غیر انسانی شان با کشتار شیعیان ثواب اخروی کسب می‌کنند و هم با تحت فشار گذاشتن ط.ن. به سود دنیوی دست می‌یابند. البته تنش میان این گروه و اردوی پاکستان را نیز نباید دست کم گرفت. هرچند در این اواخر گمانه‌هایی نیز از دست داشتن جهت‌های در جنگ با حکومت ط.ن. مانند صالح و… برای کشاندن پای هزاره‌ها به تقابل مستقیم با این گروه نیز مطرح است.
جامعه چند میلیونی هزاره و شیعه افغانستان تاکنون در تعامل با ط.ن. محتاط و آینده‌نگرانه عمل کرده است. تکرار این نوع حملات و بی‌انگیزگی ط.ن. در تامین امنیت از یکسو و جلوگیری از تامین امنیت خودی با خلع سلاح مردم از سوی دیگر، در واقع روان کردن آنان به قتلگاه است و اگر این روش ادامه یابد، قطعا شیوه تعامل مردم هم با حکومت این گروه تغییر خواهد کرد.
انتهای پیام
