رسانه‌ها برای انحراف اذهان عمومی به پوشش مسائل خانواده سلطنتی می‌پردازند

SHIA-NEWS.COM شیعه نیوز:

به گزارش«شیعه نیوز»، سخنان وي در حالي مطرح مي‌شود که مراسم يادبودي براي جاسينتا سالدانا، پرستار هندي‌الاصل بيمارستاني که کاترين ميدلتون، دوشس کمبريج در آن بستري شده بود در کليساي جامع وست‌مينستر در لندن برگزار شد. جسد سالدانا در پي يک تماس تلفني دروغين با وي و ارائه اطلاعاتي درباره وضعيت جسماني عروس ملکه انگليس پيدا شد.

پرس تي‌وي در مصاحبه با ايان ويليامز، سردبير موسسه مطالعاتي «سياست خارجي در کانون توجه» از نيويورک به بررسي بيش‌تر اين مساله پرداخته است. برگردان اين مصاحبه را در ادامه مي‌خوانيد.

پرس تي‌وي: به نظر شما اين فقط يک تماس تلفني دروغين و جعلي بود يا مساله چيز ديگري است؟

ويليامز: اين يک تلفن دروغين بود که نتيجه وحشتناکي داشت اما مساله فراتر از اين است چرا که تقريبا همه چيز را درباره رسانه‌هاي مدني در کشورهاي انگليسي زبان نشان مي‌دهد: اين‌که يک مادر با بيماري صبحگاهي مواجه است، مادري که عروس خاندان سلطنتي انگليس است کافي است که وي فورا مورد توجه رسانه‌هاي سراسر انگليس قرار بگيرد.

نکته دوم اين‌که اخباري که پوشش آن حتي به اين نحو و از طريق يک تماس جعلي براي يک شبکه راديويي در استراليا اين‌قدر اهميت دارد نشان مي‌دهد که آن‌ها چقدر به اين مساله توجه دارند و ساير خبرها چقدر براي‌شان اهميت کم‌تري دارد.

نکته آخر اين‌که شرم و خجالت باعث خودکشي و مرگ مشکوک اين پرستار بيچاره شده است.

اين ‌که چنين اطلاعاتي بدون بررسي‌هاي امنيتي از طريق تلفن ارائه شود چه در مورد خانواده سلطنتي يا ساير افراد هم نگران‌کننده است. اگر من هم در بيمارستان بستري بودم دوست نداشتم با يک تماس تلفني مزاحم، اطلاعاتي درباره بيماري‌ام ارائه شود.

در هر حال اين يک تماس تلفني پيش پا افتاده و احمقانه بود که نتيجه بسيار جدي و وحشتناکي در پي داشت.

پرس تي‌وي: درست است اما همان‌‌طور که اشاره کرديد اين مساله همچنين وسواس رسانه‌ها درباره خانواده سلطنتي و تلاش اين رسانه‌ها براي زيبا و جذاب جلوه دادن مسائل مربوط به اين خانواده براي عموم مردم را نيز در کانون توجهات قرار مي‌دهد.

به نظر شما آيا اين همان مساله‌اي است که در اين‌جا به آن مي‌رسيم، اين‌که اين وسواس بايد قدري تعديل شود چرا که نهايتا مي‌بينيم که آن‌ها هيچ اقدام شاخص و برجسته‌اي انجام نداده‌اند تا خانواده سلطنتي ناميده شوند بلکه فقط اين عنوان را به ارث برده‌اند؟

و آيا فکر مي‌کنيد اين مساله رسانه‌ها را هم به تامل و درنگ وا مي‌دارد و مي‌گويند «يک لحظه صبر کنيد، بياييد اندکي اين مساله را تعديل کنيم»؟ زيرا حتي امروزه نيز اگر يک رسانه جريان غالب را بررسي کنيد مي‌بينيد که ۲ ساعت خاص را به بررسي اين‌که موهاي فرزند کيت ميدلتون چه رنگي خواهد بود يا اين‌که آيا وي فرزنداني دوقلو به دنيا مي‌آورد و يا چه هدايايي به اين مناسبت درخواست خواهد کرد اختصاص مي‌دهد.

ويليامز: نه. اين افراط و زياده‌روي تمام و کمال فقط به خانواده سلطنتي اختصاص دارد و همواره اين‌گونه بوده است.

متاسفانه بايد بگويم که اين مساله در واقع اوج فعاليت جهاني دولت‌ها را نشان مي‌دهد. شگفت‌آور است که دولت‌هايي که تمايل دارند تا حدي نسبت به خاندان سلطنتي بي‌اعتنا باشند وقتي سياست‌مداران بدبين آن‌ها با بحران و مشکلي مواجه مي‌شوند اغلب بيش‌تر به پوشش مراسم ازدواج سلطنتي يا تاج‌گذاري مي‌پردازند تا اذهان عمومي را منحرف کنند.

به قول رومي‌ها اين همان سياست «نان و سيرک» است. (در روم باستان، سياست فرمانروايان اين بود که با نان و سيرک بر مردم حکومت کنند. آنها شکم مردم را سير نگه مي‌داشتند و آنان را به انحاي گوناگون سرگرم مي‌کردند، از جمله با برگزاري مصاف يک گلادياتور با چند شير). ما هم در حال حاضر با سيرک سلطنتي مشغول هستيم.

از سوي ديگر، متاسفانه بايد بگويم که در اين زمينه با يک تقاضاي جهاني مواجهيم حتي در کشورهايي که نظام سلطنتي ندارند. آن‌ها نيز فعاليت‌هاي خاندان سلطنتي انگليس را دنبال مي‌کنند.

وقتي که ما با داستا‌ن‌ها و افسانه‌هاي قديمي شاه و پري، پرنس و پرنسس بزرگ شده‌ايم اين مساله زياد هم عجيب و دور از ذهن نيست.

حتي در امريکا نيز مسائل مربوط به خانواده سلطنتي پيگيري مي‌شود. امريکا ۲۵۰ سال است که استقلال دارد اما باز هم وقتي سخن از «ملکه» به ميان مي‌آيد در ميان امريکايي‌ها هم هيچ شکي وجود ندارد که کدام ملکه مد نظر است.

اين شيفتگي در اين کشور نيز وجود دارد. اين همان چيزي است که سردبيران خبري نيز درباره آن تملق مي‌کنند.

وقتي به کشورهاي پادشاهي حاشيه خليج فارس بنگريد هم مي‌بينيد که شبکه‌هاي تلويزيوني به صورت نسل اندر نسل بر فعاليت‌هاي شيخ يا امير حاکم بر اين کشورها تاکيد و تمرکز مي‌کنند. اما اين مساله علايق عمومي را منعکس نمي‌کند.

در انگليس هم همين‌طور است. اين برنامه‌ها به ندرت اندکي از مسائل مورد علاقه عموم مردم را تشکيل مي‌دهد، اين در واقع نوعي شيفتگي نسبت به تمامي اين چهره‌هاي فولکور است که به افسانه‌ها و قصه‌‌هاي قديمي برمي‎گردد.

انتهای خبر/ ز.ح