امیرالمؤمنین (علیه السلام) اورا فرزند خود میدانست+تصویر

به گزارش «شیعه نیوز»، مادرش، اسماء بنت عميس پيشتر‌ها همسر جعفر بن ابيطالب بود و پس از شهادت او به عقد ابوبكر ابن ابي قحافه در آمد.

محمد نزديك سه سال داشت كه با مرگ پدرش و ازدواج مادرش امیرالمؤمنین (علیه السلام) به خانه امير مؤمنان (علیه السلام) راه يافت. پيشتر نيز رابطه اسماء با خاندان پيامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) مثال زدني بود.

او بيش از آنكه خود را فرزند ابوبكر بداند، فرزند امام علی(علیه السلام)مي‌دانست و ایشان نيز او را پسر خويش مي‌خواندند.

از سوي اما علي (علیه السلام) والي مصر شده بود كه شيعيان آل ابي سفيان بر او هجوم كردند و در جنگي نا برابر سپاه كوچك محمد را مغلوب ساخته و آن جگر گوشه امام علي (علیه السلام) را به شهادت رساندند.

لشگريان عمروعاص جسد بي جان محمد را در ميان شكم خر مرده اي گذاشتند و به آتش كشيدند.

و امروز ۱۴ صفر، بنا بر برخي گزارشات تاريخي سالروز شهادت محمد بن ابي بكر است. او كه به فرموده پدرش امیرالمؤمنین (علیه السلام) به تكليف خود عمل كرد و جان بر سر عشق نهاد.

پس از شهادت محمد بن ابى بكر، امام على (عليه السلام) نامه اى به ابن عباس نوشتند و در آن نامه، از محمد بن ابى بكر به بزرگى ياد كردند:

«نيروى متجاوز شام بر مصر چيره شد و محمد بن ابى بكر به سعادت شهادت رسيد. من در سوگوارى محمد، سخت آزرده خاطرم و در برابر اين فاجعه، از خداوند متعالى اجر جَزيل تمنا دارم. محمد فرزند من و فرزندى رشيد و سعيد و محبوب بود. محمد فرماندار من بر مصر و فرماندارى پاكدامن و پرهيزكار بود. محمد شمشيرى برنده، تيرى شكافنده و شخصيتى باكفايت و برجسته بود».

هنگامى كه خبر شهادت محمد بن ابى بكر و شادى معاويه به امام على(عليه السلام) رسيد، فرمود: «بى تابى ما به اندازه شادى آنهاست. من در تمام جنگهايم براى شهيدى مانند محمد بىتابى نداشته ام. او فرزند همسر من بود. من او را فرزند خود مى دانستم و او مرا به نيكى دوست مى داشت. به خاطر اينهاست كه محزون هستيم.»

امام على (عليه السلام) در جاى ديگر چنين میفرمايد: «همانا اندوه ما بر شهادت محمد، به اندازه شادى شاميان است، جز آنكه از آنان يك دشمن و از ما يك دوست كم شد».