در فرازی از یک دعا آمده که (حرسک الله یا فلان بن فلانة) ای فلانی فرزند فلان بانو! خدا نگهدارت! آیا این فراز باید به همین صورت خوانده شود؟

شیعه نیوز:
پرسش
در اعمال عید نوروز، دعایى از امام رضا( علیه السلام ) نقل شده است که در وقت تحویل سال نوشته می‌شود و باید آن‌را به گردن بیندازند که پناه از هر چیزى (شرّى) است؛ سؤال این است که در این دعا، نام خودم و مادرم را در چه فقره‌ای بنویسم؟
پاسخ اجمالی
یکی از حرزهایی که از معصومان( علیه السلام ) نقل شده، حرزی جامع است که با این عبارت شروع می‌شود: «بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ‏، بِسْمِ اللهِ "اخْسَؤُا فِیها وَ لا تُکَلِّمُونِ،"[1] "إِنِّی أَعُوذُ بِالرَّحْمنِ مِنْکَ إِنْ کُنْتَ تَقِیًّا"[2] أَخَذْتُ بِسَمْعِ اللهِ وَ بَصَرِه ...‏».[3]
در برخی از فرازهای این حرز، باید نام خود و نام مادر خود را نوشت. در قسمت «لَا سُلْطَانَ لَکُمْ عَلَى فُلَانِ بْنِ فُلَانَة»، به جای کلمه «فلان» نام خود و به جای «فلانة» نام مادر خود را می‌نویسیم. در بخش «حَرَسَکَ اللهُ یَا فُلَانَ ابْنَ فُلَانَة» نیز به همین ترتیب نام خود و مادر خود را می‌نگاریم. به عبارتی «فلان» و «فلانه» نقش x و y را دارند که حسب مورد تغییر می‌کنند.
طبق متن این حدیث، در هر دو موضع باید نام خود و مادر خود را در این حرز نوشت.
پس از نوشتن این متن، چند سوره و آیه از قرآن نیز به همراه عبارتی مخصوص نگاشته شده و در نهایت با نوشتن صلوات بر پیامبر( صلی الله علیه و آله و سلم ) و اهل بیت طاهرینش( علیه السلام ) به پایان می‌رسد.
در این دستورالعمل، سخنی از زمان نگاشتن آن در وقتی خاص، به میان نیامده است.
[1]. «دور شوید در دوزخ، و با من سخن مگویید»؛ مؤمنون، 108.
[2]. «من از شرّ تو، به خداى رحمان پناه می‌برم اگر پرهیزگارى»؛ مریم، 18.
[3]. ابن طاووس، علی بن موسی، مهج الدعوات و منهج العبادات، ص 35، قم، دار الذخائر، چاپ اول، 1411ق؛ کفعمی، ابراهیم بن علی، البلد الأمین و الدرع الحصین، ص 311، بیروت، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، چاپ اول، 1418ق.

T