۱
۲۵ ذي‌الحجه، سالروز نزول سوره هل‌اتي در شأن اهل‌بيت(ع)

ماجراي روزه گرفتن پدر و مادري براي شفاي فرزندانشان

بيست و پنجم ذي‌الحجه يادآور روزي است كه حضرت علي(علیه السلام) و فاطمه زهرا(سلام الله علیها) براي بهبود بيماري حسنين سه روز، روزه گرفتند و از قضا هر سه افطاري آن را به نيازمندان بخشيدند در اين روز سوره" هل اُتي" در شأن اهل بيت عصمت و طهارت نازل شد.
کد خبر: ۱۲۷۳۰۰
۱۰:۴۰ - ۰۶ مهر ۱۳۹۵
شیعه نیوز: ماجراي اين روز بسيار مهم كه سراسر آن، درس و پيام براي مسلمين است از اين قرار بود كه امام حسن مجتبي و امام حسين (عليهم السلام) در ايام كودكي بيمار شدند و پيامبر اكرم  (صلی الله علیه وآله)  به همراه برخي از صحابه از آنان عيادت نمودند. آن گاه پيامبر  (صلی الله علیه وآله)  به حضرت علي  (علیه السلام)  فرمودند: اگر براي بهبودي آنان نذري نمايي، اميد است خداوند سبحان زودتر شفا عنايت كند.

حضرت علي  (علیه السلام)  گفتند: اي رسول خدا! براي شفاي آن دو نذر مي‌كنم كه سه روز، روزه شكر به جاي آورم. حضرت فاطمه زهرا  (سلام الله علیها)  و خدمتكارشان فضه نيز به مانند ايشان نذر كردند. چند روزي نگذشت كه دو ريحانه رسول خدا  (صلی الله علیه وآله)  شفا يافتند و حضرت علي  (علیه السلام)  و همسرشان فاطمه زهرا  (سلام الله علیها)  قصد كردند كه به نذرشان وفا كرده و سه روز روزه شكر بگيرند.

در آن زمان وضع مادي اكثر مسلمانان، به ويژه خانواده حضرت علي  (علیه السلام)  بسيار پايين بود و به سختي مي‌گذشت. بدين لحاظ آن حضرت ناچار شد، از شمعون بن حارياي يهودي، مقداري جو قرض كند و آن را پس از آسياب كردن، براي پخت نان استفاده كند و يا به روايتي ديگر، براي شمعون يهودي مقداري پشم ريسيد و اجرت آن را، سه من جو دريافت كرد.

فاطمه زهرا  (سلام الله علیها)  آن جو را آسياب و به سه بخش تقسيم كردند و هر بخشي را براي افطاري يك روز جدا كردند و سپس آن‌ها را در سه روز متوالي نان پختند.

بخشش سه افطاري به نيازمندان در سخت‌ترين شرايط

آن بزرگواران از روز بيست و پنجم ذي حجه شروع به روزه گرفتن و ادا نمودن نذر خويش كردند. حضرت علي  (علیه السلام)  در روز اول، نماز مغرب را با پيامبر  (صلی الله علیه وآله)  به جا آورد و سپس براي صرف افطار به خانه رفت.

ولي همين كه در سر سفره نشست، مستمند و بيچاره‌اي از راه رسيد و از آنان غذا طلبيد. حضرت علي  (علیه السلام)  فرمودند كه سهميه وي را به آن فقير دهند. فاطمه زهرا  (سلام الله علیها) ، فضه و امام حسن  (علیه السلام)  و امام حسين  (علیه السلام)  نيز به پيروي آن حضرت سهميه اندك خود را به فقير داده و خودشان با آب افطار نمودند و روز بعد را با همين وضع روزه گرفتند.

فاطمه زهرا  (سلام الله علیها)  در روز دوم، بخش ديگر آرد را نان پختند و منتظر افطار ماندند كه او و همسر و فرزندانش با آن نان افطار كنند. ولي در اين شب نيز يتيمي از راه رسيد و درخواست غذا نمود. جملگي سهميه خود را به يتيم داده و خود با آب افطار كردند و روز سوم را با همان وضع روزه گرفتند.

