رجعت از جمله معتقدات شیعه امامیه است، و به معنای بازگشت به سوی دنیا، پس از مرگ و پیش از آخرت است که با اندک فاصله بعد از ظهور امام مهدی( عجه الله تعالی فرجهم الشریف ) و پیش از شهادت آن‌حضرت و بر پا شدن قیامت واقع خواهد شد.رجعت همگانی نیست، بلکه مخصوص مؤمن خالص یا مشرک محض است.

شکی نیست که سازمان دین اسلام برای بقا و ادامه ی حیات خود نیازمند به نگهبان و گرداننده دارد و پیوسته افراد شایسته ای را می طلبد که معارف و دستورات دین را به مردم برسانند، و مقررات دقیق آن را در جامعه ی اسلامی به اجرا درآورند.

بسیارى از مفسران بزرگ قرآن کریم، چه از اهل تسنن و چه از مکتب شیعى، معتقدند، فراز «الیوم یأس الذین ... الأسلام دیناً»، جمله معترضه‌اى است در میان آیه سوم سوره مائده. و اکثراً بر این مطلب اتفاق نظر دارند که تعارض فوق از همان ابتدا و به اذن نبى اکرم( صلی الله علیه و آله و سلم ) بود.

موضوع ازدواج و تعداد همسران پیامبر اسلام ( صلی الله علیه و آله و سلم ) بسیار مورد سؤال قرار گفته است، اما باید گفت:اولا؛ پیش از آن که حکم حرمت ازدواج بیش از چهار زن نازل شود، همه زنان آن حضرت به عقد ایشان درآمده بودند.

با مطالعه ی آثار ابن عربی عقیده ی او درباره ی حضرت مهدی ( عجه الله تعالی فرجهم الشریف ) آشکار می گردد، ایشان در باب 366 فتوحات مکیه که پیرامون معرفت یاران و وزرای حضرت مهدی در آخر الزمان است این چنین می نویسد...

عمر و زندگى دنیوى - و به طور کلى همه‏‌ى نعمت‌‏هاى دنیایى - دو جنبه دارند. بدین معنا که اگر تحت لواى ایمان و هدایت قرآن و عترت( علیه السلام ) قرار گیرند، ارزش‌‌مند و سعادت آفرین‌اند، و اگر از ارزش‌‏هاى الاهى تهى باشند، وزر و وبال دو سرا خواهند بود.

غیبت امام زمان ( علیه السلام ) به این معنا نیست که که حضرت یک زندگی خلاف معمول و متفاوت با سایر مردم دارند و مثلاً در غار زندگی می کنند، بلکه مطابق روایات حضرت در میان مردم به طور ناشناس زندگی می کنند. تنها تفاوتی که حضرت با سایر مردم دارند در طول عمر شریف ایشان است که با اراده و قدرت خداوند متعال صورت گرفته است.

امام مهدی( عجه الله تعالی فرجهم الشریف ) بعد از ظهور به اذن الهى تمام امکانات معنوى و مادى را سازمان دهى کرده، تا حکومت عدل و عدالت جهانى که از بزرگ‌ترین آرمان‌هاى بشریت بوده، تحقق پیدا کند و انسان‌ها به کرامت‌هاى خود و امنیّت سبز فراگیر زندگى الهى نایل آیند.

اگر چه حضور امام معصوم ( علیه السلام ) دارای برکات بسیار زیادی است اما وجود امام معصوم در حال غیبت نیز دارای برکات زیادی است که به طور اجمال بیان می شود.

بنا به عقیده ی ضرورى مذهب شیعه - که مأخوذ از آیات کثیره و روایات نبوى ( صلی الله علیه و آله و سلم ) مى‏باشد - امامت منصبى الاهى است. از این رو اگر نصب شخصى به این مقام از سوى خداوند احراز گردد، یک مسلمان بدون چون و چرا - از روى تعبد - باید به فرامین و ولایت او گردن نهد.