چرا هنگام اذان، برخی افراد انگشت اشاره خود را بوسیده و به پیشانی‌شان می‌گذارند؟

شیعه نیوز:
پاسخ اجمالی
در منابع روایی، توصیه‌ای در مورد بوسیدن انگشت و یا گذاشتن آن بر روی پیشانی هنگام اذان دیده نشده است،[1] اما شاید این رفتار برگرفته از روایاتی؛ مانند روایات ذیل باشد:
1. امام باقر( علیه السلام ): «هیچ بنده‏اى دستش را به سوى پروردگار نمی‌گشاید، مگر آن‌که خداوند به سبب فضل و رحمتش از خالى برگرداندن آن شرم می‌‏کند. پس هرگاه یکى از شما دعا کرد، پس تا دستش را بر سر و صورت (و یا سینه و صورت) خود نکشیده، آن را به جای خود برنگرداند».[2]
2. امام صادق( علیه السلام ): «هیچ بنده‏‌اى دست به درگاه خدا برندارد، مگر این‌که پروردگار شرم کند که آن‌را خالى بازگردانده و از فضل رحمت خود چیزی در آن دست قرار ندهد. پس هرگاه یکى از شماها دعا کرد، تا دستش را به سر و روى خود نکشید، آن را به جای اولش برنگرداند.[3]
[1]. ر. ک: «حکمت بلند کردن دست‌ها به سوی آسمان هنگام دعا»، 79105؛ «آداب دعا کردن»، 79098.
[2]. ابن فهد حلّی، جمال الدین احمد بن محمد، عدة الداعی و نجاح الساعی، ص 210، دار الکتب الاسلامی، چاپ اول، 1407ق.
[3]. کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، ج 2، ص 471، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق.

T