در روز سوم نيز فاطمه زهرا  (سلام الله علیها)  باقي مانده آرد را نان پخت و در سر سفره گذاشت، تا هنگام افطار، همگي از آن تناول كنند، اما در اين شب نيز محتاج ديگري فرارسيد. وي اسير بي بضاعت و گرسنه‌اي بود كه از فرط گرسنگي و دربدري، به خانه امام علي  (علیه السلام)  پناه آورد. در اين شب نيز اهل خانه، غذاي خود را به اسير بخشيدند و تنها با آب افطار كردند.

نزول آيات شريفه سوره «هل اتي» در شان اهل‌بيت  (علیه السلام)

روز چهارم، حضرت علي  (علیه السلام)  دست فرزندانش حسن و حسين عليهماالسلام را گرفتند و نزد رسول خدا  (صلی الله علیه وآله)  رفتند، در حالي كه فرزندانش از شدت گرسنگي مي‌لرزيدند. پيامبر  (صلی الله علیه وآله)  از وضعيت آنان پرسيد و حضرت علي  (علیه السلام)  ماجرا را براي آن حضرت تعريف كردند.

پيامبر  (صلی الله علیه وآله)  آن دو را در آغوش گرفت و به نزد دختر خود، فاطمه  (سلام الله علیها)  آمد و ديد وي در محراب عبادتش نشسته و به عبادت مشغول است، ولي چهره مباركش از گرسنگي زرد و چشمانش گود شده است و كلاً بي حال است. پيامبر  (صلی الله علیه وآله)  از ديدن آنان بسيار متأثر و غمگين شد و دست بندگي به سوي پروردگارش بلند كرد و گفت: «و اغوثاه، يا الله اهل بيت محمد يموتون جوعاً» يعني: اي داد، اي خدا! اهل بيت محمد از گرسنگي مي‌ميرند.

رضايت الهي مزد فداكاري علي  (علیه السلام)  و اهل‌بيتش

در همين هنگام جبرئيل امين فرود آمد و عرض كرد: اي رسول خدا  (صلی الله علیه وآله)  آن چه خداوند متعال درباره اهل بيت تو عنايت كرده است، بنگر. فرمود: چه چيزي را بنگرم!

جبرئيل امين اين سوره را كه در شأن فداكاري حضرت  (علیه السلام)  و همسرش فاطمه زهرا  (سلام الله علیها)  و فرزندانش حسن و حسين عليهماالسلام نازل شد، بر آن حضرت قرائت كرد: «هَل اَتي عَلَي الاِنسانِ حينٌ مِنَ الدَّهرِ… اِنَّما نُطعِمُكُم لِوَجهِ اللهِ لانُريدُ مِنكُم جَزائاً وَ لاشَكوراً…». (۱)

بنا به روايتي در آن روز براي اهل بيت فداكار پيامبر  (صلی الله علیه وآله)  غذايي از آسمان فرود آمد و آن را تا هفت روز تناول كردند. (۲)

بدين گونه، خداوند سبحان از ايثار و خودگذشتگي حضرت علي  (علیه السلام)  و خانواده بي نظيرش تقدير كرد و قلب پيامبر  (صلی الله علیه وآله)  را تسلي بخشيد.

پي نوشت و منابع:
۱. سوره انسان، كه به سوره «دهر» نيز مشهور است.
۲. مسارالشيعه شيخ مفيد، ص ۲۳؛ الاقبال بالاعمال الحسننة سيد بن طاووس، ج ۲، ص ۳۷۴.

ارسال نظرات
نظرات حاوی عبارات توهین آمیز منتشر نخواهد شد
نام:
ایمیل:
* نظر:
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۱
نظرات بینندگان
خضری
Iran, Islamic Republic of
۰۶:۳۰ - ۱۳۹۸/۰۸/۲۳
من حلال راسه روزبرخودحرام کردم.بحرمت روزه ی حسنین.روزه ی بدون افطاردوعاشق صفادارد.یازهرا