۰

خاطره تلخ علامه سيد جواد عاملی از وهابیت

پس از آن كه شیعیان از زیارت نیمه شعبان برمی‌‌گشتند، تعداد كثیری از آنان را كشته‌اند و اغلب آن زائرین از ایرانیان هستند گاهی گفته می‌‌شود تعداد كشته‌ها 150 نفر می‌‌باشد، و گاهی گفته می‌‌شود كمتر، برخی دیگر از زوار عرب در حله مانده‌اند و تعدادی به نجف اشرف رسیده‌اند.
کد خبر: ۷۱۶۴۴
۱۵:۵۷ - ۰۳ ارديبهشت ۱۳۹۳
SHIA-NEWS.COM شیعه نیوز:

به گزارش «شیعه نیوز»، نام بلند جبل عامل با درخشندگی ستاره های بیشمار علم و عملش بر تارک تاریخ شیعه در تلألو است و در طول ادوار مختلف حیات علمی و نشر مکتب تشیع، نقشی قابل توجه و تأمل ایفا نموده است.

یكی از این ستاره های درخشان و فقهای نام آور علامه آیت الله سید جواد بن سید محمد حسنی حسینی عاملی غروی است که از زمره برجستگان فقاهت در قرن سیزدهم به شمار می رود.

ایشان از شاگردان مبرز بزرگانی همچون آیت الله بحرالعلوم و علامه وحيد بهبهاني است.

تولد در بطن علم و تحصیل در متن تشیع

این عالم ربانی و فقیه روحانی در سال 1160 هـ.ق در شقرای جبل‌ عامل به دنیا آمد و با عبور از دوران نونهالی راهی مكتب شد تا به فراگیری مقدمات علوم در محضر عموزاده اش ابوالحسن موسی بپردازد.

آموختن دروس و متون مختلف آنهم با شیدایی و شوری مثال زدنی در این دوران از او طلبه ای عاشق علم و شیفته خرد ساخت و باعث شد تا در زمان کوتاهی علوم و دروس ‍ مقدماتی را فراگیرد.

سالهای علم آموزی در سرزمین پدری گذشت تا اینکه استادش رخت از دنیا برکشید و به سوی دار باقی شتافت و همین امر هم باعث شد تا سید جواد، عزم هجرت کند و راهی سفر به سوی مراکز علمی جهان گردد.

هجرتی از جنس علم و با بار حلم

سید جواد در سال 1194ق، مهاجر عراق شد تا با حضور در مهد علمی شیعه و حوزه علمیه آن سرزمین سبز و سرخ، از میوه باغ دانایی و خرد و معرفت در نجف اشرف جرعه برگیرد و مستفیض گردد.

این عالم بزرگوار پیش از ورود به حوزه نجف به كربلا رفت تا به زیارت حریم حرم اباعبدالله(ع) نایل آید تا اینکه در آنجا به محضر آقا وحید بهبهانی (متوفی 1205ق) و سید علی طباطبایی (متوفی 1231ق) رسید که جذبه علمی و شکوه عرفانی این بزرگان باعث شد تا در همانجا بیتوته کند و تا در جوار بارگاه ملكوتی امام حسین علیه السلام از محفل منور و حشور مشعشع این استادان بزرگ بهره مند گردد و نیز از حضور آقای سید علی صاحب ریاض در فراگرفتن علوم سود برد.

 سید جواد در مدت کوتاهی توفیق یافت به بالاترین مدارج علمی رسیده و به مقام رفیع اجتهاد و استادی در حوزه علمیه عراق برسد.

اساتید مبرز و شاگردان مجهز به علم و خرد

در میان اساتید سيد جواد عاملی می توان نامهای بزرگ و درخشنده ای را دید که از آن جمله اند علامه وحید بهبهانی، آیت الله سید مهدی بحرالعلوم، آیت الله سید علی صاحب ریاض، آیت الله شیخ جعفر كاشف الغطاء.

در زمره شاگردان علامه عاملی نیز با استوانه هایی بزرگ و اجله ای از فخر و حکمت و فقه و اصول آشنا می شویم که نام عزیز و مرام شریفشان در آسمان علم شیعی و خرد اسلامی بر بلندای افق مجد و عظمت است. بزرگانی نظیر، آیت الله شیخ محمدحسن صاحب جواهرالكلام، آیت الله سید صدرالدین عاملی و دیگر بزرگان و برجستگان علم و خرد.

کتابهایی از جنس نشر حقیقت و بسط خرد


علامه سيد جواد عاملی نه تنها در استاد دیدیگی و شاگردپروری و تدریس و تدرس بلکه در کتابت و تألیف هم ید طولایی داشت و کاری بس بزرگ به انجام رساند.

در میان آثار ایشان می توان نمونه های روشن و بایسته و شایسته ای از یک کار علمی ارزشمند را شاهد بود.

کتابهایی همچون مفتاح الكرامه فی شرح قواعد الاحكام علامه حلی (10 جلد) که طبق نقل تاریخ، میرزای قمی ‌‌فراوان به آن مراجعه داشته است.

