طالبان و داعش؛ نسخه‌های سوخته برای افغانستان

به گزارش«شیعه نیوز»، افغانستان میزبان ناخواسته گروه‌های مختلف شبه نظامی در 2 دهه اخیر بوده است و اینکه با توجه حملات شبانه روزی نیروهای امنیتی این گروهها هنوز نتوانسته اند بیش از چند روز در یک منطقه مستقر باشند و شکست آنان حتمی است.

آغاز سال جدید توأم با افزایش حملات سازمان‌دهی شده در نقاط مختلف افغانستان بود و در کنار افزایش حملات از سوی طالبان، رفتارهای تروریستی گروه نوظهور داعش نیز در این کشور پررنگ بود.

طالبان که برای 5 سال زمام امور دولت کابل را در اختیار داشت، با وجود حملات زیاد، توان نگهداری دست‌کم یک فرمانداری را برای همیشه تحت کنترل خود نداشت، اما بازهم دست به ادامه حملات خود می‌زند.

سازمان‌دهی، تامین، تجهیز و آموزش‌ شبه‌نظامیان بدون شک در خارج و از سوی خارجی‌ها انجام می‌شود و جای تردیدی وجود ندارد که دست قدرت‌های بزرگ جهان پشت بقای این گروه در افغانستان است.

داعش نسخه جدید تروریستی در تاریخ افغانستان به شمار می‌رود که با تلاش‌های بیشتر و با قوت بهتر از طالبان وارد افغانستان شده و اکنون دست‌کم در 25 ولایت این کشور حضور خود را تثبیت کرده و حملاتی را انجام داده است.

تلاش‌های اخیر شبه نظامیان به‌ویژه در ولایت‌های «نورستان»، «بدخشان»، «قندوز» و «فاریاب» نشان‌دهنده ناتوانی آنان برای به دست‌آوردن یک فرمانداری برای همیشه است و تصرف یک یا چند روزه یک منطقه به معنای توانمندی آنان نیست، بلکه نشان‌دهنده برنامه دقیق نیروهای افغانستان برای نابودی کامل آنان است که این ادعا را نیروهای افغانستان عملاً به اثبات رسانده‌اند.

حمله به پارلمان، مرکز تجمع قانونگذاران و ناظران دولت کابل نیز بی‌پاسخ نماند و اینک رئیس امنیت ملی افغانستان اعلام کرد: 6 برنامه و طرح حمله به پارلمان را خنثی کرده‌اند که بیانگر توانمندی نیروهای افغانستان است.

با وجودی که جنگ در برخی مناطق افغانستان هم‌اکنون به شدت جریان دارد، اما ناکامی شبه نظامیان به ویژه «طالبان» و «داعش» را از اکنون با وجود دلائل زیر می‌توان مدعی شد.

نخست؛ افزایش توانمندی نیروهای افغانستان بی‌سابقه قلمداد می‌شود و قدرت‌نمایی این گروه به حدی است که می‌توان به وجود آورنده ثبات دائمی و امنیت سرتاسری در این کشور محسوب شود.

این نیروها با دفع حمله پارلمان و بازپس‌گیری فرمانداری‌هایی که برای چند روز در نزد طالبان بود و انجام حملات سنگین به لانه‌های آنان نشان دادند که دیگر آن نیروی سال‌های پیش نیستند که با اتکا به نظامیان خارجی به بقای خود امیدوار باشند.

دوم؛ افزایش همکاری مردم با نیروهای افغانستان در حدی است که هیچ گروهی قادر به تغییر افکار آنان و  تسلط بر آنان نیست.

انگیزه همکاری افغانستانی‌ها با نیروهای نظامی در فرمانداری «وایگل» نورستان نشان داد که دیگر طالبان مردم را مجبور به حمایت از آن گروه نمی‌کنند و این ساکنان اصیل افغانستان هستند که حاکمان خود را تعیین می‌کنند.

همکاری افغانستانی‌ها در ولایت‌های «بدخشان»، «قندوز»، «فاریاب» و «سرپل» نیز نشان دهنده علاقه‌ مردم به حاکمیت دولت کابل در آن ولایت‌ها است که سبب پایان‌پذیری فعالیت گروه‌های شبه نظامی در آن مناطق می‌شود.

سوم؛ استقبال و قدردانی از شجاعت و درایت نیروهای افغانستان توسط غیرنظامیان در حدی است که تأثیر مستقیم به روحیه جنگی نیروهای افغانستان از خود برجا گذاشته است و این استقبال‌ها را می‌توان در قدردانی اخیر مقامات افغانستان از سربازی که 6 مهاجم پارلمان را از پا درآورد بیشتر دید.

روحیه نیروهای افغانستان با مدیریت مدبرانه برخی فرماندهان افغانستانی و استقبال گسترده مردمی اکنون در حدی است که دیگر نمی‌توان حضور و بقای شبه نظامیان در یک منطقه را تثبیت کرد.

با وجود دلائل بالا می‌توان گفت که طالبان و داعش نسخه‌های خارجی هستند که نمی‌توانند بر سرنوشت افغانستانی‌ها حاکم و مسلط شوند و بدون شک سرنوشت آنان در این کشور جز نابودی چیزی دیگری نخواهد بود.

با وجودی که با توجه به گفته‌های «رحمت‌الله نبیل» رئیس امنیت ملی افغانستان، اکنون احتمال افزایش ناامنی‌ها در برخی مناطق وجود دارد و نگران کننده است، اما این ناامنی‌ها به هیچ وجه قادر به تغییر سرنوشت مردم نخواهند بود، بلکه تداومی بر افزایش مطرود شدن گروه‌های شبه نظامی در این کشور شمرده می‌شوند.

انتهای پیام/654