نسبت من با انجمن حجتیه

شیعه نیوز : به دنبال طرح دیدگاه "عصر حیرت" و نگارش کتابی با این عنوان، عده ای به نقد آن پرداخته اند و بعضا با من به گفتگو نشستند و این گفتگوها همچنان ادامه خواهد داشت اما عده ای هم متشبث به ادعاهایی بی مبنا از جمله «دفاع من از انجمن حجتیه» شده اند که در پاسخ به آنها عرض می کنم:

اولا انجمن حجتیه مانند هر نحله و جریان فکری دیگر در این عالم و کشور حق حرف زدن و ازادی بیان دارد و کسی نمی تواند این حق الهی، انسانی و قانونی را از او سلب کند، و لو آن که از نظر ما دیدگاه او باطل و مردود باشد.

 ثانیا آنچه منسوب به انجمن حجتبه شده که این جریان علاوه بر مخالفت با تشکیل حکومت دینی در عصر غیبت، معتقد به گسترش دادن فساد و مخالفت با هر گونه فعالیت اصلاحی بوده، ادعایی است که هر چند از سوی امام خمینی (ره) مطرح شده، اما هیچ کس نتوانست برای آن سند معتبری پیدا کند و برخی از سران انجمن بارها آن را تکذیب کرده اند.
در این زمینه به یادداشت اخیر فاضل ارجمند حجت الاسلام شهاب الدین حائری شیرازی مراجعه کنید:
ویرایش ذهن

 ثالثا، اعتقاد به عدم جواز تشکیل حکومت یا اجرای حدود در عصر غیبت، از آغاز دوران غیبت در میان گروهی از فقهای شیعه قائل داشته است تا جایی که برخی از آنها حتی اقامه نماز جمعه را به دلیل آن که از اختصاصات امام معصوم علیه السلام می دانسته اند، حرام اعلام کرده اند و البته در مقابل آن فقهایی هم بوده اند که اقامه آن را واجب عینی و عده ای دیگر واجب تخییری بین نماز ظهر و جمعه می دانسته اند.
بنا بر این دیدگاه انجمن حجتیه از ابداعات و اختراعات نوظهور نیست.

 رابعا، یکی از مشروح ترین و مستدل ترین نقدها را بر نظریه حرمت قیام و تشکیل حکومت در عصر غیبت بنده در یکی از پیوست های کتاب عصر حیرت نوشته ام که خبرگزاری مشرق پیش از انتشار کتاب، به انتشار آن پرداخت. این مطلب را در لینک زیر می توانید بخوانید:
نقد عملکرد نظام در خصوص انجمن

خامسا: اگر چه بنده دیدگاه حرمت اقدام به تشکیل حکومت و در دست گرفتن قدرت را از سوی فقه و فقها و متدینین، عقلا و شرعا قبول ندارم و فتوای فقهای مقابل از جمله امام خمینی را قوی تر می دانم اما به طور جدی معتقدم که اقدام به تشکیل حکومت در عصر غیبت و زمانه کنونی که دوران سیطره مدرنیته است با دشواریها و پیچیدگی هایی روبروست که اگر به آنها توجه نشود و با امر حکمرانی، شعاری، عوامانه و آمرانه برخورد شود که ما اکنون بعضا در کار چنین شیوه ای از حکمرانی ای هستیم، در این صورت قرائت فقهای مخالف تشکیل حکومت و نیز انجمن حجتیه جای خود را در میان جامعه باز خواهد کرد و دیدگاه مدرن سکولار هم به کمک و یاری آن خواهد آمد و اگر زعمای جمهوری اسلامی خود را از انسداد شنیدن، مشورت، رایزنی و گفتگوهای ملی خلاص نکنند، تا غلبه چنین گفتمانی راه درازی در پیش نداریم.

علاقه مندان به این موضوع به کتاب عصر حیرت مراجعه کنند.

مهدی نصیری