بیش از ۱۳ درصد افراد جامعه افغانستان معلول‌اند

به گزارش «شیعه نیوز»، یافته‌های تحقیقی کمیسیون مستقل حقوق بشر حاکی از آن است که شمار افراد دارای معلولیت در افغانستان ۱۱ درصد افزایش یافته است. در ۱۴ سال گذشته به دلیل جنگ، ناامنی و انفجار ماین‌ها شمار این افراد بیشتر شده است.

کمیسیون مستقل حقوق بشر امروز (یکشنبه، ۸ حمل) نتیجه بررسی‌هایش از «وضعیت حقوق بشری اشخاص دارای معلولیت در افغانستان (۱۳۹۹)» را نشر کرد. در این تحقیق با یک هزار و ۵۰۴ تن در ۲۲ ولایت کشور مصاحبه شده است که یک هزار و ۱۹۲ تن آن مرد و ۳۱۰ تن دیگر آن زن بوده‌اند.

یافته‌های کمیسیون مستقل حقوق بشر نشان می‌دهد که ۱۳٫۹ درصد کل جمعیت کشور، یعنی چهار میلیون و ۴۷۵ هزار و ۸۰۰ نفر را افراد دارای معلولیت تشکیل می‌دهند. این کمیسیون گفته است که میزان افراد دارای معلولیت در ۱۴ سال ۱۱.۲ درصد افزایش یافته است.

کمیسیون مستقل حقوق بشر جنگ، انفجار ماین‌ها، حوادث ترافیکی، استفاده از داروی خودسر، عدم رعایت ایمنی در محل زنده‌گی، عدم تطبیق واکسین و عدم مراقبت زنان در دوران بارداری را از جمله عوامل خوانده که در افزایش میزان افراد دارای معلولیت نقش داشته‌اند.

براساس یافته‌های این تحقیق از میان یک هزار و ۵۰۴ تن از مصاحبه‌شونده‌گان، یک هزار و ۴۲ تن (۶۹.۳٪) دارای معلولیت فیزیکی از نوع نقص عضو، ۲۹۴ تن (۱۹.۵٪) معلولیت حسی فیزیکی، ۴۲ تن (۲.۸٪) دارای معلولیت بیولوژیکی و متابولیسمی، مثل بیماری‌ها و یا عارضه‌های شکر، دیابت، فشارخون، صرع، مهرگی و اوتیسم و ۶۸ تن (۴.۵٪) معلولیت ذهنی و روانی بوده‌اند. به همین ترتیب ۵۸ تن (۳.۹٪) دیگر نیز دارای معلولیت مضاعف بوده‌اند؛ به این معنا که دو یا بیش از دو نوع معلولیت داشته‌اند.

با این حال کمیسیون مستقل حقوق بشر گفته است که اشخاص دارای معلولیت، از جمله اقشار آسیب‌پذیر جامعه بوده و نیازمند حمایت خاص از سوی خانواده‌ها، اجتماع و به ‌خصوص دولت و نهادهای مسوول اند.

یافته‌های تحقیقی کمیسیون مستقل حقوق بشر نشان می‌دهد که این افراد با توهین، تحقیر، آزار و اذیت، خشونت فزیکی در محیط خانه و اجتماع، محرومیت از حمایت اعضای خانواده و منع رفت‌وآمد و معاشرت با اقارب و دوستان مواجه‌اند.

کمیسیون مستقل حقوق خاطر نشان کرده است که افراد دارای معلولیت بر علاوه این چالش‌ها، هنوز موانع جدی در راستای دست‌رسی به حق آموزش، به ویژه در زمینه توسعه و تجهیز نهادهای آموزشی و تحصیلی خاص روبه‌رو اند. در این گزارش گفته شده است که موانع تعلیمات فراگیر برای متعلمان دارای معلولیت‌های بینایی و شنوایی، وجود دارد.

به گفته این کمیسیون، هنوز روند ارائه خدمات صحی به اشخاص دارای معلولیت رضایت‌بخش نیست و دست‌رسی اشخاص دارای معلولیت به حق کار، با چالش‌ها و محدودیت‌هایی مواجه است.

کمیسیون مستقل حقوق بشر از کم‌کاری دولت در زمینه فراهم کردن سهولت برای افراد داری معلولیت انتقاد کرده و گفته است که حکومت تا کنون نتوانسته است به گونه کامل، در راستای تعهدات ملی و جهانی‌ خود، مطابق با قوانین ملی و کنوانسیون‌ها و میثاق‌های جهانی، در زمینه شمولیت اشخاص دارای معلولیت در ساختار‌های دولتی و غیردولتی، عمل‌کرد رضایت‌بخشی از خود ارائه کند.

این کمیسیون افزوده است، هنوز برنامه‌های دولت در زمینه حمایت‌های اجتماعی از اشخاص دارای معلولیت، کافی نیست و تعداد زیادی از آنان که علت معلولیت‌شان عواملی غیر از جنگ و منازعه اند، از حمایت‌های اجتماعی، به شمول مدد‌معاش معلولیت، محروم اند.

کمیسیون مستقل حقوق بشر برای رسیده‌گی به این چالش‌ها به حکومت پیشنهاد داده است که جایگاه اشخاص دارای معلولیت در روند صلح را تثبیت و به عنوان یکی از گروه‌های عمده قربانیان جنگ و منازعه در گفت‌وگوها دخیل کند. این کمیسیون از حکومت خواسته است که در راستای توسعه، تجهیز و انکشاف محیط‌های تعلیمی عمومی، در راستای تعلیمات فراگیر، جهت شمولیت تمامی متعلمان دارای معلولیت‌های مختلف در روند تعلیم، اقدامات جدی را روی‌ ‍دست گیرد.

انتهای پیام