مسجد علی بن ابیطالب(ع) غربتکده ای در مدینه منوره

مسجد«علی بن ابیطالب(ع)» در مدینه منوره که از سوی وهابیها سالهاست درهایش بسته است، از غربت علی ناله می کند.

کد خبر: ۹۷۹۸۴

۱۳:۰۵ - ۰۸ شهريور ۱۳۹۴

به گزارش «شیعه نیوز»، با گذشت 1400 سال، مدینه بوی غربت امام علی(علیه السلام) را می دهد. وهابیها همچون مسجد حضرت فاطمه (سلام الله و علیها) از ترس خود در مسجد علی بن ابیطالب(علیه السلام) را بسته اند، اما شیعیان وقتی به مدینه منوره می روند، خود را به پشتهای درهای مسجد رسانده و نماز می خوانند.

این مسجد در شمال غربی «مسجد الغمامه» و در فاصله 400 متری از مسجد النبی(صل الله و علیه و آله و سلم) واقع شده است. در برخی از کتابهای مربوط به تاریخ مدینه آمده است که پیامبر اکرم(صل الله و علیه و آله وسلم) یک یا دو سال در این مسجد نمازگزارده است.

مسجد علی بن ابیطالب(ع) غربتکده ای در مدینه منوره

این مسجد زمان عمر بن عبدالعزیز بنا شده است و امیر ضیغم والمنصوری در سال 881 هجری قمری آن را تجدید بنا کرده و یک بار دیگر هم در سال 1296 هجری قمری زمان «سلطان عبدالمجید اول» بازسازی شده است.

بنای این مسجد مستطیل شکل است و طول آن از شرق به غرب به 35 متر و عرض آن به ۹ متر می رسد. این مسجد دارای یک رواق است که از دو جهت غرب و شرق به حجره ای کوچک می رسد. دری از سمت شمالی به سمت صحن مستطیل شکل باز می شود و سقف رواق آن دارای پنج گنبد است و بالای آن گنبد محراب قرار دارد.

محراب به سمت قبله متمایل است و سه متر ارتفاع دارد و مناره مسجد در بخش شرقی مسجد نزدیک در ورودی واقع شده است و ارتفاع بلندی دارد. این مسجد از سنگ بازلت ساخته شده و با ورق سفید و آهک پوشیده شده و دیوار شرقی آن با سنگ سیاه پوشیده شده است.