رسالاتی در خمس، رضاع، زكات، اصل برائت

و نیز حاشیه بر تهذیب الاصول علامه، حاشیه بر روضه شهید ثانی، حاشیه بر مدارك الاحكام،  حاشیه بر شرح طهارت وافی، شرح وافیه در اصول و تجوید قرآن كریم از زمره آنها است.

عالمی الگوی محبت و اسوه خرد و نماد اخلاق

علامه سید جواد عاملی در اخلاق و رفتار نیز اسوه ای بود برای برترین و زیباترین خلقیات و روحیات. او اهل عمل بود و از علمش در جاری زندگی و حرکات و سکناتش بهره واقعی و حقیقی می گرفت.

بسیار متواضع بود آنچنانکه بسیاری از تحقیقات خویشتن و نوآوری های علمیش را به استادانش نسبت می داد.

استادان را بسیار قدر می نهاد و احترام زیادی برایشان قائل بود و با عظمت و بزرگی فراوان از آنان یاد می كرد.

بسیار خوش اخلاق و مهرپرور بود و در میان جمع بندگان خدا با عطوفت و مهر، به خلوص و محبت، نمادی از اخلاق عملی و حقیقت ربانیت یک روحانی شیعی بود.

 احترام به استاد؛ رمز بزرگی و سر عظمت

علامه سید جواد در آغاز كتاب مفتاح الكرامه در مورد علت اقدام به این تالیف باعظمت می‌آورد:

من دستور آقا و استادم را، اوئی كه پس از خداوند سبحان و اولیای بزرگوارش (سلام خدا بر آنان باد) پناهگاه و تكیه‌گاه زندگی من بوده است، امتثال نمودم و او عبارت از پیشوای بزرگ، علامه مقدس، اقیانوس بزرگ (علم و معرفت) آیت الله شیخ ‌جعفر (كاشف الغطاء) است كه خداوند متعال مرا فدای او سازد و بقای او را بر سر مؤمنین مستدام بدارد.

خاطره تلخ  از وهابیت

عالم بزرگوار سید جواد عاملی در پایان جلد هفتم مفتاح الكرامه، داستانی را از سبعیت و ددمنشی  فرقه ضاله وهابیت نقل می‌‌كند كه بسیار عبرت آمیز و پندآموز و گویای حقایقی تأم برانگیز و البته تلخ درباره این گروهک منحرف است:

تشویش خاطر و اضطراب احوال حاكم بر زندگی ما است، چون اعراب وحشی،از جمله، آن افرادی كه قائل به مقاله وهابی خارجی هستند، نجف اشرف و زیارتگاه امام حسین علیه‌السلام را احاطه نموده‌اند، راه را بسته‌اند و زائرین حسینی را قتل و غارت نموده‌اند.

پس از آن كه شیعیان از زیارت نیمه شعبان برمی‌‌گشتند، تعداد كثیری از آنان را كشته‌اند و اغلب آن زائرین از ایرانیان هستند گاهی گفته می‌‌شود تعداد كشته‌ها 150 نفر می‌‌باشد، و گاهی گفته می‌‌شود كمتر، برخی دیگر از زوار عرب در حله مانده‌اند و تعدادی به نجف اشرف رسیده‌اند. برخی در حله به روزه‌داری پرداخته‌اند و برخی به حسكه رفته‌اند، و ما هم اكنون مثل این كه در محاصره قرار گرفته‌ایم. وهابیون هنوز برنگشته‌اند صفوف آنان از كوفه تا حرم امام حسین علیه‌السلام به مسافت دو فرسخ یا بیشتر است.

قبیله خزعل تسلیم شده‌اند، ولی قبیله‌های بعیج و جشم در حال مقاتله و كارزار هستند. حاكم بغداد كنار رفته و حاكم دیگری جای او را گرفته است و آنان با هم مقاتله و كارزار دارند اخبار آنان نیز ما را مغموم ساخته است چون راه‌ها بسته است، به همین جهت در این اطراف وهابی‌ها بر اقامت بیشتر طمع دوخته‌اند. حول و قوه از سوی خداوند بزرگ است درود بر پیامبر خدا و اولاد و اطهار او و خداوند متعال از علمای ما خوشنود و راضی باشد و آنان را در بالاترین جایگاه و با نعمت بهشتی محشور فرماید.

آنک پرواز؛ در آسمان ملکوت

و سرانجام این روحانی متعبد و عالم متبرک به علم و عمل اسلامی و خلوص و صفای باطنی که در سالهای حیات طیبه اش چونان شمع بزم محبت و عشق، نورافشاند و راهی سلوک نور و فانی سراج منیر عشق گردید بعد از عمری رنج و ممارست در مسیر خرد و فقاهت، در سال 1226 هـ.ق، در سن 66 سالگی در نجف اشرف دار فانی را وداع گفت و راهی ملکوت اعلی گشت و پیکر پاکش در صحن مولای متقیان به خاک سپرده شد.

خدایش بیامرزاد و با اجداد طاهرین و پاکان و نیکان روزگارانش محشور گرداناد!

منبع: پایگاه اطلاع‌رسانی دانشنامه اسلامی

انتهای پیام/ ح . ا
ارسال نظرات
نظرات حاوی عبارات توهین آمیز منتشر نخواهد شد
نام:
ایمیل:
* نظر: