۰

با توجه به انفاق امامان (علیه السلام ) شغل ائمه (علیه السلام ) چه بود؟ و از کجا این قدر اموال به دست می آوردند؟

با توجه به این که امامان (علیه السلام ) از هر نظر و از جمله عقل معاش و تجارت، کامل ترین انسان ها بودند در این صورت می توانستند اموال نسبتا زیادی به دست آورند.بر اساس روایات و احادیث، ائمه (علیه السلام ) به شغل کشاورزی، باغداری، کار و کسب و ... اشتغال داشتند که ما در این جا به دو مورد از آن اشاره می نماییم.
کد خبر: ۱۹۶۰۹۸
۰۹:۰۹ - ۱۸ شهريور ۱۳۹۸

شیعه نیوز: با توجه به این که امامان (علیه السلام ) از هر نظر و از جمله عقل معاش و تجارت، کامل ترین انسان ها بودند در این صورت می توانستند اموال نسبتا زیادی به دست آورند.

بر اساس روایات و احادیث، ائمه (علیه السلام ) به شغل کشاورزی، باغداری، کار و کسب و ... اشتغال داشتند که ما در این جا به دو مورد از آن اشاره می نماییم.

  1. علی (علیه السلام ) در مدینه چاه های زیادی حفر نموده که به "ابیار علی" معروف است. همچنین حضرتش زمین های بسیاری آباد کرده و نخلستان هایی درست کردند که هنوز هم آثار آنها موجود است. در روایت آمده، امیر المؤمنین (علیه السلام ) هنگامى که از جهاد فراغت پیدا مى‏کرد، به آموزش مردم و داورى میان ایشان مى‏پرداخت. و چون از این تکلیف مى‏آسود، در باغی که داشت با دست خود کار مى‏کرد، و در هنگام کار ذکر مى‏گفت‏.
  2. ابى عمرو شیبانى می گوید: حضرت صادق (علیه السلام ) را دیدم که در دست بیلى داشت و بر تن روپوشى خشن، در باغ خود کار می کرد، عرق از پشت مبارکش می ریخت، عرض کردم فدایت شوم، بدهید من کمک کنم. فرمود: "من دوست دارم که مرد در راه جست و جوى معیشت از حرارت آفتاب رنج ببرد".

باتوجه به این موارد و موارد مشابه بسیاری که در کتب روایی و تاریخی و ... موجود است، در می یابیم که امامان (علیه السلام ) اهل کار و تلاش بودند و با وجود کارگرانی که داشتند خودشان شخصاً نیز اقدام به فعالیت می نمودند. بر این اساس به دنبال آن طبعاً اموالی نیز به دست می آوردند که در بیشتر مواقع بسیاری از آن را انفاق می نمودند.

پاسخ تفصیلی

با توجه به این که امامان (علیه السلام ) از هر نظر و از جمله عقل معاش و تجارت کامل ترین انسان ها بودند در این صورت می توانستند اموال نسبتا زیادی به دست آورند.

بر اساس روایات و احادیث، ائمه (علیه السلام ) به شغل کشاورزی، باغداری، کار و کسب و ... اشتغال داشتند که ما در این جا به چند مورد از آن اشاره می نماییم.

