پاسخ غیرمستقیم آیت‌الله روحانی به علامه فضل‌الله

به گزارش «شیعه نیوز» به نقل از شیعه آنلاین، چند روز پیش طی خبری در پایگاه اینترنتی اسلام آنلاین منتشر شد، از جمله افکاری که موجب مورد پسند قرار گرفتن علامه فضل الله از سوی اهل سنت شده، انکار ماجرای آتش زدن درب خانه حضرت زهرا (سلام الله علیها) و شکستن پهلوی آن حضرت و اسقاط جنین و شهادت حضرت محسن، بود.

با هدف بررسی درستی یا نادرستی ادعای علامه فضل الله به پایگاه اینترنتی یکی از مراجع تقلید مراجعه کردیم. آیت‌الله سید صادق روحانی از مراجع عظام تقلید در پاسخ به پرسشی در مورد متون و نصوص معتبر وارده و موجود درباره ماجرای آتش زدن درب خانه حضرت زهرا(سلام الله علیها) و شکستن پهلوی آن حضرت و اسقاط جنین و شهادت حضرت محسن پاسخ مبسوطی فرمودند که بدین شرح است:

بسمه تعالی - کسى که سخنان تاريخ نگاران مسلمان و روايات رسيده در مورد رويدادهاى تلخ پس از رحلت پيامبر را پى‏گيرى کند، فکر نمى‏کنم در اين مورد دستخوش ترديد گردد.

اينک به برخى از آنچه در اين مورد آمده است مى‏نگريم: 1. مرحوم «کلينى» (مرحوم «محمّد بن يعقوب رازى»، مشهور به «ثقة الْإسلام کلينى»، صاحب کتاب کافى از دانشمندان نامدار مذهب اهل بيت است، که در سال 329 از هجرت در بغداد جهان را بدرود گفت و اينک قبرش در بازار بغداد است.) به سند صحيح از امام کاظم در باب مولد فاطمه(سلام الله علیها) حديث دوّم، چنين آورده است: «إنَّ فاطمه صِدِّيْقَةٌ شَهِيدةٍ»؛ فاطمه(سلام الله علیها) صديقه شهيد است.

و مرحوم مجلسى در «مرآة العقول» پس از توصيف خبر فوق به درستى و صحيح بودن، در شرح اصول کافى چنين مى‏نويسد: بى‏ترديد اين خبر دلالت بر اين دارد که فاطمه(سلام الله علیها)، شهيد راه حق است؛ و اين از اخبارِ متواتر است، و سبب آن هم اين است که پس از غصب خلافت و انحصار قدرت از سوى جريان سقيفه، قنفذ درب خانه فاطمه(سلام الله علیها) را چنان بر شکم آن بانوى بزرگ زد که پهلوى آن حضرت شکست و بر اثر آن، فرزندش را که پيامبر محسن ناميده بود، ناخواسته از دست داد و دستخوش بيمارى گرديد و سرانجام به شهادت رسيد. (اصول کافى/ ج 5/ ص 315.)

3. و نيز از جمله آن روايات بسيار، زيارتنامه فاطمه(سلام الله علیها) است که مرحوم سيّدبن طاووس در کتاب «اقبال الْأعمال» آن را آورده است، که فرازى از آن چنين است: وَ صَلِّ عَلىَ الْبَتُولِ الطّاهِرَة... تا مى‏فرمايد: الْمَغْصُوبِ حقُّها، و الْمَمْنُوعِ إرْثُها أَلْمَکْسُور ضِلْعُها... ؛ ( ... و نيز چنين آمده است: «السَّلامُ عَلَيْکِ يا سَيِّدَةَ نِساءِ الْعالَمِيْنَ! السَّلامُ عَلَيْکِ يا والِدَةَ الْحُجَجِ عَلَى النّاسِ أَجْمَعينَ! السَّلامُ عَلَيْکِ أَيَّتُهَا الْمَظْلُومَةُ، الْمَمْنُوعَةُ حَقُّها! أَللّهُمَّ صِلِّ عَلى أَمَتِکَ وَ ابْنَةِ نَبِيِّکَ وَ زَوْجَةِ وَصِىِّ نَبِيِّکَ، صَلاةً تَزْلِفُها فَوْقَ زُلْفى عِبادِکَ الْمُکَرَّمِيْنَ مِنْ أَهْلِ السَّماواتِ وَ الْأَرَضِيْنَ.» اقبال/ ص 152. براى او چند زيارتنامه ديگر از امامان نور رسيده، که در کتاب‏هاى دعا و زيارات آمده است.) و درود بفرست بر فاطمه بتول، همان بانوى پاک و پاک‏منش و پاک‏روش...، همان بانويى که حقوق او غصب شد، و از ميراث پدرى بازداشته شد، و در فشار بيدادگران دنده‏اش شکست... اما روايات بيانگر برافروختن آتش بر درب خانه فاطمه(سلام الله علیها)، فشردن آن حضرت ميان در و ديوار، اسقاط جنين او - که ملازم با شکسته شدن دنده و پهلوى اوست - بسى فراوان است.