- علمی
- سلامت
- گوناگون
- اجتماعی
- احکام اسلامی
- دین و مذهب
- اخلاق اهل بیت
- مباحث زناشوئی
- کودک و خانواده
- آشپزی و آشپزخانه
- گردشگری و تفریحی
- روانشناسی و مشاوره
- الگو سازی و سبک زندگی
- تکنولوژی و فناوری اطلاعات
پرسش
آیا انگشتر درّ نجف، خواص معنوی و مادی خاصی دارد؟ آیا در دست کردن آن ثواب دارد؟
پاسخ اجمالی
استفاده از انگشتر، یکی از سنت‌های پیامبر خدا( صلی الله علیه و آله و سلم ) و ائمه اطهار( علیه السلام ) بوده و به آن سفارش نیز شده است.[1] یکی از انگشترهایی که به استفاده از آنها سفارش شده، دُرّ نجف - که سنگی سفید و شفاف است[2] - می‌باشد.
در برخی روایات برای انگشتر «در نجف» ثواب‌هایی اعلام شده است که بدون وارد شدن به مباحث سندی و محتوایی، به یکی از آنها اشاره می‌شود:
امام صادق( علیه السلام ) در گفت‌وگویی که با مفضل داشتند، ضمن برشمردن انگشترهایی که مورد توصیه قرار گرفته است، به دُرّ نجف اشاره کرده و فایده آن را این‌گونه بیان فرمودند: «...آن چیزهایی که خداوند عالمیان در آن تل‌هاى سفید نجف اشرف ظاهر می‌کند؛ (یعنى درّ نجف)». مفضّل پرسید: استفاده از آن چه فضیلتی دارد؟ حضرت فرمود: «هر کسی آن‌را در دستش کرده و به آن نگاه کند، خداوند متعال در هر نگاه او ثواب "زَورَه‌اى" در نامه عملش می‌نویسد که ثواب آن مثل ثواب پیغمبران و بندگان شایسته خدا باشد».[3] مراد از «زوره»، حج و عمره است؛ یعنى در هر نگاه کردن حجّ و عمرهاى در نامه اعمال او می‌نویسند که ثواب آن حج و عمره مثل ثواب پیغمبران و بندگان شایسته خدا باشد.[4]
در ادامه چنین آمده است: «و اگر رحمت خداوند بر شیعیان نبود، قیمت هر دانه نگین درّ نجف به قدری گران می‌شد که کسی توانایی خرید آن‌را نداشت، ولی خدا آن‌را برای شیعیان ارزان قرار داد تا همگان – چه فقرا و چه ثروتمندان - بتوانند از آن بهره برند».[5]
[1]. ر.ک: «ثواب و فواید انگشتر با سنگهای گران‌بها»، 1797؛ «ثواب انواع مدل‌های عقیق و گردنبند عقیق»، 52110.
[2]. لغت‌نامه دهخدا، واژه «در نجف».
[3]. «...وَ مَا یُظْهِرُهُ اللهُ بِالذَّکَوَاتِ الْبِیضِ بِالْغَرِیَّیْنِ قُلْتُ یَا مَوْلَایَ وَ مَا فِیهِ مِنَ الْفَضْلِ قَالَ مَنْ تَخَتَّمَ بِهِ وَ یَنْظُرُ إِلَیْهِ کَتَبَ اللهُ لَهُ بِکُلِّ نَظْرَةٍ زَوْرَةً أَجْرُهَا أَجْرُ النَّبِیِّینَ وَ الصَّالِحِینَ»؛ طوسى، محمد بن الحسن، تهذیب الأحکام، ج 6، ص 37، تهران، دار الکتب الإسلامیه، چاپ چهارم، 1407ق.
[4]. ابن طاووس، عبدالکریم بن احمد، فرحة الغری فی تعیین قبر أمیر المؤمنین علی بن أبی‌طالب( علیه السلام ) فی النجف، ترجمه: مجلسى، محمد باقر، ص 109، تهران، میراث مکتوب، چاپ اول، 1379ش. البته علامه مجلسی، معنای دیگری برای واژه «زوره» محتمل دانسته که بر اساس آن، معنای این واژه، زیارت قبر امام علی( علیه السلام ) می‌باشد. ر.ک: مجلسی، محمد باقر، ملاذ الأخیار، ج 9، ص 95، کتابخانه آیت الله مرعشی، قم، 1406 ق.
[5]. «وَ لَوْ لَا رَحْمَةُ اللهِ لِشِیعَتِنَا لَبَلَغَ الْفَصُّ مِنْهُ مَا لَا یُوجَدُ بِالثَّمَنِ وَ لَکِنَّ اللهَ رَخَّصَهُ عَلَیْهِمْ لِیَتَخَتَّمَ بِهِ غَنِیُّهُمْ وَ فَقِیرُهُمْ»؛ تهذیب الأحکام، ج 6، ص 37.
T
