شیعه نیوز: اشخاصی وصیت می کنند که بعد از مرگ در کنار امام زاده ها واماکن متبرکه دفن شوند،آیا دفن شدن افراد در امام زاده ها در محاسبه اعمال آنها اثر بخش است؟آیا اگر کسی در امامزاده‌ها خاک شود برای اعمال او مفید است؟ آیا نزدیک ضریح باشد خوب است یا اگر در محوطه و دور از ضریح در امامزاده خاک شود بهتر است؟
پاسخی که سایت پاسخگویی به شبهات درباره این سوال در نظر گرفته به شرح زیر است:
برای آخرت انسان، آن چه که خودش در طول حیات شناخته و ایمان آورده و آن چه که عمل کرده خوب است؛ و پس از آن نیز آن چه که خودش از باقیات الصالحات (فرزندان صالح یا آثار و خدمات مفید) گذاشته و یا بازماندگان برایش هدیه می‌فرستند خوب است؛ نه این که کجا دفن شده و به خاک سپرده می‌شود.
پیامبراکرم صلوات الله علیه و آله، در خانه‌ی مسکونی‌اش دفن شدند و اکنون این خانه در جوار مسجد النبی (ص)، حرم عاشقان می‌باشد.
●- امیرالمؤمنین علیه السلام فرمودند که «شتری که جسدم بر آن است را رها کنید، هر کجا متوقف شد و نشست، همانجا قبر من است» – می‌خواستند امام حسن مجتبی علیه السلام را در کنار جدش به خاک بسپارند که حتی جسد ایشان را به تیر بستند و اجازه ندادند! پس در قبرستان بقیع مدفون شدند که اکنون زیارتگاه اهل معرفت است – امام حسین علیه السلام را در وسط یک بیابان کشتند و به خاک سپردند، اکنون آن نقطه کربلای معلای است، یا امام رضا علیه السلام را وسط یک باغی که قبرستان خانوادگی نیز بود به خاک سپردند و اکنون مأمن همگان شده است.
قبور امامزادگان، بیشتر در نقاط دورافتاده‌ی (آن زمان) می‌باشد، چرا که از ظلم ظالمان فرار کردند و بالاخره کشته و شهید شدند و در همان نقطه دفن شدند. قبور بسیاری از بزرگان دین، در قبرستان‌های عمومی می‌باشد. قبور ۷۲ تن و در رأسش شهید مظلوم آیت الله دکتر بهشتی، و سایر شهدای عزیز، در همین بهشت زهراء علیها السلام است که دیگران (حتی فساق و ظالمان) نیز در همانجا مدفون می‌گردند.
●- قبر ابوبکر و عمر، در کنار قبر شریف حضرت محمد صلوات الله علیه و آله می‌باشد – بسیاری از دشمنان و جانیان کربلا نیز در همان سرزمین کشته شده و چال شدند – قبر مأمونِ امام کش، لعنه الله علیه، نزدیک قبر امام رضا علیه السلام می‌باشد، و نمونه‌های بسیاری وجود دارد که قاتل و مقتول، ظالم و مظلوم، نزدیک هم دفن شده‌اند!
●- زمان مرگ نیز همین‌طور می‌باشد. دوستی گفت: فلانی درست در روز عاشورا وفات یافت، پس حتماً مسقتیم به بهشت می‌رود! عرض نمودم که بسیاری از دشمنان امام حسین علیه السلام نیز در روز عاشورا و در سرزمین کربلا کشته شدند و مستقیم به جهنم رفتند!
اگر آمار متوفیان جهان را در روز پنجشنبه و شب جمعه بگیرید، می‌بینید که هزاران نفر کافر، ظالم، بت‌پرست (بودایی، هندو)، جانی و فاسد نیز شب جمعه مرده‌اند!
***- بنابراین، آن چه که از ثواب‌ها و یا فضیلت‌های زمان و مکان دفن گفته شده، همه بستگی به چگونگی اعتقادات و عمل صالح متوفی در زمان حیات خودش دارد. این همه آیه و حدیث و حکم عقل، درباره‌ی «ایمان، تقوا و عمل صالح» وجود دارد، اما یک توصیه نمی‌بینید که متوفیان را کجا دفن نمایید، برای عمل و آخرت آنها بهتر است.
***- قبر، یک گودال نمی‌باشد، بلکه چنان که در احادیث معتبر فرموده‌اند: یا درب ورود به بهشت برزخی می‌باشد، و یا حفره‌ای از حفرات جهنم که به روی میت باز می‌شود. بنابراین، دغدغه‌ی خوب زندگی کردن، با ایمان و عمل صالح مردن را داشته باشیم، نه کجا دفن شدن!