  1. علی (علیه السلام ) در مدینه چاه های زیادی حفر نموده که به "ابیار علی" معروف است. همچنین حضرتش زمین های بسیاری آباد کرده و نخلستان هایی درست کردند که هنوز هم آثار آنها موجود است. در روایت آمده، امیر المؤمنین 1(علیه السلام ) هنگامى که از جهاد فراغت پیدا مى‏کرد، به آموزش مردم و داورى میان ایشان مى‏پرداخت. و چون از این تکلیف مى‏آسود، در باغی که داشت با دست خود کار مى‏کرد، و در هنگام کار ذکر مى‏گفت‏.[1]
  2. ابى عمرو شیبانى می گوید: حضرت صادق (علیه السلام ) را دیدم که در دست بیلى داشت و بر تن روپوشى خشن، در باغ خود کار می کرد، عرق از پشت مبارکش می ریخت، عرض کردم فدایت شوم، اجازه دهید من کمک کنم. فرمود: "من دوست دارم که مرد در راه جست و جوى معیشت از حرارت آفتاب رنج ببرد".[2]
  3. محمّد بن عذافر از پدر خود نقل کرد که حضرت صادق (علیه السلام ) به من هزار و سیصد دینار داده فرمود با آن به تجارت بپرداز و نیز فرمود من علاقه‏اى به سود آن ندارم، گرچه سود را هر کسى دوست دارد، ولى مایلم خداوند ببیند که من در جست و جوى نعمت او هستم.[3]
  4. هشام بن احمر گفت: خدمت حضرت صادق (علیه السلام ) رسیدم تا از موقعیت و مقام مفضل بن عمر بپرسم، امام (علیه السلام ) در باغ خود کار می کرد، هوا خیلى گرم بود، عرق از سر و صورتش می ریخت... .‏[4]
  5. عبد الاعلى گفت: در بین راه در مدینه به حضرت صادق (علیه السلام ) برخورد کردم، روز بسیار گرمى بود، عرض کردم فدایت شوم با مقامى که نزد خدا دارى و نیز خویشاوندى پیامبر ( صلی الله علیه و آله و سلم )، خود را این چنین به زحمت انداخته‏اى در چنین روزى!؟ فرمود: عبد الاعلى، به جست و جوى رزق و روزى بیرون شدم، تا از مثل تو بى‏نیاز باشم.[5]
  6. علىّ بن ابى حمزه، از پدرش نقل مى‏کند که گفت: ابو الحسن امام موسی کاظم (علیه السلام ) را دیدم که در زمینى متعلّق به خودش کار مى‏کرد، و پاهاى او غرق عرق شده بود، عرض کردم: فدایت شوم! کارگرانت کجایند؟ فرمود: اى على! کسانى با دست خود در زمین خویش کار کردند که از من و پدرم بهتر بودند. گفتم: کدام کسان؟ فرمود: رسول خدا ( صلی الله علیه و آله و سلم ) و امیر المؤمنین (علیه السلام ) و همه پدرانم، که با دست خود کار مى‏کردند. با دست خود کار کردن کار پیامبران و رسولان (علیه السلام ) و اوصیا (علیه السلام ) و صالحان است.[6]

با توجه به این موارد و موارد مشابه بسیاری که در کتب روایی و تاریخی و ... موجود است، در می یابیم که امامان (علیه السلام ) اهل تجارت، کار و تلاش بودند و با وجود کارگران و نمایندگانی که داشتند، خودشان نیز شخصاً اقدام به فعالیت نموده و طبیعتا به دنبال آن اموالی را نیز به دست می آوردند که در بیشتر مواقع، بسیاری از آن را انفاق می نمودند.


[1] محدث نورى، مستدرک‏الوسائل، ج 13، ص 25، مؤسسه آل البیت (علیه السلام )، قم، 1408 هـ ق.

[2] کلینی، کافی، ج 5، ص 76، اسلامیة، تهران، چاپ دوم، 1362ش.

[3] علامه مجلسى، بحار الأنوار، ج ‏47، ص 56، 99، مؤسسة الوفاء بیروت - لبنان، 1404 هـ ق؛ خسروى، موسى، زندگانى حضرت امام جعفر صادق (علیه السلام ) ص 42 و 43، تهران، چاپ دوم، 1398ق.

[4]بحار الأنوار ، ج ‏47، ص 340؛ زندگانى حضرت امام جعفر صادق (علیه السلام )، ص 287.

[5] بحار الأنوار ، ج ‏47، ص 56، 99؛ زندگانى حضرت امام جعفر صادق (علیه السلام )، ص 42 و 43.

[6] اخوان حکیمی، الحیاة، احمد آرام، ج ‏5، ص 477. دفتر نشر فرهنگ اسلامى، تهران، چاپ مکرر، 1380ش.

 

T

ارسال نظرات
نظرات حاوی عبارات توهین آمیز منتشر نخواهد شد
نام:
ایمیل:
* نظر: