براى دفاع از حضرت زهرا هر کارى که بتوانیم، باید انجام دهیم

به گزارش «شیعه نیوز»، مرحوم آیت الله میرزا جواد تبریزی از مراجع معظم تقلید شیعه نسبت به اهمیت دفاع از مظلومیت حضرت زهرا (ع) تاکید نموده و در واکنش به اظهارات شخصی که در خصوص ساحت مقدس بی بی دو عالم شبهه افکنی کرد اینگونه اظهار داشتند :

«چطور این شخص جرأت کرده که این گونه به ساحت مقدس بى بى دو عالم(علیها السلام)جسارت کند و منکر بعضى قضایا شود؟ حضرت (علیها السلام) کم مصیبت کشید که اینها این گونه در حق او ظلم مى کنند و همسو با ظالمین، منکر بعضى قضایاى حضرت (علیها السلام)مى شوند.»

مرحوم میرزا (قدس سره) مى فرمود: «آن قدر حضرت فاطمه زهرا (علیها السلام)را مورد ظلم قرار دادند که امیر المؤمنین حضرت على (علیه السلام)در هنگام دفن فرمود: . . .قد استرجعت الودیعه، واُخذت الرهینه، واخلست الزهراء، فما أقبح الخضراء والغبراء یا رسول اللّه (صلى الله علیه وآله)، أمّا حزنی فسرمد، وأما لیلی فمسهَّد، وهمٌّ لا یبرح من قلبی أو یختار اللّه لی دارک الّتی أنت فیها مقیم، کمدٌ مقیّح، وهمُّ مهیّج، سرعان ما فرّق بیننا، وإلى اللّه أشکو، وستنبّئک ابنتک بتظافر اُمَّتک على هضمها، فأحفها السؤال، واستخبرها الحال، فکم من غلیل معتلج بصدرها لم تجد إلى بثّه سبیلاً، وستقول، ویحکم اللّه وهو خیر الحاکمین; سلام مودّع، لا قال ولا سئم، فإن أنصرف فلا عن ملاله وإن أقم فلا عن سوء ظنّ بما وعد اللّه الصابرین.

وآه واها، والصبر أیمن وأجمل، ولولا غلبه المستولین لجعلت المقام واللبث عندک لزاماً معکوفاً، ولأعولت إعوال الثکلى على جلیل الرزیّه، فبعین اللّه تدفن ابنتک سرّاً، وتهضم حقّها، وتمنع إرثها، ولم یتباعد العهد، ولم یخلق منک الذکر، إلى اللّه یا رسول اللّه المشتکى، وفیک یا رسول اللّه أحسن العزاء صلّى اللّه علیک . . .

همانا برگردانده شد و گرفته شد امانت، و از دست رفت زهرا، و چه زشت گردید آسمان و زمین. اى پیامبر خدا! اما حزن و اندوه من همیشگى خواهد بود و شب من توأم با غم و اندوه گردید تا زمانى که خداوند اختیار فرماید براى من منزل، و سرایى را که تو در آن مقیم هستى در حالى که بیمار، گرفته حال، محزون و پریشانم. چه زود بین ما جدایى افتاد و به سوى خدا شکایت مى برم و به زودى با خبر مى کند ترا دخترت که چگونه امت تو دست به دست هم دادند در ظلم به زهرا(علیها السلام). از فاطمه(علیها السلام) پى در پى سؤال کن و حقیقت امر و آنچه بر او گذشته را از او بپرس.

چه حزن ها و غم هایى که در سینه او انباشته شد و او راهى براى افشاى آنها نیافت و به زودى خواهد گفت و به زودى خداوند حکم مى کند و او بهترین حکم کنندگان است.

سلام بر شما دو نفر، سلام کسى که وداع مى کند.

اگر روى بر مى گرداند از روى خستگى نمى باشد و به آنچه خداوند به صابران وعده داده است بد گمان نمى باشد. پس اى رسول خدا! صبر در این مصیبت زیباتر است.

اگر نبود غلبه و سیطره زورگویان پس همانا پیوسته در جوار تو معتکف مى گشتم و در این مصیبت شیون مى کردم، شیون کردن کسى که فرزند از دست داده باشد. در محضر خدایى که بر همه چیز گواه است دخترت مخفیانه دفن مى گردد و پایمال مى شود حق او و ارث او را از او منع مى کنند در حالى که زمان زیادى از وفات تو نگذشته و نام تو هنوز کهنه نشده و بر زبان هاست، پس اى رسول خدا! به خداوند شکایت مى برم.

مرحوم میرزا (قدس سره) به همه تکلیف مى نمود که باید از مظلومیت حضرت دفاع کنند، به مشککین اجازه ندهند که حرف هاى واهى به جامعه القاء کنند و عوام مؤمنین را فریب دهند. مرحوم میرزا (قدس سره)وقتى شنید که فلان شخص در خصوص قضیه سوزاندن و هجوم به خانه دختر رسول خدا (صلى الله علیه وآله)تشکیکاتى راه انداخته است، سر درس فقه در مسجد اعظم، خطبه آتشینى ایراد نموده و با صراحت کامل از مظلومیت حضرت فاطمه زهرا(علیها السلام)دفاع کردند. جملات مرحوم میرزا(قدس سره) آن قدر سوزاننده بود که صداى گریه طلاب در مسجد اعظم مى پیچید و ایشان با تمام وجود از بى بى(علیها السلام) دفاع مى کردند و بارها و بارها مى گفتند که: «اگر همه چیز من در راه دفاع از حضرت برود، باکى ندارم» خطبه مرحوم میرزا(قدس سره) آن چنان صریح و مؤثر بود که موجب حرکت فضلا و طلاب شد; به طورى که ضمن بر هم خوردن دعوت آن شخص کذایى به ایران، تا زمان حیات مرحوم میرزا (قدس سره) آن شخص و اطرافیانش جرأت نکردند به ایران سفر کنند. موضع گیرى مرحوم میرزا موجب شد که در سراسر جهان، اتباع و اعوانش مفتضح شدند; به طورى که جرأت نمى کردند در مجلس عام حاضر شوند (چون مورد اعتراض مردم قرار مى گرفتند). مرحوم میرزا(قدس سره) با عملکرد خود، نسل فاطمى را پرورش داد و تا زنده بودند کمتر کسى جرأت مى کرد که در محافل مؤمنین در خصوص عقاید، شبهه اى مطرح کند و ایشان هر جا که صلاح مى دیدند شجاعانه ایستادگى مى کردند و جوى معنوى و ولائى را در حوزه قم ایجاد کردند و نسلى ولائى و فانى در اهل بیت(علیهم السلام)پرورش دادند که امروز حوزه به وجود آنان افتخار مى کند.

انتهای پیام / 434